Nowości płytowe

Grochocki_Odorowicz & Olga Kozieł

Pieśni przejścia

Płyta została zbudowana z polskich pieśni obrzędowych, z dominacją lubelskich pieśni żałobnych. Paweł Grochocki – śpiewak pogrzebowy – pełen emocji przeprowadza słuchacza poza miejsce zwane samym końcem. Paweł Odorowicz – dźwiękami altówki, pogodzeniem i oczekiwaniem dopełnia obraz spełnienia, rozdzierającego bólu, ostatecznej tęsknoty, miłości spełnionej i zawiedzionej, jej braku. Olga Kozieł delikatnym, a zarazem przenikającym głosem wydobywa wszystkie głęboko ukryte wspomnienia radosne, smutne, najbliższe… Ta płyta nie jest łatwa. Nie była łatwa do nagrania, nie będzie łatwa do słuchania. Ale jest potrzebna. Zdaniem autorów – niezbędna. W dzisiejszych czasach, kiedy od śmierci do pogrzebu mija zaledwie kilka dni, a ciało jest usuwane z oczu, chowane, ukrywane przed uczuciami najpóźniej kilka godzin po śmierci, my zostajemy sami. Całkiem sami.

 

Leon Lewandowski

Skrzypek znad Prosny

Leon Lewandowski (ur. 1926) to weselny skrzypek z Kaliskiego. Swój repertuar zaczerpnął od śpiewającej matki i babki oraz od skrzypków zmarłych jeszcze przed II wojną światową. Jego młodość to czas biedy panującej po wschodniej stronie Prosny, gdzie mieszka. Jednocześnie był to czas archaicznej muzyki, w któ rej prym wciąż wiodły skrzypce i basy dłubane. Stworzenie rzetelnej, bogatej i barwnej monografii tego ostatniego weselnego skrzypka było celem, do którego wydawcy dążyli od lat. Lewandowski jest spadkobiercą nuty skrzypków urodzonych nad Prosną w połowie XIX wieku. Operuje archaiczną manierą i zaniechanymi dawno skalami modalnymi. Smyczkowanie, nieoczywiste podziały rytmiczne w ramach melodii trójmiarowych, zbieżność z zapisami Oskara Kolberga i Jarosława Lisakowskiego to czynniki, które nakazują ostrożne i nacechowane szacunkiem podejście do tej materii. Do albumu zostały wybrane nagrania, które z jednej strony przedstawiają postać wiejskiego muzykanta, z drugiej definiują styl charakteryzujący mikroregion.

 

Muzyka Źródeł

Ród Karpieli

Rodzina Karpieli – cieśli i architektów podhalańskich – to bardzo ważny ród muzyczny. Nestor, Bolesław Karpiel-Bułecka (zmarły 31 stycznia 2017 roku), był nie tylko wybitnym skrzypkiem, ale jako jeden z pierwszych w latach po II wojnie dokumentował muzykę na Podhalu. Jego syn, Jan Karpiel-Bułecka, rozwinął jeszcze sztukę gry na skrzypcach, przywrócił praktykę gry na dudach podhalańskich, zrekonstruował liczne piszczałki pasterskie na podstawie rycin i zachowanych historycznych egzemplarzy. Jest mistrzem gry i śpiewu. Jego młodszy brat, Sebastian Karpiel-Bułecka, co prawda dziś znany jest jako lider grupy Zakopower i gra muzykę inspirowaną podhalańską, ale wcześniej dokonał dla Polskiego Radia nagrań całej serii nut podhalańskich, pokazując, jakim jest znakomitym kontynuatorem tradycji.

 

Ewelina Grygier

Szplin

„Szplin” to solowa płyta flecistki Eweliny Grygier, znanej z takich zespołów jak Danar, GreenWood czy Usłyszeć Taniec. Album zawiera autorskie kompozycje inspirowane współczesną celtycką „ceol nua” (nową muzyką) oraz etnicznymi brzmieniami z różnych krańców świata. Akustyczne instrumentarium, etnojazzowa improwizacja i współczesne aranżacje oferują słuchaczowi atrakcyjną fuzję tradycji z nowoczesnością. Usłyszymy tu energię płynącą z aksakowych rytmów, transową i surową muzykę z Półwyspu Bretońskiego oraz brzmienie afrykańskich lamelofonów. Album podsumowuje blisko dwie dekady scenicznej aktywności flecistki, a w poszczególnych utworach pojawiają się gościnnie muzycy, z którymi artystka grała na przestrzeni lat, m.in. Jan Kłoczko, Wiktor Bartczak, Patryk Hołoga, Paul Dangl czy Patrycja Betley. Nie zabrakło też przedstawicieli najmłodszego pokolenia. Oprócz utworów zespołowych „Szplin” przynosi też kilka typowo solowych kompozycji, prezentujących piękno brzmienia drewnianego fletu poprzecznego.

 

Symcha Keller

Chojze. Widzący z Lublina

Kolejny album Symchy Kellera. Upamiętnia zmarłego w 1815 roku jednego z największych mistyków chasydzkich w Polsce – Widzącego z Lublina. Wszystkie zawarte na płycie pieśni są chasydzkimi nigunami pochodzącymi z XVII–XIX wieku, niektóre swoimi korzeniami sięgają średniowiecza. Instrumentarium jest klasyczne, nie użyto żadnych instrumentów elektrycznych. Zrezygnowano z perkusji na rzecz tradycyjnych bębnów dla uzyskania brzmienia najbliższego oryginałowi. Kellerowi towarzyszą lubelscy muzycy od lat zainteresowani muzyką żydowską: Bartłomiej Stańczyk, Robert Brzozowski, Krzysztof Pachla, Paweł Stępniak, Tomasz „Bozdek” Kozdraj i Marcin David Król.

 

Na Rozstajnych Drogach

Na Rozstajnych Drogach

Organizowany od dziewięciu lat w Janowie Lubelskim i okolicach Festiwal Muzyki Tradycyjnej „Na Rozstajnych Drogach” doczekał się własnego wydawnictwa! Na krążku usłyszymy utwory instrumentalne w wykonaniu muzykantów najstarszego pokolenia – Stanisława Głaza i Bronisława Rawskiego, Jana Leszczyńskiego, Bronisława Bidy, Kapeli ze Zdziłowic z prymistą Leonem Krzosem, a także solowe śpiewy Janiny Chmiel, Jana Wnuka i Stanisława Fijałkowskiego oraz zespołów Kocudzanki, Jarzębina i Męskiego Zespołu Śpiewaczego z Godziszowa. Odnajdziemy tu nie tylko najstarsze pieśni obrzędowe, ale również melodie nowszego pochodzenia; także z towarzyszeniem „kieszonkowych” instrumentów – harmonijki, jak w przypadku Stefanii Suchory, czy okaryny w pieśni o… okarynie z autorskim tekstem Stefana Maziarczyka. Usłyszymy tu spotkanie cytry i suki biłgorajskiej, a także debiut fonograficzny najmłodszych uczestników naszego wydarzenia – dziecięcego zespołu Wisienki z uczniami Szkoły Suki Biłgorajskiej.

 

Sugerowane cytowanie: Nowości płytowe, "Pismo Folkowe" 2019, nr 145 (6), s. 2, 43.