Brneńska formacja akustyczna, poprzez osobliwe uchwycenie wiejskiego autentyzmu i symboliki dźwięku, a jednocześnie z rozumieniem ducha swojej epoki, wypuszcza dziedzictwo muzyczne na kolejny etap bezkresnej podróży, pisząc tym samym nowy rozdział morawsko-słowackiej muzyki ludowej.
Chyba nie znajdziecie na Morawach bardziej konsekwentnego, krewkiego i nieugięcie pewnego swych celów skrzypka, śpiewaka, kompozytora i rewiwalisty co Jiří Pavlica, solisty grupy Hradian. Muzyk o wyjątkowej umiejętności wzbudzania sympatii, a jednocześnie twardo podążający pod prąd, czyli za swoim.
Niełatwo jest wzbudzić w młodym pokoleniu słuchaczy zainteresowanie archaiczną muzyką ludową. Myśl o posłuchaniu pieśni starszych niż ich rodzice jest dla nich tak odległa, jak epoka lodowcowa. Jeśli jednak uda się tę wiejską tradycję zbalansować w przekonywającej i atrakcyjnej formie (angielscy folkowcy mają na to trafne określenie uczynić ją sexy a tym dla młodzieży jest przełożenie jej na współczesność), istnieje wielka szansa, że uda się zachęcić do niej część młodych słuchaczy.
W przeważającym stopniu żeński, akustyczny zespół z pieczołowitością kieruje swoje zainteresowania na Bałkany, południe Europy oraz średniowieczną muzykę sefardyjską z basenu Morza Śródziemnego, a tam gdzie inni zwalniają, BraAgas nabierają tempa. Gdyby połączyć hiszpańskich L´ham de Foc ze szwedzką Hedningarną w okresach ich szczytowej formy i zdwoić ich rytmiczną wybuchowość, brzmieliby nie inaczej niż te piękne, radośnie rozhulane, doskonale śpiewające i grające multiinstrumentalistki oraz kontrabasista Jan Hrbek.