Republika Czeska dzieli się na trzy historyczne prowincje - Czechy (Bohemia) na zachodzie, Morawy na wschodzie oraz Śląsk na północnym wschodzie. Czechy należą do zachodnioeuropejskiego typu muzyki ludowej, podczas gdy Morawy tworzą europejskie przejście między stylem zachodnim, a wschodnim - na zachodzie pokrewnym muzyce czeskiej i niemieckiej, na wschodzie zaś związanym ze Słowacją, Węgrami oraz Ukrainą.
| Numer ukazał się dzięki: |
Słowacja należy do krajów z ciągle, jak dotąd, żywym folklorem. Słowacy zachowali w stosunku do niego pozytywne nastawienie. Dzieje się tak być może ze względu na chłopskie korzenie dużej części społeczeństwa; być może również dzięki historii kraju, w której było dużo walk o wolność i tożsamość. Na Słowacji stale rozwija się też ruch folklorystyczny, pomimo że współcześnie państwo od dłuższego czasu nie wspiera go już w takim stopniu, jak w czasach komunizmu. Po roku 1989 zaczęło przybywać na Słowacji nowych, niezależnych od państwa festiwali folklorystycznych oraz innych dużych przedsięwzięć o charakterze widowiskowym.
| Numer ukazał się dzięki: |
Inteligencja węgierska zaczęła interesować się folklorem, a zwłaszcza muzyką ludową, w drugiej połowie XVIII wieku. Na początku XIX wieku pojawiły się pierwsze zbiory
Inteligencja węgierska zaczęła interesować się folklorem, a zwłaszcza muzyką ludową, w drugiej połowie XVIII wieku. Na początku XIX wieku pojawiły się pierwsze zbiory - przygotowywane jeszcze ręcznie - muzyki ludowej, a już w drugiej połowie tego samego wieku coraz częstszymi były zbiory drukowane. Inicjatywę zbierania i wydawania folkloru węgierskiego wsparła Węgierska Akademia Nauk.
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Jedno z najsilniejszych twórczo przedsięwzięć kogoś, kogo nie sposób przeoczyć, osoby wymykającej się wszelkim próbom klasyfikacji, osobowości czeskiej world music i muzyki alternatywnej, wokalistki i skrzypaczki - Ivy Bittovej. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Najnowszy projekt słynnej czeskiej kapeli jest powrotem ku korzennej muzyce - po okresie eksperymentów z symfonicznymi smyczkami na krążku "Proměny". Renomowany brytyjski producent z obszaru world music, Ben Mandelson, wniósł smakowite i energetyczne brzmienie do nagrań, na których oprócz muzyków Čzechomoru usłyszeć można również gości, między innymi irlandzkiego śpiewaka Iarla Ó Lionáird, Japończyka grającego na flecie shakuhachi Joji Hirohita oraz rockową wokalistkę Lenkę Dusilovą. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Reprezentatywna kolekcja nagrań morawskiej muzyki ludowej na dwóch płytach kompaktowych, uzupełniona treściwą książeczką. Pierwsza płyta zawiera archiwalne zapisy z różnych regionów, w większości dokonane przez czeską rozgłośnię od 40. do 80. lat XX wieku. Najstarszy zapis solowego śpiewu pochodzi jednak z 1911 roku, kiedy został zarejestrowany na fonograf przez kompozytora Leoa Janáčka. Druga płyta prezentuje, jak na tym samym terenie gra się i śpiewa dzisiaj. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Jiři Plocek to bodaj najbardziej wszechstronna postać czeskiego folku - nie tylko muliinstrumentalista, ale też zapalony wydawca, publicysta i animator. Niegdyś współtworzył kapelę Teagrass, obecnie gra z Jitką uranską (ostatnio występowali w Polsce na "Mikołajkach Folkowych" 2004 jako Hudecka úderka). |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Krążek prezentuje szczegółowy obraz kultury muzycznej jednej z najbardziej znanych podpolańskich wsi - Hrochot'. Z etnograficzną konsekwencją płyta przedstawia bodajże wszystkie typy przejawów śpiewnego oraz instrumentalnego folkloru, które do dziś zachowały się w żywotnej formie lub istnieją już jedynie na dźwiękowych zapisach z przeszłości. Ciekawostkę stanowią nagrania historyczne z 1929 roku, będące najstarszą dokumentacją fonograficzną muzyki ludowej na Słowacji. Są to hrochoccy muzykanci, których wybrał Karol Plicka do praskiego studia, aby dokonać nagrań (jeszcze na wałkach woskowych). |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Krążek stanowi zbiór pieśni i muzyki zarejestrowany podczas specjalnych prezentacji w audycjach z cyklu "Skarbnica muzyki ludowej" w rozgłośni słowackiej. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Jedno z wydawnictw płytowych zespołu folklorystycznego eleziar z Koszyc. Wybór pieśni jest ograniczony do wschodniosłowackiego regionu Abov - to efekt przeprowadzonych tam badań. Właśnie z tego względu projekt zespołu zasługuje na dłuższą uwagę. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Aranżer oraz prowadzący, tefan Molota, jest znaną osobą w słowackim ruchu folklorystycznym. Dzięki jego zasługom dokonania wielu zespołów śpiewaczych znalazły się na taśmach i płytach kompaktowych. Jego aranżacje charakteryzują się zaangażowaniem oraz wyczuciem w stosunku do "materiału". |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Region Kalotaszeg leży w Transylwanii; zamieszkały jest przez dużą grupę Węgrów osiedlonych w węgierskich lub mieszanych (węgiersko-rumuńskich) wioskach. Grupa Czilika z Kalotaszeg, a ściślej z miejscowości Nádasmente, grała przeważnie dla Węgrów, rzadziej dla Rumunów i Cyganów, niekiedy dla Żydów. Muzycy ci mieli dość bogaty repertuar. Ich nagrania wydano na dwóch płytach, jednakże wybór ten nie oddaje w pełni bogactwa tego typu muzyki, będącej przez wiele lat żywą tradycją na tamtych terenach. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Warto przypomnieć "énekeim" (czyli "Moje pieśni") węgierskiej śpiewaczki Kati Szvorák. Choć Szvorák jest osobą o wielkim talencie, płyta Deep Forest "Boheme", na której został wykorzystany jej głos, nie przyniosła jej międzynarodowej sławy, tak jak Márcie Sebestyén. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Fo-nó Budai Zeneház (Dom Muzyki "Fono" w Budzie) powołał do życia projekt "Ostatnia Godzina", mający na celu rejestrowanie muzyki tradycyjnej. Od 1997 roku zbiera się i nagrywa zespoły wykonujące węgierską muzykę ludową na Węgrzech i w krajach sąsiednich; informacje dotyczące muzyki, tańców, obyczajów. Oprócz kapel w nagraniach biorą udział tancerze i śpiewacy, co ułatwia badanie wszelkich płaszczyzn funkcjonowania tej twórczości. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Muzsikás i jego charyzmatyczna solistka Márta Sebestyén, to ikony współczesnej węgierskiej muzyki ludowej. Członkowie zespołu tworzą w stylu starej, tradycyjnej węgierskiej grupy, posługując się przede wszystkim skrzypcami, altówką i kontrabasem. Oczywiście wykorzystują również inne instrumenty, które umożliwiają im wytworzenie szerokiej gamy niezwykłych tonów. Zespół oficjalnie powstał w 1973 roku. Péter Éri i Sándor Csoóri zdecydowali się porzucić taniec na rzecz instrumentalnej muzyki ludowej, po czym rozpoczęli współpracę z Mihláyem Siposem oraz Dánielem Hamarem. Sześć lat później Ériemu udało się przekonać Martę Sebestyén, by wstąpiła do Muzsikás. |
| Numer ukazał się dzięki: |