Transkapela Sounds&Shadows
ródłem inspiracji dla Transkapeli jest kształtowana przez rozmaite grupy etniczne kultura muzyczna obszaru Karpat. "Sounds & Shadows" - to efekt fascynacji muzyką klezmerów z transkarpackiego tygla kulturowego. |
ródłem inspiracji dla Transkapeli jest kształtowana przez rozmaite grupy etniczne kultura muzyczna obszaru Karpat. "Sounds & Shadows" - to efekt fascynacji muzyką klezmerów z transkarpackiego tygla kulturowego. |
Odpust Zupełny - współczesna muzyka dawna. Zespół powstał w 1268 roku i po pewnym czasie zawiesił działalność. Reaktywował się u progu trzeciego milenium i obecnie próbuje odnaleźć się w naszych czasach. Grupa zgłębia dziwną czasoprzestrzeń rozciągającą się od średniowiecza do wiejskiego odpustu. |
Piąte wydawnictwo formacji Shannon ujrzało światło dzienne. Istniejąca od dziesięciu lat olsztyńska grupa należy do czołówki krajowych zespołów inspirujących się muzyką celtycką. |
Ewenement wydawniczy - płyta w formie książeczki z minialbumem o instrumentach folkowych "Wynalazki, znaleziska oraz Syrbaków patenta na folkowe instrumenta", czyli opis instrumentów z kolekcji Antoniego Kani (też po angielsku). |
Kroke - czyli Kraków w języku jidysz - to zespół stwarzający nowe brzmienie w muzyce żydowskiej na podstawie tradycyjnych motywów muzycznych oraz elementów muzyki klasycznej i jazzu. |
Zespół działa dopiero od trzech lat i grupuje profesjonalnych muzyków klasycznych, którzy chcieli wypracować dla siebie większy obszar kreatywności. Dowodem tego stało się stopniowe zastępowanie ogranych klezmerskich schematów przez własne wizje kompozytorskie. W myśl tej strategii zespół potraktował żydowski feeling jako czynnik spajający wiele możliwych źródeł inspiracji, np. muzykę bałkańskich Romów i pasterzy oraz tango nuevo Astora Piazzolli. |
Z popiołów grupy Atman powstał „Projekt Karpaty Magiczne”, założony w 1998 przez Marka Styczyńskiego (twórca i lider Atmana) i Annę Nacher (znaną zarówno ze swojej współpracy z Atmanem, jak i projektów solowych). Wspólnie nagrali kilka płyt. Są też autorami muzyki do wielu filmów dokumentalnych wyprodukowanych dla Telewizji Polskiej, organizują warsztaty, które łączą sztukę, muzykę oraz teatr i są zarazem źródłem głębokiego kontaktu z energią i twórczą siłą przyrody. |
Zespół Jahiar Group powstał w maju 1998 roku w Lublinie. Jest to grupa o międzynarodowym składzie, w której przenikają się kultury grających w niej muzyków: perska, polska, krymsko-tatarska. |
Tak nazwaliśmy nasz trzeci album, gdyż taką muzykę i od siebie i dla siebie polubiliśmy. Poprzez nasze granie wchodzimy do świata, który nas otacza i wchodzimy w nasz wewnętrzny świat. |
Przedstawiamy płytę, która jest wynikiem trwającego już dwa lata wspólnego muzykowania. Spotkaliśmy się na Akademii Muzycznej w Krakowie, a zainteresowanie kulturą jidysz zaprowadziło nas na krakowski Kazimierz, gdzie stale koncertujemy i często się bawimy. |
Płyta jest efektem wieloletniej dokumentacji tradycyjnej muzyki Kujaw regionu położonego w centralnej Polsce, obejmującego obszar, którego wschodnią granicę stanowi Wisła na odcinku Dobiegniewo Solec Kujawski, zachodnią rejon Noteci a południową linia od Skulska, Sompolna, wzdłuż granicy administracyjnej oddzielającej województwo KujawskoPomorskie od Mazowieckiego. |
Yerba Mater pielęgnuje klasyczne tradycje muzyczne grając indyjskie ragi, utwory perskie, czy też tańce średniowiecznej Europy. Jednocześnie muzycy grupy mówią o sobie: „... inspiracja muzyczna zespołu Yerba Mater i jego instrumentarium znajduje swoje źródło w rozmaitych kulturach i tradycjach Starego Świata. Nasza muzyka nie reprezentuje żadnych poszczególnych grup etnicznych ani stylu muzycznego, przypomina raczej kulturowy zlepek naszej wyobraźni i naszej własnej muzycznej Nibylandii...”.
