Artykuły z działu: Wykonawcy

Jak się tworzy radość O muzyce, o wzajemnym przenikaniu kultur i o współpracy z Čechomorem

88 (październik 2010) Autor: Taras Voloshchuk Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

W trakcie swojej działalności w Czechach Ukrainiec Taras Voloshchuk współpracował z licznymi muzykami i zespołami muzycznymi, m.in. z piosenkarką jazzową pochodzenia polsko-kubańskiego Yvonne Sanchez. Od kilku lat jest członkiem zespołu jazzowego Limbo. Od roku 2007 jest basistą znanego zespołu folk-rockowego Čechomor.

Królowa ulicy Występy ulicznej śpiewaczki w Polsce

86-87 (sierpień 2010) Autor: Mirosław Wlekły Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

Dona Rosa zachwyciła polską publiczność swoimi wersjami fado i portugalskim folklorem. Trudno o bardziej autentyczne, szczere i bliskie oryginałom wykonania tych tradycyjnych pieśni.

Byłbym Polakiem

86-87 (sierpień 2010) Autor: Mirosław Wlekły Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

Od ponad trzydziestu lat mieszkam w Chicago i zazwyczaj jestem utożsamiany z tamtejszym jazzem. Ale w domu mówię tylko po portugalsku, gotuję swój brazylijski ryż, fasolę i mięso i śpiewam muzykę brazylijską - mówi Paulinho Garcia w rozmowie z Gadkami.

Transowe here I am

86-87 (sierpień 2010) Autor: Marcin Czyż Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

Zespół Otako miałem okazję zobaczyć i usłyszeć podczas drugiego dnia konkursu XIII Festiwalu Folkowego "Nowa Tradycja". Moją uwagę zwróciła otwarta formuła oraz transowość w ich muzyce. Prowadzący całą imprezę Krzysztof Trebunia-Tutka w następujący sposób zapowiedział kapelę z Suwalszczyzny: "Otako czyli here I am". I oto niecałe dwa miesiące później Otako gra w Lublinie. Jest okazja by porozmawiać z jednym z zespołów nagrodzonych podczas Nowej Tradycji w 2010 roku.

Radość Ameryki

85 (kwiecień 2010) Autor: Maciej Froński Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

Kiedyś sławna na cały świat, dziś przez wielu zapomniana, przynajmniej w Polsce, a wielu w ogóle nieznana. Za życia noszona na rękach w naszej części Europy jako symbol walki Trzeciego Świata z kapitalistycznym uciskiem, po śmierci włączona w szeregi opozycji przeciw dyktaturze Augusto Pinocheta, kim jest dzisiaj dla nas chilijska pieśniarka Violeta Parra?

Złotowłosa rumuńska anielica

85 (kwiecień 2010) Autor: Ziutek Vlepkarz Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

Z muzyką Denisy zetknąłem się przez czysty przypadek podczas przygotowywania audycji z rumuńską muzyką... rockowo-metalową dla radia RadioWiD. Potrzebowałem po prostu czegoś innego na sam koniec audycji, a tradycją RadioWiD`a jest puszczanie w audycjach tematycznych również kawałków dyskotekowo-tanecznych, dotyczących w jakiś sposób głównego tematu audycji. Tak było i w przypadku Rumunii, jednak legalne zdobycie czegoś innego z tej działki w Polsce jest prawie niemożliwe. W związku z tym korzystając z uroków Internetu trafiłem właśnie na blondwłosą Denisę, zdecydowanie wyróżniającą się wśród całej masy śpiewających manelistek.

DAGAdana wygaDANA

83 (październik 2009) Autor: Mateusz Borkowski Dział: Wykonawcy

DAgADAnA to prawdziwe odkrycie ostatnich miesięcy. Muzyka, którą tworzą zbudowana jest na przyjaźni i dobrej zabawie. DAgDAnA to wokalistki i instrumentalistki: Daga Gregorowicz (Poznań) i Dana Vynnytska (Lwów) oraz kontrabasista Miko Pospieszalski (Częstochowa).

Moustaki? A kto to taki?

