Fonó Records 2002, FA-909-2
Občianske zdruenie udro 2005, ISBN 80-969334-2-6
|
Dwa niezależnie od siebie wydane krążki, stanowią efekt przeprowadzonych nie tak dawno temu badań terenowych nad folklorem muzycznym mniejszości romskich Węgier oraz Słowacji. Oba wydawnictwa dają stosunkowo rzadko spotykaną na rynku fonograficznym możliwość zetknięcia się z autentyczną muzyką cygańskich wsi. |
Arc Music 2002, EUCD1760
Times Square Recordings 2002, TSQ 9029
|
Prezentowane płyty opinają klamrą czasową karierę "króla" współczesnej muzyki romskiej. Życiorys Cygana z Nowego Sadu przypomina scenariusze filmów Kusturicy. Odsiadka w więzieniu (za dezercję z wojska podyktowaną względami miłosnymi, jak wspomina sam artysta), błyskotliwy start na lokalnej scenie muzycznej w latach 60. XX wieku, szybko zdobyta fortuna finansowa, historie o limuzynach i hazardzie w komunistycznej Jugosławii, kariera filmowa, procesy o prawa autorskie do kompozycji, kilka kolejnych wzlotów i upadków. Ile prawdy zawiera się w niezliczonych historiach krążących po Bałkanach wie tylko sam artysta. |
Asphalt Tango 2006, CDATR1006
Electrecord 2006, EDC676
|
Muzica lautareasca... Czyja jest to właściwie muzyka? Rumuńska czy romska? Cygańscy mistrzowie przekazując sobie z pokolenia na pokolenie rzemiosło muzyczne zabawiają rumuńską publiczność - dawniej na bojarskich dworach, dziś w kawiarenkach Bukaresztu oraz kilku innych miast południowej Rumunii. W muzyce romskich zawodowców ludowe tańce rumuńskie, stare miejskie pieśni popularne, silnie zorientalizowane melodie w stylu mahala, czy też liczne zapożyczenia od serbskich i bułgarskich sąsiadów, mimo dzielących je sporych różnic, posłusznie poddają się dyktatowi cygańskiego stylu interpretacyjnego. Dwie najbardziej rozpoznawalne w Rumunii cygańskie divy minionego stulecia, Romica Puceanu i Gabi Lunca, reprezentują miejski odłam tego gatunku, nieco inny, niż szeroko znane w kręgach world music produkcje Taraf de Haidouks. Mniej w nim wiejskiej surowizny, więcej elegancji, wyważenia, nostalgii. To piękna, subtelna i zazwyczaj bardzo smutna muzyka. |
2007, CD Fonografika OWA 005
|
Płyta, choć niefolkowa, zdecydowanie zasługuje na uwagę. Jazzowy kontrabasista Olo Walicki, postanowił uwiecznić zanikający koloryt językowy Kaszub - miejsca, gdzie mieszka i tworzy. "Kaszëbë" to studyjna rejestracja materiału zaprezentowanego po raz pierwszy przed dwoma laty na festiwalu EBU w Gdańsku. |
2007, CD Biblioteka Gazety Wyborczej
|
Muzyczny hołd poświęcony osobie zmarłego przed siedmiu laty "profesora gawędziarza". Współpraca znakomitego rodu podhalańskich muzykantów oraz legendy polskiej sceny niezależnej, grupy Voo Voo, doskonale wpasowuje się w dorobek Tischnera, rozpięty pomiędzy światem rodzinnych gór oraz pracą kapłana, nauczyciela i filozofa. |
2005, CD Luna Music LUN 089
|
Kolejna solowa płyta dobrze znanego polskiej publiczności Gendosa, mającego w swym dorobku współpracę m.in. z grupą Yat-Kha, to ponad pięćdziesiąt minut minimalistycznie potraktowanej muzyki tuwijskiej. |
2005, CD Trigon
|
Formacja określa się jako projekt ethno-jazzowy i choć szufladkowanie tego typu eksperymentów muzycznych nie należy do najłatwiejszych, etykietka "ethno-jazz" najpełniej oddaje styl płyty. |
2002, CD Etnophonie ETH 005
2003, CD Etnophonie ETH 007
|
Płyty z tradycyjną muzyką Siedmiogrodu w wykonaniu cygańskich muzykantów. Wyjątkowe połączenie autentycznego folkloru oraz pieczołowicie przygotowanej - pod okiem etnomuzykolog Sperancy Radulescu - syntezy stylów muzycznych tego wielonarodowościowego regionu. |
2004, CD Fono Records FA-215-2
|
Sześćdziesiąt minut perfekcyjnie wykonanej, żywiołowej, pozytywnie nastrajającej muzyki węgierskich Romów. Formacja Parno Graszt - kontynuatorzy nurtu zapoczątkowanego przed laty przez zespół Kalyi Jag, revivalu - wykracza poza utarty schemat brzmieniowy gatunku. |
|
Krążek prezentuje szczegółowy obraz kultury muzycznej jednej z najbardziej znanych podpolańskich wsi - Hrochot'. Z etnograficzną konsekwencją płyta przedstawia bodajże wszystkie typy przejawów śpiewnego oraz instrumentalnego folkloru, które do dziś zachowały się w żywotnej formie lub istnieją już jedynie na dźwiękowych zapisach z przeszłości. Ciekawostkę stanowią nagrania historyczne z 1929 roku, będące najstarszą dokumentacją fonograficzną muzyki ludowej na Słowacji. Są to hrochoccy muzykanci, których wybrał Karol Plicka do praskiego studia, aby dokonać nagrań (jeszcze na wałkach woskowych). |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Krążek stanowi zbiór pieśni i muzyki zarejestrowany podczas specjalnych prezentacji w audycjach z cyklu "Skarbnica muzyki ludowej" w rozgłośni słowackiej. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Jedno z wydawnictw płytowych zespołu folklorystycznego eleziar z Koszyc. Wybór pieśni jest ograniczony do wschodniosłowackiego regionu Abov - to efekt przeprowadzonych tam badań. Właśnie z tego względu projekt zespołu zasługuje na dłuższą uwagę. |
| Numer ukazał się dzięki: |
|
Aranżer oraz prowadzący, tefan Molota, jest znaną osobą w słowackim ruchu folklorystycznym. Dzięki jego zasługom dokonania wielu zespołów śpiewaczych znalazły się na taśmach i płytach kompaktowych. Jego aranżacje charakteryzują się zaangażowaniem oraz wyczuciem w stosunku do "materiału". |
| Numer ukazał się dzięki: |