|
Około IX wieku tysiące mieszkańców północno-zachodniej części Indii powędrowało na zachód, by dotrzeć na południe Hiszpanii, do regionu Al-Andalus, gdzie przez setki następnych lat współistniały różne kultury. Muzykę indyjską i flamenco łączą emocje, ekspresja, rytmiczność, głębia oraz spontaniczność. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Hati to projekt muzyczny bazujący na brzmieniu akustycznym. Jedną z przewodnich idei płyty "Zero coma zero" jest wykorzystanie instrumentów z odzysku - przedmiotów wyrzuconych na śmietnik, które niekoniecznie przeznaczone są do tworzenia muzyki. Słychać tu również instrumenty etniczne. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Trzeci album Matragony (po płycie "Budzenie góry" i epce "Tańce zmierzchu"). Nagrania do niego powstały podczas nocnych sesji w Kościele oo. Franciszkanów w Sanoku. Brak tu dźwięków wytwarzanych elektronicznie - wszystkie są naturalne, pochodzą z instrumentów akustycznych lub są efektem wykorzystania pogłosu wnętrza świątyni. |
| Numer ukazał się dzięki: |
W dyskusji udział biorą:
| Numer ukazał się dzięki: |
Podczas ostatniego Festiwalu Muzyki Ludowej "Mikołajki Folkowe" w Lublinie, w 2004 roku, jeden z dni był poświęcony muzyce krajów wyszehradzkich. W programie koncertu "Cztery strony folku" znalazła się wówczas słowacka Muzička, czeski duet Hudecká Úderka oraz koncert "Posłóchejcie, kamaradzi" - węgiersko-polski projekt Joszka Brody. Koncertom towarzyszyły warsztaty tańców słowackich, węgierskich i polskich. Kontynuacją tamtego wyszehradzkiego dnia festiwalowego jest ten numer "Gadek", który - podobnie jak koncert - został przygotowany dzięki pomocy Międzynarodowej Fundacji Wyszehradzkiej z Bratysławy.
| Numer ukazał się dzięki: |
Zestawianie obok siebie muzycznych tradycji Węgier, Czech, Słowacji i Polski nawiązuje do idei Grupy Wyszehradzkiej (istniejącej od 1991 roku), ale i do muzykologii porównawczej z początku XX wieku, gdy celem było poznanie odmiennych od europejskich kultur muzycznych - Azji, Afryki i Indian Ameryki Północnej - przy pomocy środków typowych dla społeczeństw zindustrializowanych, czyli urządzeń fonograficznych, nagrań dźwiękowych, pomiarów akustycznych, a następnie transkrypcji na zapis nutowy wraz z różnego typu analizami i interpretacjami naukowymi.
| Numer ukazał się dzięki: |
18 września lubelska Orkiestra św. Mikołaja działająca pod skrzydłami Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie otrzymała honorową nagrodę im. Oskara Kolberga. Jest to najwyższe wyróżnienie w świecie folkloru i sztuki ludowej w Polsce, obejmujące kilka kategorii. Nagrody honorowe przyznawane są "szczególnie zasłużonym w dziedzinie opieki i upowszechniania kultury ludowej".
| Numer ukazał się dzięki: |
Republika Czeska dzieli się na trzy historyczne prowincje - Czechy (Bohemia) na zachodzie, Morawy na wschodzie oraz Śląsk na północnym wschodzie. Czechy należą do zachodnioeuropejskiego typu muzyki ludowej, podczas gdy Morawy tworzą europejskie przejście między stylem zachodnim, a wschodnim - na zachodzie pokrewnym muzyce czeskiej i niemieckiej, na wschodzie zaś związanym ze Słowacją, Węgrami oraz Ukrainą.
| Numer ukazał się dzięki: |
Słowacja należy do krajów z ciągle, jak dotąd, żywym folklorem. Słowacy zachowali w stosunku do niego pozytywne nastawienie. Dzieje się tak być może ze względu na chłopskie korzenie dużej części społeczeństwa; być może również dzięki historii kraju, w której było dużo walk o wolność i tożsamość. Na Słowacji stale rozwija się też ruch folklorystyczny, pomimo że współcześnie państwo od dłuższego czasu nie wspiera go już w takim stopniu, jak w czasach komunizmu. Po roku 1989 zaczęło przybywać na Słowacji nowych, niezależnych od państwa festiwali folklorystycznych oraz innych dużych przedsięwzięć o charakterze widowiskowym.
