Prezentacje

Kapela Gęsty Kożuch Kurzu „Kapela Gęsty Kożuch Kurzu”

2015, wydanie własne EP

To łódzka kapela powstała w 2011 roku, gra utwory z okolic Łodzi, w szczególności z łęczyckiego, sieradzkiego, rawskiego, opoczyńskiego i łowickiego. Wzoruje się na grze łęczyckiego skrzypka, Tadeusza Kubiaka; łowickiego harmonisty, Sławomira Czekalskiego, grającego w kapeli Dobrzeliniacy, oraz nieżyjącego już rawskiego skrzypka, Stanisława Klejnasa. Grupa stara się odtwarzać charakterystykę zarówno regionów, jak i poszczególnych muzykantów, widząc wokół Łodzi olbrzymią różnorodność temperamentów muzycznych. Od 2011 roku członkowie kapeli organizują cykl Pograjka Łódzka. W 2012 roku zdobyli II miejsce w konkursie Stara Tradycja oraz Basztę w kategorii folklor rekonstruowany na Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych. Na przekrojowej pod względem regionalnym epce znalazło się 5 utworów zarejestrowanych w składzie: Maria Stępień – skrzypce, Marcin Lorenc – skrzypce, Joanna Gancarczyk – basy, śpiew, Przemysław Bogusławski – baraban, bębenek obręczowy. Album rozpoczyna dostojny, zagrany klasycznym dźwiękiem „Bryski” – kujawiak łęczycki. Dwa kolejne kawałki to chodzone z sieradzkiego. Pierwszy, „Zebyś nie chodziła” zaśpiewały obie muzykantki, w drugim. „Turlulu jabłuszko” w pełni zabrzmiał mocny, ale dziewczęcy głos Marii Stępień. Potem „Kujon od Tadeusza Kubiaka” zagrany jako nostalgiczne solo przez Lorentza. Krótką płytę kończy wiązanka „Mazurków od Stanisława Klejnasa” zarejestrowana w Klubie Tyndyryndy w Kazimierzu podczas potańcówki. Pozostaje tylko z niecierpliwością czekać na pełne wydanie.
TOC

Naxos „Podróż dookoła mózgu”

2014, Warner Music Poland

Założyciela zespołu Naxos, Milo Kurtisa, nie trzeba przedstawiać. Muzyk greckiego pochodzenia – współtworzył Maanam, grał w Osjanie, Voo Voo i Izraelu. W 2012 roku powołał do życia Naxos, a „Podróż dookoła mózgu” jest debiutancką płytą tej grupy. Członkami zespołu są artyści z Syrii, Jemenu, Grecji, Izraela i Polski, gdzie muzycy osiedli na stałe. Powstała bardzo melodyjna, energetyczna i niekiczowata (co często się zdarza muzykom wykorzystującym podobne brzmienia) world music inspirowana muzyką grecką, arabską, żydowską, bałkańską. W aranżacjach Kostka Joriadisa jest trochę jazzu, funky i popu. Na płycie znalazła się nawet ludowa piosenka białoruska („Na vulicy, na Szyrokaj”), przepięknie zaśpiewana przez Nastę Niakrasavą, choć zaaranżowana na sposób śródziemnomorski przy udziale siostry Kurtisa – skrzypaczki, Elektry Kurtis Stewart – oraz jej również grającego na skrzypcach męża. Wśród gości znaleźli się także kontrabasista, Olo Walicki, w dwóch króciutkich łącznikach instrumentalnych „Olo I” i „Olo II” oraz Józef Skrzek. Uwagę przykuwa mieszkająca w Polsce wokalistka o korzeniach jemeńskich, Rasm Al-Mashan, śpiewająca niskim, zmysłowym głosem. Szczególnie przebojowe są piosenki „Słońce zaświeci dla ciebie wieczorem” i „Kostis”, który brzmi, jakby nagrany w gwarze greckiej knajpki. Cały krążek jest bardzo spójny i słucha się go z prawdziwą przyjemnością.
TOC

