Bardzo wdzięczna do śpiewania piosenka o... kosmetykach. W stylu romskim. Zaczyna się niepozornie od psacepru lasem kalinowym, ale po chwili pojawia się pierwszy symbol: płynąca woda i zachęta, aby dziewczyna się jej napiła. Odpowiedź jest zaskakująca, bo czemu miałaby stracić od tego urodę? Oczywiście odpowiedź kryje się w symbolicznym znaczeniu tego dialogu: chodzi o miłość, utratę niewinności. Klasyka, ale najciekawsze zaczyna się później, kiedy kawaler pociesza dziewczynę, że przecież od czego są kosmetyki.
Metrum 2/4. Każdy wers się powtarza. Aranżacja jest dość dowolna. Utarło się, że pierwsze 2 wersy śpiewa się ad libitum, pod koniec stopniowo przyśpieszając tam, gdzie zaczyna się nowy wątek. Całość jest ukłonem w kierunku muzyki romskiej, bo i bicie "bym-cyk, bum-cyk" z szarpaniem kciukiem basowych strun na "raz", i romski "boom box", czyli naśladowanie instrumentów perkusyjnych "paszczą" - bardzo do tej piosenki pasują. Trzeba przyznać, że z tym boom boxem trochę się wygłupialiśmy, ale niech to będzie zachętą dla innych :-)
Akordy dla ambitniejszych z przejściami:
h h h G G [G G lub E7 E7]
A A A D D [D D lub Fis7 Fis7]
h h A A [D D lub H7 H7]
e e Fis Fis h h h h
h G
Kied ja iszoł prez tot lis
A D
Kied ja iszoł prez tot lis
h A D
Prez lis kalynowyj
e Fis h
Prez lis kalynowyj
Stanuł ja tam na kamin
Kamin marmurowyj.
A spid toho kamenia
Wodyczka wypływat.
Napyj sia jej moja myła
Kied jes sprawedlywa.
Jak bym sia jej napyła
Krasu bym stratyła.
A sztoż bym ja Waniczku
Bez krasy robyła?
A ty by mene ne wział
Ja bym tak chodyła.
Ciąg dalszy piosenki:
Kupisz sobi diłczyno
Kałynowoj masty.
Budesz sobi mastyła
Swoi złaty własy.
krasu - uroda
kamin - kamień
Muzycy, instrumenty
Anna "Mała" Łukasiewicz - śpiew solo
Sławomir Łukasiewicz - dutar
Sylwia Bereza - wiolonczela
Urszula Kalita - chórki
Agnieszka Kołczewska - djemba
Bogdan Bracha - chór
Marcin Skrzypek - gitara, łyżki
Barłomiej Stańczyk - akordeon
Agnieszka Mitura, Ewa Sudzińska, Joanna Zarzecka - chórki