Egzotyczne, ale uniwersalne. Mistyczne, ale i prozaiczne. Niezwykły splot indonezyjskiej liryki i uniwersalnej metafizyki. Ale też pamiętajmy, że jest to gamelan jawajski, nie balijski. Przepiękna płyta, typowa dla nurtu worldmusic. Bo nie tylko objawienie „ambasadora” Indonezji w postaci Sahnila Arifa Farobiansaha, który recytuje piękne teksty, nie tylko wspaniałe odkrycie, tj. Warszawska Grupa Gamelanowa z jej liderem Dawidem Martinem i spirytus movens Krzysztofem Dziubą, ale także dwóch wybitnych klarnecistów: Michał Górczyński i Paweł Szamburski, (którzy postanowili występując w duecie używać nazwy Laar). Melorecytacje, egzotyczne instrumenty i siła rur – oto przepis na przekonywający melanż: oni naprawdę czynią muzykę razem, nie osobno.