83 (październik 2009) Autor: Maciej Froński Dział: Wykonawcy

Piosenka francuska kojarzy się nam – i słusznie – z takimi artystami, jak Edith Piaf, Juliette Greco, Charles Aznavour, Gilbert Becaud, Jacques Brel czy Joe Dassin (dobra, dobra, wiem, że dwaj ostatni to Belg i Kanadyjczyk). Z tego kręgu pochodzą też jednak i wykonawcy mniej znani (a to „mniej znani” często oznacza po prostu „znani polskiemu słuchaczowi z jednego tylko utworu”), których pojedyncze piosenki nie odbiegają kompozycją i poziomem artystycznym od tych wykonywanych przez największych. Kimś takim jest Charles Trenet, którego hipnotyczne „Morze” – „La Mer” – trafiło nawet do serialu „Zagubieni”. Kimś takim jest Lucienne Boyer („Parlez-moi d’amour” – „Proszę mi mówić o miłości”). Kimś takim są względnie młodsi wykonawcy: Michel Sardou, kontrowersyjny jako człowiek, ale jednak mający w dorobku takie przeboje jak „Maladie d’Amour” („Choroba miłosna”) czy „Les Lacs de Connemara” („Jeziora Connemary”) Leo Ferré („C’est extra” – „To ekstra”) czy przedstawicielki stylu ye-ye: Françoise Hardy („Tous les Garçons et les Filles” – „Wszyscy chłopcy i dziewczęta”) i France Gall („Poupée de Cire, Poupée de Son” – „Lalka z wosku, lalka z otrębów”), a także Marie Laforet („Ivan, Boris et Moi” – „Iwan, Borys i ja”). Kimś takim są Jacques Dutronc („Les Playboys” – „Playboye”), Boris Vian („Je suis snob” – „Jestem snobem”) czy Belg Salvatore Adamo („Vouz permettez, Monsieur” – „Pozwoli pan”). Kimś takim jest wreszcie Georges Moustaki.

Eric Bogle pieśniarz czy poeta?

82 (sierpień 2009) Autor: Maciej Froński Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

Ostatnio przez Internet przetacza się dyskusja, czy teksty piosenek, zwłaszcza z zakresu folku, mogą być traktowane jako wiersze. Wymienia się przy tej okazji wielu twórców: wielokrotnie zgłaszanego do literackiego Nobla Dylana, dalej Cohena, Waitsa, Cave'a, z Polaków - Koftę, Stachurę, Osiecką, Kaczmarskiego… tę listę można by długo ciągnąć. Jest jednak jedna postać, którą warto by w tym kontekście wzmiankować, postać, o której mało kto słyszał, której piosenki mało kto zna, a jeśli już zna, to ze świetnych skądinąd coverów grupy "The Dubliners", i, co za tym idzie, w ogóle nie łączy ich z autorem. Tą postacią jest australijski pieśniarz - a może właśnie poeta? - Eric Bogle.

"Gloria Artis" dla Władysława Trebuni-Tutki

80-81 (maj 2009) Autor: Anita Rysiewska Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

Kim jest tischnerowski Platon z Białego Dunajca? Niektórzy nazywają go "kronikarzem podhalańskich tradycji", inni "góralskim Van Goghiem", albo po prostu renesansowym artystą, rodem "spod samiućkik Tater".

Władysław Trebunia-Tutka, znany jako głowa rodu i charyzmatyczny instrumentalista w zespole rodzinnym Trebunie-Tutki, zawsze podkreśla, że przede wszystkim jest artystą malarzem. Na jego twórczość ma wpływ nie tylko góralskie pochodzenie ze starego rodu baców i muzykantów, ale i wielkie zamiłowanie do polskiej kultury, historii, przepięknej tatrzańskiej przyrody, wrażliwość i niespotykana skromność...

Jesteśmy czarnymi owcami

76 (listopad 2008) Autor: Maciej Szajkowski Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

MOTION TRIO – Trio akordeonowe z Krakowa założone w 1997 roku przez Janusza Wojtarowicza – lidera i autora większości kompozycji. Grają na akordeonach Pigini Sirius Millenium – uważanych za najlepsze na świecie. Laureaci nagrody Grand Prix IV Międzynarodowego Konkursu Współczesnej Muzyki Kameralnej Krzysztofa Pendereckiego (2002). Koncertowali i nagrywali m.in. z takimi artystami jak Bobby McFerrin, Tomasz Stańko, Michał Urbaniak, Trilok Gurtu. Polska krytyka muzyczna uznała Motion Trio za najlepszy debiut roku 2000 w Polsce. Od kilku lat grają nieustannie koncerty i trasy zagranicą – od Europy po Azję, Australię i obie Ameryki. Ich muzyka łączy wiele gatunków – muzykę klasyczną, folk, jazz, rock, awangardę, muzykę współczesną. Zespół tworzą Janusz Wojtarowicz, Paweł Baranek, Marcin Gałażyn.

Z tykwą w roli głównej

73 (grudzień 2007) Autor: Anna Rzucidło Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

Muzyka Nell' Ambientes i Gadającej Tykwy jest jak dojrzały, piękny owoc... tykwy odmiany Legenaria vulgaris, ale w szczelnie zaplanowanej - niejako zdrewniałej - konstrukcji muzycy potrafią sobie wygospodarować przestrzeń na improwizację i prezentację różnego brzmienia. Zespoły zostały wyróżnione za całokształt przez jury XVII Mikołajków Folkowych (skład obu grup jest ten sam).

