Drodzy Czytelnicy!
"Podróże kształcą". Miałem okazję przekonać się o prawdziwości tego powiedzenia podczas tegorocznych wakacji. Nic nie jest. w stanie zastąpić bezpośredniego kontaktu z ludźmi, muzyką, naturą. Przekazy, które otrzymujemy za pomocą mediów (radia, telewizji i ... gazet) nie oddają w pełni rzeczywistości.
Promocja muzyki ludowej w mediach jest zadaniem trudnym i wieloaspektowym. Pierwsze pytanie, jakie się nasuwa, to jaki jest cel ,jej promocji. Następne, to jakimi środkami tę promocję prowadzić i wreszcie może najważniejsze pytanie: co promować, jakie gatunki, jaki rodzaj muzyki uznać za wart popularyzacji, według jakich kryteriów wartościować.
Od grudnia 1993 r. Matragona tworzy i prezentuje własną muzykę, stylistycznie bliską minimalizmowi muzycznemu, a będącą syntezą tradycji wielu kultur Ziemi. Inspiracją staje się tu głównie duchowa atmosfera, wspólna dla odległych tradycji, zaklęta w kolorycie, brzmieniowej aurze, muzycznej medytacji. Pojawiają się także teksty poetyckie, których opracowanie odbiega jednak od tradycyjnej konwencji poezji śpiewanej.
2 sierpnia na patio Szkoły Muzycznej w Olecku odbyło się jednodniowe seminarium "Muzyka etniczna - jej szanse i zagrożenia". Prowadzone przez Jana Pospieszalskiego spotkanie wywołało żywe zainteresowanie, które zaskoczyło chyba samych organizatorów.
Piszę do Was z małego miasteczka w stanie Wisconsin. (...) Kiedyś, wtedy gdy godzinami słuchałem muzyki z Afryki lub Brazylii czy Indii zacząłem sobie uświadamiać, jak ważnym elementem tego procesu twórczego, w wyniku którego powstała ta muzyka jest poszukiwanie korzeni kultury lub przynajmniej jakieś się do nich ustosunkowanie, budowanie świadomej relacji z tradycją, historią, mentalnością danego narodu lub grupy ludzi
Na konkurs organizowany. w ramach III Festiwalu Muzyki Inspirowanej Folklorem "Radom - Folk '96" przyjechało, żargonowo mówiąc, aż 20 "podmiotów wykonawczych". Niektóre zespoły po raz pierwszy zaistniały w umysłach fanów tego rodzaju muzyki. Kto wie, może za kilka lat staną się one czołowymi grupami nurtu folkowego.
Na przełomie lipca i sierpnia tego roku sympatycy "Przystanku Alaska" gościli w Olecku już po raz czwarty. Wprawdzie oficjalnie uczestniczyliśmy w trzecim "Przystanku Olecko" jednak dotarły do nas wieści o spotkaniu, które odbyło się zanim jeszcze impreza uzyskała swoją obecną - festiwalową - formę. Odbyło się ono zimą i jako takie nie jest uznawane przez organizatorów za "pełnoprawny" "Przystanek". Dobrze o festiwalu świadczy fakt, że wielu jego uczestników odwiedza Olecko po raz kolejny licząc na dobrą zabawę.
Jesień była i jest do dzisiaj najlepszą porą swatań i weselisk. Nim na drzewach zaczęły czerwienić i żółcić się liście baby prześcigały się w zestawieniu par i wyznaczaniu dat ślubów. Ale nad tymi upojnymi plotkami i domniemaniami zawsze górował rozum gospodarza. Do niego należały najważniejsze decyzje. To on pozwalał lub nie pozwalał synowi na żeniaczkę, a gdy miał córkę na wydaniu, niejako publicznie dawał znać ewentualnym kandydatom na zięciów, że mogą przysłać swatów.