Orkiestra zbuntowana jednak nieustannie śpiewa. O płynących okrętach, dla których nie ma miejsc (Władysław Szlengel). O rycerskich łowach w cieniu alkowy (Zuzanna Ginczanka). O polskich koloniach i Wyspie Becka (Tadeusz Hollender). O lnianowłosych praczkach biorących delikatnie biel cieniutką (Ginczanka).
O wojnach, które już się toczą. O wojnach co jutro wybuchną (Wittlin).
Hańba! śpiewa rok '1939'.
Dział: