Nowości płytowe

Stanisława Latawiec

W domu Kidów

Płyta „W domu Kidów” jest kontynuacją albumu „Z domu Kida” (Fundacja Ważka, 2016 r.), uzupełniającą muzyczną historię rodziny o repertuar związany z domowym cyklem obrzędowym i rocznym cyklem świątecznym. Wydawnictwo to jest przede wszystkim portretem jednej śpiewaczki – najstarszej z sióstr z domu Kida, Stanisławy Latawiec. Kilka pieśni w wielogłosie wykonuje ona wraz z siostrami: Michaliną Mrozik, Janiną Bieńko i Stefanią Gołąb. Oprócz materiałów Fundacji Ważka na płycie znalazły się również nagrania z kaset z domowego archiwum. Trzy pokolenia rodziny Kidów, wędrując z Wołynia przez Bośnię i północną Chorwację do Polski na Dolny Śląsk, przywiozły unikatowy zestaw pieśni. Życie w wielokulturowych środowiskach miało wpływ również na repertuar obrzędowy, w mniejszym jednak stopniu niż na pieśni liryczne, rekruckie czy ballady. Melodie zyskiwały nowe głosy – zasłyszane u serbskich sąsiadów polifonie bardzo przypadły do gustu Polakom. Utwory stanowiące trzon obrzędu, jak w przypadku pieśni weselnych, pozostawały jednak zwykle niezmienne i konsekwentnie przekazywane młodszym pokoleniom.

 

Joachim Mencel Quintet

Artisena

Realizacja tego albumu trwała kilka lat. Pierwszym etapem było napisanie cyklu kompozycji jazzowych inspirowanych polskimi tańcami tradycyjnymi, w tym mniejszości narodowych. Pomysł ten Joachim Mencel zaczerpnął z idei kompozycji stosowanej przez Fryderyka Chopina – z tą różnicą, że nie komponował utworów klasycznych, lecz tematy jazzowe. Tak jak Chopin zatytułował te kompozycje nazwami tańców ludowych – w ten sposób powstały „Polonezy”, „Oberek”, itd. W pierwszej wersji Mencel zaaranżował te utwory na nonet z udziałem pięciu instrumentów dętych. Chociaż był zadowolony z efektu swojej pracy, to zapragnął – prócz jazzowego – uzyskać także brzmienie muzyki tradycyjnej. Postanowił zrealizować swoje dawne marzenie i nauczyć się grać na lirze korbowej. To też było podstawą nowego opracowania całości cyklu, w którym brzmień fortepianu i liry nie łączył już z instrumentami dętymi, lecz ze skrzypcami i gitarą. Na płycie na skrzypcach gra Weronika Plutecka, na gitarze Szymon Mika, Paweł Wszołek na kontrabasie, Szymon Madej na perkusji oraz oczywiście Joachim Mencel – na fortepianie i lirze korbowej.

 

Loopus Duo

Eklektus

Loopus Duo to „pomroczny” świat współtwórców zespołów Żywiołak oraz Beltaine Improved – Roberta Jaworskiego i Sebastiana Madejskiego. Nazwa debiutanckiego albumu mówi sama za siebie. Nie sposób inaczej opisać podróży przez tak różnorodne i oniryczne zarazem przestrzenie „grotecystycznego kontrapunku” – stylu, który artyści proponują. Jedynym odnośnikiem stylistycznym jest twórczość dobrze znanego Czesława Mozila, który to swoim udziałem ten album uświetnił. Gościnnie wystąpiła też wokalistka Bela Komoszyńska z zespołu Sorry Boys. „Eklektus” to wieloznaczny i groteskowy muzyczny obraz życia i przemijania, to barwy pór roku, koneksje przyrody, ludzkiej witalności i wiary, to archetypiczny i mitologiczny dialog o sensie istnienia zapisany w aforyzmach i ludowych przysłowiach, to brzmienia instrumentów dawnych, które powielane – wywracają do góry nogami świat muzyki współczesnej.

 

Instytut Sztuki PAN

Polskie pieśni ludowe na Śląsku Opolskim przez Paula Schmidta w 1913 r. na fonograf zebrane

Są to pierwsze nagrania muzyki tradycyjnej dokonane na Śląsku Opolskim, a pochodzące ze Zbiorów Archiwum Fonograficznego w Berlinie (Berliner Phonogramm-Archiv). Płyta prezentuje unikatową kolekcję muzyczną Paula Schmidta. Nagrania zarejestrowano w 1913 r. na wałkach woskowych. Wśród prezentowanych na płycie utworów znajdziemy zarówno pieśni, jak i nagrania muzyki instrumentalnej w wykonaniu większych zespołów oraz solistów. Książeczka dołączona do płyty zawiera szczegółowy opis kolekcji autorstwa dr Ricardy Kopal, tekst poświęcony dokumentacji prowadzonej przez Schmidta na Śląsku Opolskim autorstwa Jacka Jackowskiego, a także etnomuzykologiczny komentarz do najstarszych zachowanych polskojęzycznych nagrań muzyki ludowej z tego regionu napisany przez dr. Mariusza Pucię. Album zdobył Fonogram Źródeł 2017.

 

Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu, Instytut Sztuki PAN

Melodie stamtąd

Płyta „Melodie stamtąd. Nagrania archiwalne pieśni i muzyki regionu kaliskiego ze Zbiorów Fonograficznych Instytutu Sztuki PAN, cz. 2 (druga poł. 1959 r.)” zawiera nagrania wokalnego i instrumentalnego folkloru muzycznego ziemi kaliskiej, zarejestrowane w 1959 r. przez Jarosława i Irenę Lisakowskich. Nagrywano m.in. w miejscowościach: Pruszków, Dębniałki, Zagorzyn, Dojutrów, Godziesze, Wola Droszewska, Zadowice, Kościelna Wieś, Blizanów, Bałdoń, Guzdek, Lis. Wśród prezentowanych na płycie utworów znajdują się charakterystyczne dla regionu występy kapel z dwustrunnymi basami kaliskimi (Kapela z Guzdka, Kapela z Ołoboku i in.). W booklecie zamieszczono notki biograficzne oraz fotografie wybranych wykonawców. Obecna płyta jest dwunastym wydawnictwem Instytutu Sztuki PAN w ramach serii Folk Music Collection.

 

Instytut Sztuki PAN

Melodie z borów, łąk, pól i znad wód

Płyta „Melodie z borów, łąk pól i znad wód. Nagrania archiwalne tradycyjnych pieśni i muzyki z Kaszub ze Zbiorów Fonograficznych Instytutu Sztuki PAN” jest reedycją albumu „Cassubia Incognita”, wyróżnionego Nagrodą Specjalną na Festiwalu Polskiego Radia „Nowa Tradycja” w kategorii Fonogram Źródeł w 2010 r. Album prezentuje najstarsze nagrania wokalne i instrumentalne z terenów Kaszub, sporządzone w 1945 r., a także nieco późniejsze, zarejestrowane w latach 50. (łącznie 99 utworów). Książeczka dołączona do płyty zawiera transkrypcje tekstowe po kaszubsku wraz z ich tłumaczeniami na język polski, biogramy wybranych wykonawców, a także komentarz etnomuzykologiczny.