| Numer ukazał się dzięki: |
Inteligencja węgierska zaczęła interesować się folklorem, a zwłaszcza muzyką ludową, w drugiej połowie XVIII wieku. Na początku XIX wieku pojawiły się pierwsze zbiory
Inteligencja węgierska zaczęła interesować się folklorem, a zwłaszcza muzyką ludową, w drugiej połowie XVIII wieku. Na początku XIX wieku pojawiły się pierwsze zbiory - przygotowywane jeszcze ręcznie - muzyki ludowej, a już w drugiej połowie tego samego wieku coraz częstszymi były zbiory drukowane. Inicjatywę zbierania i wydawania folkloru węgierskiego wsparła Węgierska Akademia Nauk.
| Numer ukazał się dzięki: |
Wyszehrad leży w północnych Węgrzech, nad Dunajem, ale jego panoramę najlepiej podziwiać ze słowackiej strony rzeki... W pobliżu Wyszehradu, w Esztergomie, wznosi się wielka bazylika, która jest jedną z najbardziej charakterystycznych budowli tej części Europy. Kiedyś miejsce to nazywało się po polsku - Ostrzychom... Tak można by zacząć fascynującą opowieść o miejscu symbolicznego odniesienia Grupy Wyszehradzkiej.
| Numer ukazał się dzięki: |
Jego rodzina mieszka w Beskidzie Śląskim od XII wieku. Jest sławnym synem wielkiego ojca. Niejednokrotnie podkreślał, że do Budapesztu z Koniakowa ma bliżej, niż do Warszawy. Nawet imię ma węgierskie - Joszko Broda.
| Numer ukazał się dzięki: |
W Budapeszcie jesienią nudzić się nie było można. Wprawdzie moja październikowa wyprawa na dziesięć dni do stolicy Madziarów nie była w założeniu podróżą nastawioną na poszukiwanie kultury tradycyjnej, jednakże przypadkiem (czasem trochę sterowanym) udało mi się zażyć ludowych klimatów.
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Jedno z najsilniejszych twórczo przedsięwzięć kogoś, kogo nie sposób przeoczyć, osoby wymykającej się wszelkim próbom klasyfikacji, osobowości czeskiej world music i muzyki alternatywnej, wokalistki i skrzypaczki - Ivy Bittovej. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Najnowszy projekt słynnej czeskiej kapeli jest powrotem ku korzennej muzyce - po okresie eksperymentów z symfonicznymi smyczkami na krążku "Proměny". Renomowany brytyjski producent z obszaru world music, Ben Mandelson, wniósł smakowite i energetyczne brzmienie do nagrań, na których oprócz muzyków Čzechomoru usłyszeć można również gości, między innymi irlandzkiego śpiewaka Iarla Ó Lionáird, Japończyka grającego na flecie shakuhachi Joji Hirohita oraz rockową wokalistkę Lenkę Dusilovą. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Reprezentatywna kolekcja nagrań morawskiej muzyki ludowej na dwóch płytach kompaktowych, uzupełniona treściwą książeczką. Pierwsza płyta zawiera archiwalne zapisy z różnych regionów, w większości dokonane przez czeską rozgłośnię od 40. do 80. lat XX wieku. Najstarszy zapis solowego śpiewu pochodzi jednak z 1911 roku, kiedy został zarejestrowany na fonograf przez kompozytora Leoa Janáčka. Druga płyta prezentuje, jak na tym samym terenie gra się i śpiewa dzisiaj. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Jiři Plocek to bodaj najbardziej wszechstronna postać czeskiego folku - nie tylko muliinstrumentalista, ale też zapalony wydawca, publicysta i animator. Niegdyś współtworzył kapelę Teagrass, obecnie gra z Jitką uranską (ostatnio występowali w Polsce na "Mikołajkach Folkowych" 2004 jako Hudecka úderka). |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Krążek prezentuje szczegółowy obraz kultury muzycznej jednej z najbardziej znanych podpolańskich wsi - Hrochot'. Z etnograficzną konsekwencją płyta przedstawia bodajże wszystkie typy przejawów śpiewnego oraz instrumentalnego folkloru, które do dziś zachowały się w żywotnej formie lub istnieją już jedynie na dźwiękowych zapisach z przeszłości. Ciekawostkę stanowią nagrania historyczne z 1929 roku, będące najstarszą dokumentacją fonograficzną muzyki ludowej na Słowacji. Są to hrochoccy muzykanci, których wybrał Karol Plicka do praskiego studia, aby dokonać nagrań (jeszcze na wałkach woskowych). |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Krążek stanowi zbiór pieśni i muzyki zarejestrowany podczas specjalnych prezentacji w audycjach z cyklu "Skarbnica muzyki ludowej" w rozgłośni słowackiej. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Jedno z wydawnictw płytowych zespołu folklorystycznego eleziar z Koszyc. Wybór pieśni jest ograniczony do wschodniosłowackiego regionu Abov - to efekt przeprowadzonych tam badań. Właśnie z tego względu projekt zespołu zasługuje na dłuższą uwagę. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Aranżer oraz prowadzący, tefan Molota, jest znaną osobą w słowackim ruchu folklorystycznym. Dzięki jego zasługom dokonania wielu zespołów śpiewaczych znalazły się na taśmach i płytach kompaktowych. Jego aranżacje charakteryzują się zaangażowaniem oraz wyczuciem w stosunku do "materiału". |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Region Kalotaszeg leży w Transylwanii; zamieszkały jest przez dużą grupę Węgrów osiedlonych w węgierskich lub mieszanych (węgiersko-rumuńskich) wioskach. Grupa Czilika z Kalotaszeg, a ściślej z miejscowości Nádasmente, grała przeważnie dla Węgrów, rzadziej dla Rumunów i Cyganów, niekiedy dla Żydów. Muzycy ci mieli dość bogaty repertuar. Ich nagrania wydano na dwóch płytach, jednakże wybór ten nie oddaje w pełni bogactwa tego typu muzyki, będącej przez wiele lat żywą tradycją na tamtych terenach. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Warto przypomnieć "énekeim" (czyli "Moje pieśni") węgierskiej śpiewaczki Kati Szvorák. Choć Szvorák jest osobą o wielkim talencie, płyta Deep Forest "Boheme", na której został wykorzystany jej głos, nie przyniosła jej międzynarodowej sławy, tak jak Márcie Sebestyén. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Fo-nó Budai Zeneház (Dom Muzyki "Fono" w Budzie) powołał do życia projekt "Ostatnia Godzina", mający na celu rejestrowanie muzyki tradycyjnej. Od 1997 roku zbiera się i nagrywa zespoły wykonujące węgierską muzykę ludową na Węgrzech i w krajach sąsiednich; informacje dotyczące muzyki, tańców, obyczajów. Oprócz kapel w nagraniach biorą udział tancerze i śpiewacy, co ułatwia badanie wszelkich płaszczyzn funkcjonowania tej twórczości. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Muzsikás i jego charyzmatyczna solistka Márta Sebestyén, to ikony współczesnej węgierskiej muzyki ludowej. Członkowie zespołu tworzą w stylu starej, tradycyjnej węgierskiej grupy, posługując się przede wszystkim skrzypcami, altówką i kontrabasem. Oczywiście wykorzystują również inne instrumenty, które umożliwiają im wytworzenie szerokiej gamy niezwykłych tonów. Zespół oficjalnie powstał w 1973 roku. Péter Éri i Sándor Csoóri zdecydowali się porzucić taniec na rzecz instrumentalnej muzyki ludowej, po czym rozpoczęli współpracę z Mihláyem Siposem oraz Dánielem Hamarem. Sześć lat później Ériemu udało się przekonać Martę Sebestyén, by wstąpiła do Muzsikás. |
| Numer ukazał się dzięki: |
W budynku dawnego kina w warszawskim Aninie, 8 października, miały miejsce III Niecodzienne Spotkania Codziennych Twórców, czyli coroczne warsztaty muzyczno-teatralno-kulinarne dla niepełnosprawnych, organizowane przez Stowarzyszenie "Chata z Pomysłami". W tym roku część koncertową zdominował folk (stąd też nazwa działań - "Korzeniami do góry") w różnych wydaniach.
"Manti Qu t-tajr" (czyli "Mowa ptaków") to wątek sufickiego poematu Furiduma Muhammada napisanego w XVI wieku przez najsłynniejszego perskiego poetę Farid-ad Din Attar. Te informacje można było znaleźć w folderze IV Międzynarodowego Festiwalu Kultury Orientalnej "Orient Lublin - Iran". Żeby jednak obejrzeć poemat na scenie, należało wybrać się 21 października do Teatru im. H. Ch. Andersena w Lublinie na spektakl "Ptasi sejm".
