Molowy "Mazureczek" okazał się hitem. Tę piosenkę opracowaliśmy jako pierwszą w nowym repertuarze. Po prostu zaczęliśmy od najbardziej osłuchanego standardu, jaki nam przyszedł do głowy, czyli od biesiadnego refrenu, często śpiewanego „u cioci na imieninach”. Z jego pierwszych dwóch fraz zrobiliśmy żywego loopa. Potem wystarczyło przejść z duru na mol i z kołyszącego rytmu trójkowego na parzysty, by motyw nabrał zupełnie innego wydźwięku. Stał się refrenem jakiejś nowej piosenki. Jej zwrotki odnaleźliśmy w kilku źródłach – motyw „Dziewczyna topi nieślubne dziecko”. Podczas prac nad tą piosenką temat dzieciobójczyni był stale obecny w mediach. Najwięcej zaczerpnęliśmy do „Mazureczka” z ważnej dla nas publikacji „Pieśni domowe i polne śpiewanki”, do której materiały zebrała i opracowała Marta Brzuskowska (Muzeum Zamojskie, Zamość 1990). Chodzi o pieśń Marianny Oberdy z Huty Dzierążyńskiej (nr 53, s. 97), z której pochodzi nasze „i raz, dwa, trzy i cztery” budujące pomost między ludową tradycją a hip-hopową nawijką. Inne ważne dla tego tekstu źródło to „Dzieła wszystkie” Oskara Kolberga – t. 1, „Pieśni ludu polskiego”, Wrocław-Poznań 1961, s. 151, Od Makowa (Zakliczewo, Borowo). Pointa pochodzi z piosenki „Koło Krakowa na polu” zaśpiewanej w 1964 roku przez Annę Monastyrską w Jacni, gmina Adamów („Lubelskie”, t. 4, s. 82). Dziadowskie otwarcie „Rozpocznę opowieść...” dodaliśmy przez podobieństwo całej historii do tych dziadowskich ballad, które potem znalazły kontynuację w drukach ulotnych, a dziś znajdują w medialnych serwisach informacyjnych. W sumie „Mazureczek” jest przykładem syntezy, powstającej podczas naszej pracy redakcyjnej (która… rzeczywiście nieco przypomina gotowanie semiotycznej „potrawy”). Tak z wielości źródeł, na przestrzeni dekad dostarczanych przez wielu wykonawców i zapisanych pracowicie przez wielu zbieraczy, powstało nowe odczytanie historii, która od zawsze porusza wyobraźnię odbiorców.
Metrum 4/8. Gra się w kółko Dsus2 i Csus2 czyli barowe D-dur i C-dur, ale z trzecią struną wolną i najgrubszą też brzmiącą. Ale można też po prostu grać d-mol i C-dur. Podobnie z zapętlającymi się słowami i dośpiewami - nie są obowiązkowe. Zgodnie ze stylem tej płyty, główna treść jest podawana melodeklamacją, a śpiewane są tylko refreny, ale rozpisania wymaga cały tekst, bo to ujawnia sekretną zasadę łączenia refrenów i zwrotek...
Wstęp
Jedzie, jedzie Mazureczek, wiezie, wiezie mój wianeczek
Jedzie, jedzie Mazureczek, rozmarynowy
Jedzie, jedzie Mazureczek, wiezie, wiezie mój wianeczek
Jedzie, jedzie Mazureczek, ROZ...
ROZpocznę opowieść w Lublynie na błoniu
Wyjechał tam Jasio, wyjechał na koniu
A za nim Kasieńka Wójtówna dążyła
Maleńką dziecinę na ręku nosiła.
Jedzie, jedzie Mazureczek, wiezie, wiezie mój wianeczek
Jedzie, jedzie Mazureczek, rozMA...
MAleńką dziecinę rzuć Kasiu do wody
Nie będziesz już miała ty do mnie przeszkody
I raz, dwa, trzy i wtedy
Nie będziesz już miała ty do mnie przeszkody.
I Kasia do wody ten wianek rzuciła
A sama za Jasiem, za Jasiem podążyła.
Jedzie, jedzie Mazureczek, wiezie, wiezie mój wianeczek
Jedzie, jedzie Mazureczek rozmaRY…
RYchło tonąć zacznie dziecina Kasina.
Siedzi młynarz na podzie, płynie dziecko po wodzie.
Dziecko we wodzie! Trzy, cztery
Młynarz na podzie, dziecko we wodzie
O dziecie, ty dziecie, oj dam ja światu znać:
Kasinka Wójtówna to jest twoja mać!
Część instr. z solo wiolonczeli
Jedzie, jedzie Mazureczek, wiezie, wiezie mój wianeczek
Jedzie, jedzie Mazureczek, rozmarynowy
Jedzie, jedzie Mazureczek, wiezie, wiezie mój wianeczek
Jedzie, jedzie Mazureczek, rozmaryNO…
NO ludzie ratujcie mnie, Kasieńkę Wójtównę.
Zawieźcie do boru, napalcie popiołu.
Napalcie popiołu i raz, dwa
Wywieźcie na pola, rozsypcie dokoła
Posieczcie drobniutko, posiejcie w ogródku.
Wyrośnie ruteńka, zapłacze mateńka
Wyrośnie lelija, zapłacze familia
Wyrośnie róży kwiat, zapłacze cały świat.
Jedzie, jedzie Mazureczek, wiezie, wiezie mój wianeczek
Jedzie, jedzie Mazureczek, rozmarynowy
Jedzie, jedzie Mazureczek, wiezie, wiezie mój wianeczek
Jedzie, jedzie Mazureczek, ROZ-MA-RY-NO-WY.
Muzycy, instrumenty
Anna Kołodziej - skrzypce, śpiew
Weronika Kijewska - wiolonczela, śpiew
Agnieszka Kołczewska - bębny, instrumenty perkusyjne, śpiew
Bogdan Bracha - śpiew
Marcin Skrzypek - gitara, melodeklamacja