Roztoczańska ballada z Kunek k/Suścia. Przybyła tam prawdopodobnie razem z wędrownymi dziadami opiewającymi historyczną bitwę. Melodia oparta na motywach z Kazachstanu, podobno dość popularna na terenach niegdysiejszego imperium otomańskiego.
Metrum 2/4. Bardzo prosta piosenka i bardzo ciekawa do grania na gitarze i śpiewania. Zasadniczo gra się cały czas E-dur. Oprócz tego są jej aranżu trzy charakterystyczne elementy:
- Basowy rif - można grać przez cały czas (a grać go i śpiewać jednocześnie - oto sztuka!).
- Bicie gitarowe
- Wymiana zwrotek męskich i żeńskich (na niebiesko) - pozwala na urozmaicenie barwowe melodii oraz, dzięki repetycjom, zwalnianie podawania treści;
- Burdonowy głos męski pod żeńskim - łatwy a efektowny.
- "Przełamanie" harmoniczne z D-durem.
Gra się cały czas E-dur z charakterystycznym biciem, którego podstawą jest 8 kolejnych ruchów ręki w dół i w górę, ale różnią się one od siebie sposobem wydobywania dźwięku:
˅ ˄ ˅ ˄ ˅ ˄ ˅ ˄
k o p E T k o p
gdzie kolejno:
k – szarpnięcie w dół opuszkiem kciuka po wszystkich strunach
o – szarpnięcie w górę opuszkami innych palców po wszystkich strunach
p – uderzenie w dół paznokciami innych palców po wszystkich strunach ale pustych, nie przyciśniętych
E – szarpnięcie kciukiem struny basowej E z jednoczesnym naciśnięciem E-dur
T – uderzenie w dół paznokciami innych palców z wytłumieniem
Podkreślenia oznaczją akcenty. Miejsce szarpnięć – czy bardziej struny wiolinowe czy basowe – wedle uznania. W przygrywkach melodycznych można grać E-dur burdonowy na XII progu z pustymi strunami E, H i E.(niebarowe) ale łagodniej: bez szarpnięcia E i wytłumienia.
Wstęp z rifem
Pod Kamieniem, pod Podolskim
Stoi Turek ze swym wojskiem
Stoi, stoi i wojuje
Więcej wojska potrzebuje.
I wysłała matka syna
Na wojinke do Turczyna
I wysłała siostra brata
Na wojinke na trzy lata.
Przygrywka
D E D E D E D -
Minuł roczek, drugi mija
Mego brata ni ma, ni ma
Pyta siostra najstarszego
zyś nie widział brata mego.
Widziałem go w czystym polu
Trzyma główkę na kąkolu.
Widziałem go w czystym polu
Trzyma główkę na kąkolu.
Przygrywka
D E D E D E D -
Konik jego wedle niego
Grzebie nóżką, żałuje go.
Konik jego wedle niego
Grzebie nóżką, żałuje go.
I wygrzebał po kolana
Tak żałuje swego pana.
I wygrzebał po kolana
Tak żałuje swego pana.
Kiedy tyn pon na mnie siadał
To ja goły owies jadał.
Teraz nie mam garstki sieczki
Stoję we krwi po kosteczki
Teraz nie mam garstki słomy
Rozdziobią mnie kruki, wrony.
Teraz nie mam garstki sieczki
Stoję we krwi po kosteczki
Razem:
Teraz nie mam garstki słomy
Rozdziobią mnie kruki, wrony.
Kanon przechodzący w gwar
Przygrywka
D E D E D E D -
Rif
Muzycy, instumenty
Bogdan Bracha - śpiew, skrzypce
Grzegorz Lesiak - dutar
Sylwia Bereza - wiolonczela
Urszula Kalita - sopiłka, śpiew
Marcin Skrzypek - gitara, śpiew
Ania Kiełbusiewicz - śpiew
Agnieszka Kołczewska - bęben basowy, instrumenty perkusyjne