Pomysł na taką imprezę, w której mają występować ludowe kapele w składach tradycyjnych – jak twierdzi Wiesław Sitko, dyrektor Miejskiego Domu Kultury w Kolbuszowej, główny organizator festiwalu – zrodził się w głowie jednego z najstarszych skrzypków na Podkarpaciu, Władysława Pogody z Huciny.
Kwietniowy festiwal Wszystkie Mazurki Świata tradycyjnie już przyciągnął do Warszawy tłumy tancerzy i muzykantów z różnych stron Polski i Europy. Tegoroczna edycja wiosenna - od wtorku do niedzieli (21–26 kwietnia 2015 roku) – ruszyła pod hasłem „Mistrzowie i uczniowie”, bowiem żyjemy w momencie, w którym to właśnie na uczniów zaczyna przenosić się ciężar kontynuowania tradycji i muzyki przejętej od „ostatnich wiejskich muzykantów”.
Działalność Ośrodka "Rozdroża" i Fundacji "Muzyka Kresów", której owocem jest m. in. Międzynarodowa Letnia Szkoła Muzyki Tradycyjnej czy Festiwal Najstarsze Pieśni Europy, pokazuje, że tradycja, kultura wiejska, choć dziś staje się dla nas coraz trudniejsza, rzetelnie badana i rekonstruowana, przynosi wiele korzyści. Międzynarodowy Festiwal Najstarsze Pieśni Europy, którego już piętnasta edycja odbyła się w dniach 2 - 4 października 2014 r. w Lublinie jest tego najlepszym dowodem.
Jak co roku, w ostatnim tygodniu sierpnia (22-30 sierpnia 2014 r.), Zakopane stało się miejscem wielokulturowych spotkań górali z różnych zakątków świata, odbywał się tam bowiem 46. Międzynarodowy Festiwal Folkloru Ziem Górskich, który jak zawsze przyciągnął tłumy miłośników folkloru i turystów.
Coloursof Ostrava to z pewnością zorganizowany z największym rozmachem festiwal w środkowej Europie. W tym roku (16-19 lipca) fani wszelkiej muzyki przyjechali do tego poprzemysłowego miasta po raz jedenasty.
Kiedy piszę tę relację, dawno już po festiwalu, ale mi nadal przed oczami kręcą się wspomnienia taktowane na trzy. Wydaje się, że co roku w relacji z Mazurków właściwie powinno się pisać to samo, bo co jeszcze można odnaleźć w tej prostej, skromnej muzyce? Tymczasem okazuje się, że muzyka sama w sobie i festiwal nadal mają mnóstwo do zaoferowania.
Konkurs na warszawskim Festiwalu Muzyki Folkowej Polskiego Radia "Nowa Tradycja" zawsze był centralnym punktem programu. Pierwszych kilka edycji nosiło wszak nawet nazwę Konkursu Polskiego Radia. Dopiero potem wydarzenie obrosło w koncerty towarzyszące, Folkowy Fonogram Roku i Fonogram ródeł. Najwięcej jednak emocji i kuluarowych dyskusji wzbudza konkurs. W tym roku widocznym trendem okazała się elektronika.
23. Mikołajki Folkowe przeszły do historii. Jak co roku, tak też i w grudniu 2013 roku Chatka Żaka zapełniła się etnuzjastami muzyki folkowej oraz amatorami różnorodnych form wyrażających zainteresowanie folklorem i kulturą ludową.
Wielbiciele muzyki etnicznej nie powinni byli przeoczyć tego wydarzenia! W dniach 14-17 listopada w Domu Kultury Rakowiec w Warszawie odbył się festiwal Etniczne Inspiracje. Dyrektorką programową, tak jak przy ubiegłorocznych Bałkańskich Inspiracjach, została Anita Szaboova. I trzeba przyznać, że udało jej się stworzyć fenomenalny program festiwalu. Motywem przewodnim tegorocznej edycji były Etniczne Fuzje. W zasadzie wszystkie zespoły występujące podczas Etnicznych Inspiracji wkomponowały się idealnie w towarzyszący wydarzeniu wątek.
Festiwal Skrzyżowanie Kultur odbył się już po raz dziewiąty. W nieco skróconej formule (5 zamiast 7 dni), został sprofilowany tematycznie - Wyspy Świata - i ich mieszkańcy. Założeniem ideologicznym festiwalu było pokazanie w jednym miejscu różnych mikroświatów kulturowych, ukształtowanych w odrębnych kulturach, jakimi zawsze, ze względu na pewną oczywistą izolację, pozostają społeczności wyspiarskie.