Multi Culti Orkiestra Marii Pomianowskiej „Z Kolbergiem po Afryce i Azji"

2014, Mazowiecki Instytut Kultury

W Roku Kolberga ukazała się płyta, której mottem są słowa tak znamienne w obecnych czasach: „Make music not war”. Swoimi międzynarodowymi projektami muzycznymi artystka wciela je w życie. Na płycie znalazły się utwory z repertuaru Pomianowskiej, zaczerpnięte głównie z „Dzieł wszystkich” Kolberga, folkowe hity zarejestrowane na przestrzeni kilku ostatnich lat. Płytę otwiera utwór „Matulu moja” grany wspólnie z Senegalczykami, który zyskał zupełnie nową oprawę muzyczną z dużą ilością przeróżnych bębnów i został skrzyżowany z afrykańską piosenką „Yaayoboy”. Kolejna jest „Lipka” – śpiew Pomianowskiej z towarzyszeniem dwóch pełnych wiatru i zadumy irańskich fletów krawędziowych, neyów. Warto zwrócić uwagę na 2 kawałki z Pakistanu, szczególnie na „Zbójnickiego”, gdzie swojska melodia wyłania się z azjatyckiego akompaniamentu. Dowcipnie została zaaranżowana piosenka „Hula, gąski” z afrykańskim chórem, który na początku śpiewa refren zgodnie z linią melodyczną, a po chwili zmienia rytm i sposób śpiewu na nawiązujący do senegalskiego tańca. Są też kawałki polsko-koreańskie, np. „Obereczki”, gdyż oba kraje łączy rytmika trójmiarowa. Są piosenki zagrane z muzykami z Egiptu, Libanu. Takie projekty są doskonałym sposobem na pokazanie naszej muzyki tradycyjnej innym kulturom, ale też na odświeżenie, spojrzenie z innej strony na polskie, wydawałoby się, nudne i zgrane melodie.
TOC

Władysław Piróg „Skrzypek ze Słonnego”

2013 , Stowarzyszenie Muzyka dawna w Jarosławiu

To dwupłytowy album prezentujący muzykę skrzypka – Władysława Piroga (1913 -2001) zapisane w 1970 przez innego muzyka – Antoniego Pilcha lutnistę z Dworu na Wysokiej. Piróg sławy wielkiej nie zdobył, grywał wesela po okolicznych wsiach aż do lat 50-tych XX w. Na nagraniach Panu Władysławowi towarzyszyły śpiewając jego żona i córka oraz Wojciech Pilch na bębnie. Repertuar i styl muzykowania Piroga są charakterystyczne dla pogranicza zachodnio - wschodniej Małopolski Na płytach znalazło się w sumie 55 utworów – sztajerków, walczyków, polek i kozaczków - repertuar pamiętający czasy przedwojenne – polski ale z naleciałościami rusińskimi, żydowskimi („Polka Szabasówka”) a nawet cygańskimi. Nagrania zostały często realizowane po całym dniu ciężkiej, fizycznej pracy, a mimo to słuchając zupełnie się tego nie odczuwa. Smyczek prowadzany jest lekko i pewnie, zawadiacko z rozmachem. Palce z wielką wprawą wygrywają skomplikowane ozdobniki. Jest i „Polka szarpana” i „Sztajerek” z figurami – jedna z nich brzmi „panny się namyślają”, jest polka „Dulcynea” i „Mieliśmy wtedy po 16 lat”, których pierwowzory zostały z pewnością zasłyszane niegdyś w radiu czy jakimś weselu lub potańcówce. Jego repertuar grywa Antoni Pilch z córką Zuzanną i Kapela Brodów. Album słusznie otrzymał wyróżnienie w konkursie „Fonogram Źródeł” 2013. Kto jeszcze znajdzie to wydawnictwo, niech kupuje w ciemno.
TOC