Wyobraź sobie..., że jedziesz polną już drogą na południowym Podlasiu. Niby nie ma tu nic ciekawego; skończyła się niewielka wieś, zaraz miniesz las. Nie, jednak jeszcze nie stoi tu jeden mały dom, pamiętający początek minionego stulecia
Niemal pięć lat temu recenzowałem w „Gadkach” koncert czeskiej grupy Dun An Doras, określającej swoją działalność mianem „contemporary celtic music”. Zauroczony brzmieniową różnorodnością, dojrzałością gry i talentem młodych Czechów (proszę nie sugerować się nazwiskiem piszącego te słowa ), zastanawiałem się, dlaczego w Polsce, mimo tego, że gra u nas sporo zdolnych muzyków, nie możemy doczekać się takich produkcji, jakie na płytach prezentują nasi południowi sąsiedzi. Napisałem też wówczas, że w przeciwieństwie do polskiej, czeska scena tzw. muzyki celtyckiej, tworzy pewną spójną całość, osadzoną w szerszym kulturowym kontekście (prężny nurt bluegrass, wybitnie rozwinięte wytwórstwo instrumentów, brak kompleksów na tle chłopskiego pochodzenia itd.). Jedynymi pozytywnymi punktami, których dopatrzyłem się wówczas na naszym podwórku, była po pierwsze supergrupa The Reelium, po drugie zaś „dobrze zapowiadający się zespół Danar”.
Kasię Szulc-Rozmysłowicz, autorkę książki "Kuchnia wegetariańska", która na początku maja ukazała się w księgarniach, poznałam jedenaście lat temu. Wcześniej widywałyśmy się w Jaworniku, na organizowanych przez "Orkiestrę św. Mikołaja" letnich warsztatach muzycznych. Jakoś samo wyszło, że pewnego dnia razem ze znajomymi znalazłam się w Cisnej, przed domem Rozmysłowiczów. Zapamiętałam lipcowy wieczór, zapach kwiatów, jeszcze mokry obraz z zieloną bieszczadzką łąką autorstwa Kasi, który natychmiast kupiłam, warzywa z kociołka jedzone na ganku i ciągnącą się chyba do drugiej w nocy rozmowę. Początek przyjaźni.
Chociaż dziś w Krasnymstawie jest ulica jego imienia, "Stanisław Bojarczuk należy do tych postaci, o których krasnostawianie już nie pamiętają, a świadomość, kim był ten wyjątkowy człowiek, jest bardzo znikoma" - pisze we wprowadzeniu do tomiku sonetów poety Małgorzata Antoniak. Dobrze się więc stało, że staraniem miejscowej biblioteki prezentowana publikacja ujrzała światło dzienne. Na uwagę zasługuje zwłaszcza dlatego, że jest najpełniejszym dotychczasowym wyborem utworów tego chłopskiego poety o nieprzeciętnym talencie. Oprócz wierszy jest tu także obszerny Wstęp pióra Józefa Zięby, opisujący życie i twórczość Bojarczuka; są także reprodukcje fotografii poety i jego domu. Czytelnik otrzymuje więc szczegółowe, jak na dzisiejszą wiedzę, przedstawienie tej nietuzinkowej postaci.
Granica pomiędzy Polską a Ukrainą stanowi jednocześnie granicę pomiędzy zachodnią i wschodnią Słowiańszczyzną językami, obrządkami religijnymi, folklorem. Z drugiej strony długie sąsiedztwo tych narodów nie pozostało bez wpływu na wiele podobieństw, dających się odnaleźć w kulturach obu grup etnicznych.
W ostatnich latach „Muza” co chwila proponuje kolejną gratkę dla miłośników tradycji. W serii „Ocalić od zapomnienia” tego warszawskiego wydawnictwa pojawił się już cały szereg interesujących publikacji dotyczących strojów ludowych, obrzędów, budownictwa i innych dziedzin kultury ludowej. Najświeższa zaś książka, to „Biżuteria ludowa w Polsce” Elżbiety Piskorz-Branekovej. Autorka pracownik Muzeum Etnograficznego w Warszawie opracowała także niektóre z wcześniejszych publikacji serii trzy pozycje poświęcone strojom ludowym oraz książkę o ich zdobieniach haftach i koronkach.
Księżyc Grzybiarek – wiele obiecujący tytuł. Dwa potężne i wielowymiarowe symbole, z którymi mierzy się w swojej trzeciej książce poetyckiej Agata Jabłońska. Tomik aż kapie od księżycowej poświaty, pełen jest głęboko ukrytych sensów i odniesień do folkloru, literatury, malarstwa, muzyki, filmu. Zabiera w nocną podróż po kobiecej duszy: przez miasto, las, połoniny i w zaświaty. Jednocześnie zawiesza księżyc nad lasem wpół do pełni, nie dając zgłębić całości oferowanych znaczeń.