(...) Oczywiście można powiedzieć, że idea wieczoru pt. "Muzyczne ścieżki Europy" nie jest zbyt świeża (nurt new age, pod który usiłowali podpiąć ten koncert organizatorzy będzie obchodzić wkrótce swoje 20 urodziny), jak na sopocką imprezę błyszczał on nieprzyzwoitą wręcz nowością.
Lato'99 już minęło, a wraz z nim kolejny festiwalowy sezon. Jedną z pierwszych imprez, jaką wielbiciele folku mieli okazję zobaczyć była Folk Fiesta w Ząbkowicach Śląskich, trwająca od 9 do 11 sierpnia. Niemniej, mimo dużej odległości czasowej, dzielącej nas od tego wydarzenia kulturalnego, należy się czytelnikom niewielkie, choć zdezaktualizowane sprawozdanie - choćby dlatego, że była to jubileuszowa dziesiąta, edycja festiwalu.
Była zarazem pierwszą, w której brała udział autorka tego tekstu. W nieznane mi okolice Wrocławia jechałam z zainteresowaniem - jak się okazało, uzasadnionym. Pozwolę sobie w tym miejscu na małą dygresję. Przyjeżdżający do Ząbkowic mogą cieszyć nie tylko uszy czarowną muzyką folk, ale i oczy - przepiękną architekturą. Mnóstwo jest bowiem w tym miasteczku zgrabnych kamieniczek zdobionych w płaskorzeźby i małe wieżyczki - a i same Ząbkowice są nader malowniczo położone na górzystym terenie. Natomiast sam festiwal odbywa się - uwaga! - w romantycznych ruinach zamku, co powinno być dodatkowym atutem w oczach wielbicieli folku. Ponieważ Fiesta jest rzeczywiście imprezą zakrojoną na dużą skalę, koncerty nie odbywają się w jednym miejscu (tj. na dziedzińcu wspomnianego zamku), ale także w podziemiach (odpowiednio chłodnych i wilgotnych) oraz w specjalnym namiocie, rozstawionym pod murami. Niekiedy występy organizowano na wszystkich wspomnianych scenach jednocześnie, co trochę utrudniało reporterce "Gadek z Chatki" pracę (a artystom koncentrowanie się - ale o tym później). Jednak w piątek wszyscy widzowie zebrali się w murach zamku, pod gołym niebem.
Tegoroczna edycja Festiwalu „Tanz und FolkFest” w Rudolstadt w Niemczech (5-7 lipca) miała dla Polski szczególne znaczenie. Organizatorzy tej jednej z największych i najbardziej prestiżowych folkowych imprez w Europie, zdecydowali o przyznaniu Polsce status specjalnego gościa.
6 lipca 2002 roku. Teren w pobliżu skierniewickiego zalewu miejskiego. Od rana ktoś się kręcił i rozstawiał wielką scenę. (Dwa tygodnie wcześniej pojawiło się jedno tipi i budowane ogrodzenie ze słomy i gliny były to zaczątki Wioski Ekologicznej.) W południe do Młodzieżowego Centrum Kultury zaczęli napływać grupkami, mniejszymi bądź większymi, ludzie z odległych miejsc Polski i zagraniczni goście.
Folkowy Festiwal Europejskiej Unii Radiowej EBU jest imprezą cykliczną, odbywającą się od dwudziestu trzech lat, każdego roku w innym kraju Europy. W tym roku gospodarzami wielkiej międzynarodowej imprezy byli nasi zachodni sąsiedzi Niemcy. Do Mőlln malowniczego, pamiętającego czasy średniowiecza miasteczka położonego pośród czystych jezior pomiędzy Lubeką a Hamburgiem, przybyli muzycy praktycznie z całego świata, aby razem przez te kilka dni od 21 do 23 czerwca muzykować.
Zgodnie z tradycją, w ostatnią niedzielę sierpnia (w tym roku 25), w Myszyńcu, odbyła się doroczna impreza „Miodobranie Kurpiowskie”. W założeniu ma ona na celu promocję regionu, tradycji wiejskiej na Kurpiach, lokalnych specjalności, zespołów ludowych. W tym roku Miodobranie odbywało się po raz 25., jubileuszowy, i ten odświętny wymiar dało się odczuć na każdym kroku. Ludzi zjechał się tłum, atrakcji przygotowano moc, a pogoda dopisała.
