Wyrosła w rodzinie, w której na domowych spotkaniach królował akordeon, a tata intonował wspólne śpiewanie. Na wielkopolskich zabawach i weselach grywał jej dziadek ze strony mamy, Marcin z Witkowa koło Gniezna. Muzykował też brat babci, niewidomy wujek Jan i brat mamy. Ona jednak nie pokochała tego instrumentu, odnalazła się jako organizator – Bożena Szota odpowiedzialna za poznański Ethno Port.
Ethno Port 2014, fot. M. Kaczyński / CK Zamek
„Miejsce, w którym jesteśmy, jest aktualnie naszym domem” – mówili, podczas konferencji prasowej w dniu inauguracji tegorocznego festiwalu Ethno Port, członkowie hindusko-tureckiego zespołu Baul Meets Saz. Ciekawe to zdanie i, w swej pozornej banalności, niesamowicie intrygujące, wieloznaczne, inspirujące. Z jednej strony w najbardziej – powiedzmy – potocznym sensie mówiące o losie większości artystów. Z drugiej – w naszym kontekście opowiadające o trudnej codzienności wykonawców muzyki folkowej, etnicznej, którym zależy, by ze swą twórczością, ze swym przesłaniem przebić się przez szum innych propozycji, przez obojętny często świat.
Polska muzyka folkowa ma się znakomicie! Dobitnie pokazały to dwie prestiżowe imprezy: czerwcowy poznański Ethno Port i lipcowy EtnoKraków, na który złożyły się 17. edycja Rozstajów i 36. Festiwal Folkowy Euroradia. Z góry zaznaczam, że nie podważam tu znaczenia i jakości innych imprez, które – zwłaszcza w okresie wakacyjno-letnim – odbywają się w naszym kraju w znacznej liczbie. Piszę ledwie (aż) o własnym doświadczeniu podczas dwóch, z mojej perspektywy najbardziej spektakularnych wydarzeń-festiwali.
ETHNO PORT 2021
Poznań, 3-5.09
ETHNO PORT - festiwal muzyki świata, jeden z największych i najważniejszych w Polsce, od lat plasujący się też w światowej czołówce.