Trzecia z cyklu łacińskich mszy wykorzystujących autentyczny folklor muzyczny pochodzi z hiszpańskiej Andaluzji. Misa Flamenca jest przykładem interesującej muzyki religijnej drugiej połowy XX wieku. Większości słuchaczy andaluzyjska msza kojarzy się z osobą genialnego gitarzysty flamenco Paco Peña, urodzonego w 1942 w Kordobie, który w 1988 na zamówienie wrocławskiego festiwalu Wratislavia Cantans skomponował utwór zatytułowany Misa Flamenca.
Co łączy węgierską kulturę muzyczną, muzyczne tradycje Gitanos w Hiszpanii, flamenco, operę Carmen Georgesa Bizeta, czardasze, piosenkę Bohemian Rhapsody zespołu Queen, czy wreszcie polski szlagier Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma do słów Agnieszki Osieckiej? Czy istnieje muzyka cygańska i czy ta, której słuchamy to muzyka Romów? Próbę odpowiedzi na te pytania znajdziemy w wydanej niedawno monografii zatytułowanej Topos muzyki cygańskiej w kulturze europejskiej od końca XVIII do początku XX wieku autorstwa Anny G. Piotrowskiej.
Po latynoamerykańskiej Misa Criolla Ariela Ramireza przyszedł czas na muzyczną podróż do Kongo w Afryce równikowej. Stamtąd właśnie pochodzi kolejna egzotyczna msza - Missa Luba.
Kiedy w 1964 roku Ariel Ramirez (1921 - 2010), argentyński kompozytor, dyrygent i pianista skomponował, swoje największe dzieło - "Msza Kreolska" (Misa Criolla), nikt nie spodziewał się, że osiągnie ono tak ogromny sukces. "Mszę Kreolską" nagrano w Buenos Aires w 1965 roku, przez lata wydano ją w czterdziestu krajach, a sprzedaż przekroczyła ponad 3 miliony egzemplarzy na całym świecie.