Od "Folku w pigułce" i innych programów prowadzonych przez Wojtka Ossowskiego w radiowej "Trójce" niejeden zespół folkowy rozpoczynał swoją karierę. Zna go też "mikołajkowa" publiczność, bo wielokrotnie prowadził festiwalowe koncerty. W tym roku wystąpił nowej, podwójnej roli, jurora "Folkowego Fonogramu Roku" i "Sceny Otwartej".
Głos Małgorzaty Jędruch z pewnością znają wszyscy słuchacze programów Radiowego Centrum Kultury Ludowej. Wystarczy wspomnieć, że to właśnie ona relacjonuje wszystkie koncerty folkowe odbywające się w S1 na Woronicza. Od co najmniej trzech lat zasiada też w jury konkursu "Scena Otwarta".
Konkurs "Folkowy Fonogram Roku 1999" odbywa się już po raz drugi w ramach Festiwalu Muzyki Ludowej "Mikołajki Folkowe". Jego celem jest zauważenie i promocja dokonań fonograficznych zespołów oraz firm wydawniczych zajmujących się tym rodzajem muzyki.
Organizatorzy festiwalu zawsze starali się nie tylko doraźnie przedstawiać na jego koncertach wszystko, co było zaciekawiło i mogło być atrakcyjne dla widzów, ale budując programy poszczególnych edycji festiwalu zwracali uwagę na jego animacyjną rolę rodzimej dla sceny folkowej. Taką rolę odgrywało ukazywanie polskich zespołów w kontekście innych grup z innych krajów oraz istnienie "Sceny Otwartej" - konkursu dla amatorów i debiutantów. Na scenie "Mikołajków Folkowcy" stawiały pierwsze kroki, zdobywały nagrody, uznanie jury i publiczności tacy wykonawcy jak: "Chudoba" "Matragona", Ania Kiełbusiewicz, "Rivendell" "Viva Flamenco" czy ostatnio grupy "Się Gra" i "Kapela ze Wsi".
W pewien lipcowy weekend wybrałam się do Ząbkowic Śląskich na doroczną imprezę pod nazwą Folk Fiesta. Ząbkowice to małe miasteczko, tym bardziej wrażenie zrobił na wszystkich najazd dwutysięcznej rzeszy wielbicieli Pawła Kukiza (nie bardzo wiem, co "Piersi" mają wspólnego z folkiem), jaki miał miejsce w noc poprzedzającą nasze przybycie. Takiego tłumu nie widziano tutaj jeszcze nigdy - dowiedziałam się w biurze organizatorów.
Bywają wielkie festiwale, gigantyczne koncerty, spektakularne przedsięwzięcia nie pozostawiające po sobie nic, poza iluzorycznym, krótkotrwałym wrażeniem, ułudą, która mija odsłaniając po sobie rozczarowanie i smutek niespełnienia. Jest to nieraz niezależne od organizatorów, artystów, pogody i stanu ducha publiczności.
Grupa ATMAN od trzech lat utrzymuje przyjacielski kontakt z NATURTONMUSIK Zaproszenie tych muzyków na Festiwal "Muzyka w Krajobrazie" jest początkiem bliskiej współpracy firmy "Pracownia" Promocja Kultury Ekologicznej z formacją ze Szwajcarii. Jeszcze tej jesieni ukaże się w Szwajcarii płyta CD ATMANa z wyborem nagrań z ostatnich projektów zespołu.
Na poprzednich edycjach naszego festiwalu pojawiałam się raczej jako widz, początkowo w ogóle jako osoba z zewnątrz, niezaznajomiona szerzej ani z orkiestrowym środowiskiem, ani z folkiem. Przychodziłam na imprezę po prostu jako wielka wielbicielka tej muzyki. Przed rokiem, kiedy zaczynała się moja znajomość z Orkiestrą, udało mi się pierwszy raz dostać w szeroko pojęte "kuluary" Mikołajków. Teraz zaś wzięłam bezpośredni udział w pracach Komitetu Organizacyjnego jako osoba odpowiedzialna za konkurs "Scena Otwarta". Dzięki temu skromnemu wkładowi w pracę nad Festiwalem posiadłam jeszcze większą świadomość, czym jest przygotowanie podobnej imprezy, myślenie nad każdą niemalże chwilą z wielotygodniowym wyprzedzeniem. To jest sztuka, która nie każdemu się udaje - w mym krótkim życiu zaliczyłam już niemało koncertów źle zorganizowanych. Nie chciałabym oceniać, czy podołaliśmy w pełni wyzwaniu, niemniej jednak tego uczucia nie da się opisać - gdy siada się na widowni i przypomina wszystkie przeszłe starania, i przeżywa się sam fakt ich sfinalizowania - i w głowie telepie się ta myśl: "Udało się, festiwal gra!"