Kompozycje zespołu to miniatury zbudowane z brzmień i dźwięków instrumentów klawiszowych, dętych oraz głosów dziewczęcych. Kreślą na wpół realny obraz świata widzianego jakby przez dziurkę od klucza, którą jest... księżyc.
Orkiestra Na Zdrowie (ONZ), spłodzona na podlubelskiej wsi i narodzona w Warszawie jesienią 1986 roku, jest zespołem uprawiają-cym naturalną, rytmiczną muzykę z ważnym przekazem teksto-wym, bitą z reguły na tak zwane „dwa”, a więc często kojarzoną ze ska lub reggae.
To już trzecie wydawnictwo tej łemkowskiej pieśniarki, tym razem z akompaniamentem gitary (wcześniejsze: kaseta „Z kolędami po Karpatach” i płyta „Tam na Łemkowyni”). Zawiera przede wszystkim ludowe łemkowskie pieśni liryczne, ale są też utwory poetów Jarosława Mereny, a także Bohdana Ihora Antonycza z muzyką Stepana Kozaka.
Płyta pochodzi z serii „Muzyczne Podróże”, w której ukazały się także krążki m.in. z melodiami indiańskimi, hiszpańskimi i afrykańskimi. Seria „Muzyczne Podróże” jest stworzona dla wszystkich tych, którzy chcą pracować, bawić się i wypoczywać w otoczeniu przyjaznych i wzbogacających brzmień.
Jest to trzecia płyta z serii wydawniczej prezentującej nagrania laureatów Małopolskiego Konkursu Muzyki Tradycyjnej odbywającego się od 1999 roku w Krakowie tym razem z roku 2001. Nie powinno jej zabraknąć w kolekcji nie tylko miłośników muzyki ludowej, ale wszystkich, którzy w muzyce potrafią dostrzec i docenić walor autentyzmu i organicznej ekspresji. Na kompakt składają się nagrania wykonawców z Podhala, Orawy, okolic Krakowa czy Biecza. Są wśród nich doświadczeni muzycy, jak i najmłodsze pokolenie grajków i śpiewaków.
Najnowszy krążek z Kolekcji Muzyki Ludowej Polskiego Radia. Płyta zawiera ludowe ballady polskie, wybrane z nagrań zgromadzonych w radiowym archiwum folkloru w Warszawie. Materiał przedstawiony na płycie zawiera przykłady najbardziej znanych wątków balladowych. Są to nagrania dokonane w latach 19751998 u ludowych śpiewaków na Mazowszu, ziemi radomskiej, krakowskiej, suwalskiej, krośnieńskiej, sieradzkiej, wieluńskiej, na Śląsku Opolskim i innych.
Druga płyta białostockiej Sarakiny. Muzyka autorska inspirowana bałkańskimi motywami etnicznymi i przetworzona w nową formę. Zmieniające się nastroje pomiędzy brzmieniem etnicznym, cerkiewnym, współczesnym i jazzem wprowadzają słuchacza w świat kontrastów i głębokiego przeżycia muzycznego.
Piękna muzyka, energia, radość grania i śpiewania to nieodłączne cechy każdego wykonywanego przez Dikandę koncertu. Ten sam żywioł przekazują płyty grupy. „Usztijo” jest trzecią z nich. Zawiera dziesięć utworów, zarówno autorstwa samego zespołu, jak i tradycyjne. Krążek z pewnością nie zawiedzie słuchaczy poprzednich nagrań grupy. Znajdą tu oni tę samą spontaniczność muzykowania i ten sam wysoki poziom artystyczny.