Artykuły autora: Janusz Prusinowski

Doświadczenie pulsującego życia Janusz Prusinowski

№ 146-147 (1-2 2020) Autor: Janusz Prusinowski, Autor: Agata Kusto Dział: Rozmowa

Jest multiinstrumentalistą, uczniem wiejskich muzykantów, twórcą muzyki, pedagogiem. Jako pomysłodawca znaczących inicjatyw społeczno-artystycznych promujących polskie tradycje muzyki wiejskiej (warszawski Dom Tańca, festiwal Wszystkie Mazurki Świata) oraz inicjator nurtu współczesnych jej kontynuatorów postrzegany jest jako ikona muzyki tradycyjnej w Polsce. To lider zespołu Janusz Prusinowski Kompania (albumy uhonorowane Folkowym Fonogramem Roku Polskiego Radia), współautor płyt i interaktywnych spektakli muzycznych dla dzieci (wydawnictwo „Słuchaj uchem”). Z Januszem Prusinowskim o jego doświadczeniu w przekazywaniu tradycji oraz okolicznościach narodzin nurtu revival na gruncie powojennej muzyki ludowej rozmawiała, przy okazji warsztatów gry skrzypcowej w Żółkiewce, Agata Kusto.

Fot. A. Kusto: Janusz Prusinowski w czasie Taboru Lubelskiego, Żółkiewka 2019

Kaja i Janusz Prusinowscy „Gdzie się podział Kusy Janek?”

№ 113 (sierpień 2014) Autor: Janusz Prusinowski Dział: Nowości płytowe To jest pełna wersja artykułu!



Płyta zawiera różnego rodzaju zabawy (taneczne, ze śpiewem, z głosem i przestrzenią), kołysanki oraz różne rodzaje dziecięcego folkloru słownego. Autorzy korzystają z zapisów Łukasza Gołębiewskiego (I płw. XIX w.) i Oskara Kolberga, nagrań archiwalnych z lat 40., zbioru zabaw Edmunda Piaseckiego (lata 20. XX w.), książek z piosenkami i zabawami dla dzieci autorstwa Jadwigi Gorzechowskiej i Marii Kaczurbiny, zbiorów wyliczanek Doroty Simonides i Krystyny Pisarkowej.

Mazurki

№ 76 (listopad 2008) Autor: Janusz Prusinowski Dział: Płyta dla prenumeratorów To jest pełna wersja artykułu!

Od lat chciałem podzielić się zachwytem. Te melodie są jak kamyki leżące na ścieżce, których można nie zauważyć, a które w odpowiednim świetle są piękne. Można z nich układać wzory – tak jak z bakalii na mazurkach wielkanocnych – co jest pierwotną przecież twórczością. Mazurki grane, śpiewane, tańczone, układane, smakowane… Złożyło się to w jakiś szczególny kosmos.