Ludzie z Krainy Bojnów

50 (kwiecień 2004) Autor: Bogdan Bracha Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

... Zauroczyły natomiast swoim pięknem ludzi, którzy zaczęli mieszkać w nich i poznawać je. Sami nie spostrzegli, kiedy pokochali wierchy do utraty zmysłów. Jak "szatańskim dziełem" są górskie pasma, świadczy nie tylko przytoczony mit huculski, ale także "szatańska siła", króra zakochanym w nich każe wracać, gdy tylko przydarzy się rozłąka. Im większa miłość, tym większa zżera ich tęsknota. Taka właśnie tęsknota sprawiła, że grupa "mieszczuchów", z braku czasu i ... pieniędzy na ciągłe wyjazdy, stworzyła ich namiastkę w swojej okolicy. I tak powstała: Orkiestra św. Mikołaja.

Na Orawę wróć!

50 (kwiecień 2004) Autor: Agnieszka Matecka - Skrzypek Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

Pochodzący z Orawy Andrzej Dziubek, lider zespołu De Press, to kultowa postać polskiego rocka i folku zarazem. Inspiracje twórczością jego kapeli wśród młodych góralskich grajków widać nie tylko w warstwie muzycznej, ale nawet w sposobie poruszania się. Charakterystyczny kapelusik, koszula w kratę i bacowski pas to jego atrybuty. Podczas ostatnich lubelskich „Kulturaliów”, na koncercie De Press bawili się rówieśnicy Dziubka ubrani solidarnie w kraciaste flanelowe koszule oraz najmłodsza generacja nastoletnich fanów.

Olga Arefiewa W tęczy twórczych działań

70 (wrzesień 2007) Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

Fenomen Olgi Arefiewej zaprzecza wszelkim stereotypom. Bard, wokalistka, poetessa, tancerka, pisarka, eseistka, fotografik... Urodziła się 21 września 1967 roku w Wierchniej Sałdzie na Uralu jako córka inżynierskiego małżeństwa (mama - meteorolog, ojciec - metrolog).

Góralska dusza Hania Rybka

69 (lipiec 2007) Autor: Hania Rybka Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

"Moje miejsce jest tu, na Podhalu. Nie umiem i nie chcę żyć gdzie indziej" - Hania Rybka

Co jest takiego magicznego w górach, że nie pozwalają o sobie zapomnieć? Co przyciąga jak magnes, dając siłę i natchnienie? Co sprawia, że górale nigdzie indziej nie potrafią się odnaleźć?

Od nich się zaczęło Fairport Convention

30 (wrzesień 2000) Autor: Krzysztof Opalski Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

Zespół Fairport Convention jest niekwestionowanym prekursorem brytyjskiego folk rocka. Grupa powstała w 1967 r. początkowo jako odpowiedź na amerykańską psychodeliczną muzykę z kręgu Jefferson Airplane czy The Byrds. Już dwa lata później w twórczości zespołu zaczęły pojawiać się rockowe wersje tradycyjnych tematów z Wysp Brytyjskich, czy też własne kompozycje inspirowane tą muzyką. Zostało to uwieńczone albumem Liege & Lief (wyd. 1969 r.), który zapoczątkował rozwój brytyjskiego folk rocka.

Skąd?

29 (lipiec-sierpień 2000) Autor: Agnieszka Stachura Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

"Skąd-inąd" to kobiecy "trójkąt" śpiewający utwory z regionu Białostocczyzny. "Trzy gracje" - jak określił oglądający je widz podczas tegorocznego festiwalu Nowa Tradycja - występują w składzie: Magdalena Sobczak z Lublina, Aneta Dzienic z Bialegostoku i Karina Janik z Gdańska.

Pierwsze Duo

67 (luty 2007) Autor: Małgorzata Kacprzak Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

"Za znakomitą technikę oraz pełne wykorzystanie możliwości brzmieniowych fletu i gitary" - tak jury uzasadniło swoją decyzję przyznając pierwsze miejsce Duo - Michałowi Żakowi i Marcinowi Szyszkowskiemu w konkursie "Scena Otwarta" podczas lubelskiego grudniowego festiwalu "Mikolajki Folkowe" 2006.

Parno Graszt

67 (luty 2007) Autor: Agnieszka Caban Dział: Wykonawcy To jest pełna wersja artykułu!

Ten cygański zespół pochodzi z węgierskiej wioski Paszab. Tworzy go kilka pokoleń muzyków w wieku od 10 do 70 lat. Nazwa grupy - czyli Biały Koń - symbolizuje czystość i wolność, przymioty, które w kulturze cygańskiej odgrywają podstawową rolę. Muzycy odtwarzają wciąż żywe tradycje swojej wioski, gdzie nadal prawie wszyscy jej mieszkańcy muzykują. Formacja wydała do tej pory dwa albumy - "Rávágok a zongorára" (2002) oraz "Járom az utam... in my world" (2004); w przygotowaniu jest trzeci. Na poszczególnych albumach skład zespołu jest dosyć zróżnicowany, grają na nich również zaproszeni przez muzyków goście, którzy uzupełniają skład instrumentalnie.