Agata Witkowska
Długo zastanawiałem się jak rozpocząć "odautorski" komentarz na temat Mikołajków '97, żeby nie przypominał on prowadzenia do socjalistycznego sprawozdania z lat propagandy sukcesu, ale nie da się niestety napisać na wstępie nic innego, jak to, że w zeszłym roku Mikołajki zrobiły "kolejny krok naprzód". Nie chcę zgadywać czy oceniać procentu pozytywnych ocen wśród publiczności, jednym program mógł się mniej podobać, innym bardziej, wiadomo, lecz chciałbym zaproponować rzut oka na festiwal od kuchni.
Marcin Skrzypek
W dniach 16-22 marca 2002 roku odbyło się w Budapeszcie Spotkanie Folklorystyczne Krajów Porozumienia Wyszehradzkiego. Wzięły w nim udział po trzy zespoły z Czech, Słowacji, Polski i Węgier, razem około 250 osób instruktorów, muzyków, tancerzy zespołów amatorskich i profesjonalnych. Choć używano też nazwy „festiwal”, określenie „spotkanie” bardziej oddaje charakter tej imprezy. Jej celem było zapoznanie międzynarodowej kadry z ideą Domu Tańca i jej rozpowszechnianiem.
Konkurs "Nowa Tradycja" organizowany przez Polskie Radio, w tym roku po raz trzeci, stał się wydarzeniem, na którym folkowcom po prostu nie wypada nie bywać czy to roli wykonawców, czy też widzów. Spotykają się tu dziennikarze, organizatorzy festiwali, muzycy i animatorzy ruchu folkowego. Interesujące są występy zaproszonych gości - tegoroczny festiwal rozpoczęli Muzykanci (laureaci Grand Prix z ubiegłego roku).
W czasie III Konkursu Muzyki Folkowej Polskiego Radia "NowaTradycja" odbył się przegląd reportaży redakcji Dziedzictwa Kulturowego TV Polonia zawierający siedem filmów. Prezentowały one różne aspekty poszukiwań tożsamości kulturowej małych społeczności lokalnych (np. film "Dom Marka" Józefa Romasza), czy też istniejące po dziś dzień żywe elementy tradycji i folkloru charakterystyczne dla danej miejscowości.
Krakowscy klezmerzy zdobyli Główną Nagrodę - Grand Prix na III Konkursie Muzyki Folkowej Polskiego Radia "Nowa Tradycja". Inspirację i natchnienie stanowi dla nich przede wszystkim krakowski Kazimierz ze swoją żydowską przeszłością. Po trzech latach wspólnego muzykowania, wypracowali własny styl, którego podstawą, oprócz klezmerskich, są też brzmienia bardziej współczesne.Z Jarosławem Besterem, kierownikiem muzycznym i autorem aranżacji "The Cracow Klezmer Band" rozmawia Agnieszka Kościuk.
W tym roku po raz siódmy odbył się festiwal folkowy w Radomiu, który z roku na rok obniża loty. Przykro o tym pisać, bo redakcja "GZCH" i Orkiestra św. Mikołaja włożyła wiele wysiłku w kształtowanie oblicza tego wydarzenia. Szkoda, że nasze wysiłki poszły na marne. Proponujemy hasło: Folkowej Majówce w takiej formie - zdecydowane nie!!!
W Czeremsze na Białostocczyźnie odbyły się w dniach 7- 9 czerwca tradycyjne już VII Spotkania Folkowe „Z wiejskiego podwórza”. Z roku na rok program tego podlaskiego folkowego święta robi się coraz ciekawszy, a i impreza się rozrasta.
„Rozstaje” są już imprezą z tradycją. Między 17 a 20 lipca pojawiły się w Krakowie po raz piąty. Tym razem, poza krakowskim Rynkiem, muzyka brzmiała również w klubie festiwalowym na ulicy Piłsudskiego.