Ta sama impra oczami dziewczyny i złośliwych chłopaków. Kto miał rację, nie wiadomo. Refren „Laj, koniku, laj” pojawił się w tej piosence jako ostatni, pełniąc rolę elementu typu „3 w 1”: skandowania, nawiązania do stereotypu muzyki ludowej i znaku rozpoznawczego krakowiaka. Bo wcześniej ten utwór mógł być wszystkim. Główny wariant melodii i tekstu o Krakowiaku zasłyszany został w czasie muzykowania pod cerkwią w bieszczadzkiej Łopience. Piosenka „zażarła” na próbie, bo zamiast typowo C-dur/G-dur zagraliśmy ją akordami C-dur/B-dur. Zabrzmiało szwedzko, szczególnie z nyckelharpą, ale wciąż trochę banalnie. Wtedy pojawili się Gregura z Kotrebarczykiem, prawdopodobnie mieszkańcy Niezdowa w gminie Opole Lubelskie, a piosenkę o nich zaśpiewała w 1960 roku Wiktoria Piłat (ur. 1902) na potrzeby zbiorów prof. Jerzego Bartmińskiego, by pół wieku później znaleźć się w przytaczanym tu zbiorze „Lubelskie” (t. 4, s. 401), należącym do ogólnopolskiej serii nazwanej „Nowym Kolbergiem”. Był to wariant tekstu opowiadający tę samą historię, ale mniej romantycznie, jakby oczami innego świadka. Powstał w ten sposób przewrotny dialog o tym, że obserwator inercjalny widzi świat inaczej niż nieinercjalny. Całość spointował „stary” Kolberg: t. 21, „Radomskie”: nr 23a (Czarnylas), nr 23b (Odechów); t. 26, „Mazowsze”: nr 279; t. 22, „Łęczyckie”: nr 139; t. 25, „Mazowsze”: nr 72.
Metrum 2/4. Na niebiesko zaznaczono partie męskie. Można je śpiewać na melodię drugiej połowy partii żeńskiej albo śpiewać tylko tę żeńską, optymistyczną wersję wydarzeń.
Wstęp
Laj, koniku, laj, laj, laj
Poprzez cały kraj, kraj, kraj.
C B C
Powidz, że mi powidz, dziewczyno moja
C B C
kto u ciebie bywał, jak nie był doma?
C B C
Był Krakowiak jeden i drugi, brat jego
C B C
I mój najmilejszy, co ja kocham jego.
C B C
Gregura tutaj był i jego braciszek
C B C
I ten Kotrebarczyk, co to z nimi przyszed.
Powidz, że mi powidz, dziewczyno moja
Jak oni tam weszli, jak nie był doma?
Krakowiak wlaz oknem, jego brat szparami
A mój najmilejszy otwartymi drzwiami.
Gregura oknem wlaz, brat jego dziurami
A ten Kotrebarczyk otwartymi drzwiami.
Powidz, że mi powidz, dziewczyno moja
Co oni tu pili, jak nie był doma?
Krakowiak pił piwo, brat jego piweczko
A mój najmilejszy czerwone wineczko.
Gregura kury jad, brat jego kurczęta
A ten Kotrebarczyk rasowe zwierzęta!
Powidz, że mi powidz, dziewczyno moja
Co kto tutaj robił, jak nie był doma?
Gregura w karty grał, brat jego tasował
a ten Kotrebarczyk z dziewczyną wojował!
Laj, koniku, laj, laj, laj
Poprzez cały kraj, kraj, kraj.
Przygrywka
Powidz, że mi powidz, dziewczyno moja
gdzie oni tu spali, jak nie był doma?
Krakowiak pod ławą, brat pod sukmaniną
A mój najmilejszy spał se pod pierzyną.
Powidz, że mi powidz, dziewczyno moja
Co ci zapłacili, jak nie był doma?
Krakowiak pół grosza, brat jego całego,
A mój najmilejszy talara złotego.
Gregura grosze dał, brat jego czapkę zdjon,
A ten Kotrebarczyk to rzyć na niom wypiął!
[Laj, koniku, laj, laj, laj
Poprzez cały kraj, kraj, kraj.] 2x
Muzycy, instrumenty
Anna Kołodziej - nyckelharpa, śpiew
Weronika Kijewska - wiolonczela, śpiew
Agnieszka Kołczewska - bębny, instrumenty perkusyjne, śpiew
Bogdan Bracha - śpiew
Marcin Skrzypek - gitara, śpiew