Artykuły z działu: Prezentacje

Jak głęboko możemy sięgnąć w przeszłość wiejskiej muzyki, nie tracąc zrozumienia dla jej oddziaływania i emocji, które wywoływała? Trzystrunowe basy opoczyńskie, uważane za instrument drugoplanowy, prawie perkusyjny, potraktowałem jako symbol tradycyjnej muzyki. Zniknięcie basów z kapel miało poważne skutki. Był to koniec muzyki, która wywodziła się ze śpiewu (mazurki) i początek nowoczesnej muzyki wiejskiej - już z harmoniami, akordeonami, dęciakami. Nadchodził czas muzyki z miasta. Od tej pory muzykanci byli wynajętym zespołem a nie współuczestnikami trudnego dziś do zrozumienia weselnego szaleństwa.

Na płycie znalazło się dziesięć utworów, są między innymi trzy kompozycje zespołu oraz piosenki inspirowane folklorem macedońskim, indyjskim, bułgarskim i rosyjskim. Utwory są głównie o miłości i marzeniach. Znajdziemy, jak zwykle, dużo dobrze zagranej muzyki, dynamiki, dużo emocji - to ból, to wzruszenie, szczęście, dramat, śmierć, poczęte życie, rodzina, nadzieja, tęsknota, zabawa, praca..., dur i mol - tak określa swą muzykę zespół.

"Nigdy więcej" rozprawia się z groźnymi dla współczesnej cywilizacji prądami myślowymi, które - jak się okazuje - mogą przybierać kolosalne rozmiary (choć przerażają także w wymiarze lokalnym). Autorzy periodyku podejmują problemy, o których można powiedzieć ogólnie, że wyrastają z poczucia niższości i związanej z tym silnie zarysowanej, a właściwie karykaturalnie przerysowanej opozycji swój - obcy. Opozycja ta sama w sobie jest nie do wykluczenia i warunkuje także pozytywnie rozwój kulturowy. Niemniej w wypadkach owego karykaturalnego przerysowania grozi szowinizmem, nacjonalizmem, rasizmem i wszelkim im podobnym.

"Dzika Europa. Bałkany w oczach zachodnich podróżników" to rozszerzona wersja książki "Dezela, kjer je vse narobe" wydanej po słoweńsku w 1998 roku. Autor Bozidar Jezernik jest wybitnym etnologiem, znawcą antropologii kulturowej i wykładowcą na Uniwersytecie w Lublianie. W swojej najnowszej książce rozwiewa wiele mitów o Bałkanach, których źródła znajdują się w pomyłkach zachodnich podróżników od XVII aż do początku XX wieku.

Dwa zespoły, dwa pogańskie kulty, dwie odmienne muzyczne wizje. Rosyjska grupa Vedan Kolod prezentuje nurt tradycyjny muzyki pogańskiej.

Nie można tego powiedzieć o płycie "Žalvarinis" projektu Ugnëlakis su K?lgrinda. Pomysł zrodził się z tego, że dwóch członków metalowego zespołu Ugnëlakis równocześnie działało w zespole K?lgrinda, także pogańskim, ale zdecydowanie skupiającym się na obrzędach, oraz akustycznych pogańskich pieśniach. Otóż ci panowie wpadli na genialny w swojej prostocie pomysł, żeby do tych pięknych starodawnych pieśni dołączyć ostre riffy gitar.