Myślę, że kto nie dotarł jeszcze w Warszawie na te spotkania, ten pojawi się tam prędzej czy później. Każdego poniedziałku, w klubie "U Artystów" na Mazowieckiej, odbywają się "Tańce francuskie", czyli impreza o charakterze mieszanym - zabawa przy muzyce połączona z warsztatami tańca. Spotkania zaczynają się o godzinie 19. i trwają, ile sił w nogach uczestnikom starczy.
Metalowe schody, czerwona cegła, odrapane ściany i kafelki - generalnie dość garażowo i postindustrialnie. W takich okolicznościach 28 października miało miejsce otwarcie wystawy fotografii Pauliny Gyłybowej "Sąsiedzi z 40 domów". Cała impreza odbyła się w surowych pomieszczeniach Galerii "Luksfera" na warszawskiej Pradze, w budynkach Warszawskiej Wytwórni Wódek "Koneser" - na okrytej sławą ulicy Ząbkowskiej.
4 września w Żywcu (na dziedzińcu tamtejszego zamku) miał miejsce finał III Międzynarodowego Festiwalu Instrumentalistów Ludowych.
p>W ramach 15-lecia czasopisma kulturalno-literackiego "Kartki", a zarazem Międzynarodowego Festiwalu Artystycznego "Świat na uboczu" (już V edycja) zorganizowanego przez Bogdana Dudko oraz jego przyjaciół z bohemy skupionej wokół "Kartek", 7 października zagrał transowo, ponadorientalnie (nie tylko w klimatach stricte klezmerskich!) słynny (coraz bardziej i nie tylko w Europie) zespół Kroke, tym razem w kwartecie.
W niemieckiej miejscowości Bad Berka (Turyngia - piękne okolice Weimaru) między 11 a 13 sierpnia miała miejsce kolejna edycja metalowego festiwalu "Party-San". Odbyła się w plenerze, dwa kilometry od miasta, tuż przy lotnisku sportowym położonym u podnóża niewielkiego, lesistego wzniesienia.
2 października w Warszawie sypnęło imprezami plenerowymi (nie tylko folkowymi), jako że tego dnia w wielu parkowych amfiteatrach kończył się sezon letnich występów pod gołym niebem. W Parku Sowińskiego na Woli miały miejsca "Echa WarsFolku" - czyli "echa" międzynarodowego festiwalu folklorystycznego, który odbył się tam na początku lata.
Do tej pory wydawało mi się, że koncerty lub płyty nagrywane z orkiestrami symfonicznymi, to domena raczej artystów rockowych. Tymczasem okazało się, że z okazji Światowego Dnia Muzyki, w podobnym projekcie odnaleźli się muzycy z klezmerskiego Kroke.
Dobrze się dzieje, jeśli zespoły będące wiele lat na scenie, próbują eksperymentować i tworzą jakieś nowe projekty. Czasem zdarza się, że powstają one przypadkowo, ale są kontynuowane w sposób świadomy.
Ciepły, październikowy wieczór w XIX-wiecznym forcie to idealna okazja na średniowieczny, rycerski piknik muzyczny. Impreza - o której będzie mowa - odbyła się 22 października w zabytkowych, stylowych murach klubu "Forteca", niedaleko warszawskiej starówki. "Forteca" to klimatyczne miejsce ulokowane w dawnym rosyjskim forcie, jednym z bastionów stołecznej Cytadeli.
Tego dnia gorącą atmosferę jesiennego pikniku rozkręcał białoruski zespół Stary Olsa, grający stylowo i ekspresyjnie dawną (średniowieczną i renesansową) muzykę rycerską oraz dworską. Wraz ze Starym Olsą wystąpiła grupa taneczna Javorina, prezentująca dawne stroje i tańce dworskie. Młodzi tancerze skutecznie wciągali publiczność do wspólnej zabawy i tańców.Zalążek naszego zespołu powstał w 1990 roku, jako niespodzianka na przyjęcie weselne wspólnego przyjaciela. Mieliśmy wtedy od 18 do 22 lat. Tylko dwóch (a jest nas pięciu) miało muzyczne wykształcenie i tylko w przypadku jednego były to skrzypce (drugi grał na flecie poprzecznym). Potem wymyśliliśmy, że będziemy kolędować. W grudniu tego samego roku nauczyliśmy się kolęd i w dzień wigilii, w poobiedniej porze, nachodziliśmy naszych niczego nie spodziewających się znajomych. Później wymyśliliśmy inną "akcję" na Wielkanoc i od takich okazyjnych przedsięwzięć stopniowo doszliśmy do regularnego ćwiczenia. Muzyka nas pochłonęła. Staliśmy się kapelą o nazwie Muzička.