W Wielkiej Synagodze zasiadają w pierwszym rzędzie: przeor paulinów, ksiądz prawosławny i zakonnik z klasztoru w Jabłecznej. Część publiczności w jarmułkach, część w jesiennych paltocikach "z ulicy". Razem oklaskujemy koncert Anny Marii Jopek z formacją Kroke. Fenomen włodawskiego festiwalu? Klimaty Pogranicza? Tak było rok temu i tak jest tu zawsze. Razem od setek lat...
Ogólnopolski Festiwal Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu nad Wisłą od lat jest największą i najważniejszą w Polsce imprezą dotyczącą muzyki tradycyjnej. Nie tylko dla etnografów, etnologów i innych teoretyków czy fanów, ale głównie dla samych wykonawców tej muzyki - tych wszystkich "babć i dziadków", wiejskich nauczycieli śpiewu i gry na instrumentach, dla lokalnych społeczności, domów kultury, kół gospodyń, które na festiwal czekają, przygotowują się, przechodzą sito eliminacji, aż wreszcie niosą zdobyte trofea na swoje podwórka, zyskując podziw sąsiadów i całej okolicy. W tym roku była to już 47. edycja festiwalu (27. - 30. czerwca) i jak zwykle w ostatni weekend czerwca zgromadziła tłumy w małym miasteczku nad Wisłą.
Festiwal Z Wiejskiego Podwórza w Czeremsze w tym roku osiągnął pełnoletniość - nie wiadomo kiedy lata zleciały i w lipcu odbyła się już osiemnasta jego edycja. Od dwóch czy trzech lat festiwal zyskał nowy szyld - Visegrad wave in Czeremcha i obraca się głównie w kręgu muzycznej Słowiańszczyzny.
Krzysztof Trebunia-Tutka - niezrównany wieloletni konferansjer festiwalu Polskiego Radia powiedział po zagraniu mocno "krzesanego" mazurka: "Tolerancja ma swoje granice: kuzdy powinien kochać swoją babę, swoje gęśle, swoją fujarę i swoją kapelę!" I to jest chyba kwintesencja przepisu na muzykę tradycyjną. Tym, którzy ją czują i kochają, świetnie ta muzyka wychodzi.
Na tegorocznym plakacie Mikołajków Folkowych pojawiło się koło pełne instrumentalnych konstelacji gwiezdnych. Nasuwa mi to skojarzenia z zegarem, bowiem o 22. już edycji festiwalu mam opowiedzieć! Czas kręci się jak koło i jak kosmos, wiec może ten plakat powiedział więcej niż było zamierzone.Jak co roku zimową porę i „martwy sezon koncertowy” dla muzyki folkowej rozjaśniają Mikołajki Folkowe w Lublinie. Tradycyjny drugi weekend grudnia (w tej edycji zbieżny z ogólnym terminem mikołajkowym 6-9 grudnia) przyciąga do Chatki Żaka ciekawych artystów, ludowych i folkowych melomanów, tancerzy, wystawców rzemiosła i fanów samej atmosfery Mikołajkowej.
Nie wiadomo kiedy upływa kolejny rok i znów pod Pałacem Kultury rozbrzmiewa muzyka tradycyjna z całego świata. Posługując się analogią drogową, nie mogę pozbyć się wrażenia, że tegoroczne warszawskie Skrzyżowanie Kultur nie było zwykłym skrzyżowaniem, ani nawet rondem. To był porządny węzeł komunikacyjny z mnóstwem pasów i rozjazdów!
Pozwolę sobie zacząć jak w szkolnym wypracowaniu: „Dlaczego jeżdżę na Mikołajki?” Ano jeżdżę dla muzyki, dla klimatu, ale chyba głównie dla spotkań towarzyskich z ludźmi, dla których festiwal jest jakże przyjemnym pretekstem do spotkań, choćby tylko raz do roku. Z tego powodu na Mikołajkach w zasadzie zawsze jest ciekawie i jeśli ktoś nie był, a później dopytuje, nie bardzo wiem jak streścić te trzy nieprzespane doby pełne muzyki, kolorów, szumu jarmarku i kawiarni. A z drugiej strony nigdy nie wiem, czy potrafię należycie ocenić i docenić to, co się działo na scenie, bo patrzę na nią przez pryzmat tego, co działo się dla mnie w kuluarach.
Z końcem września po raz siódmy zabrzmiały pod Pałacem Kultury i Nauki w Warszawie dźwięki muzyki z całego świata. Znakomity festiwal nurtu world music, Skrzyżowanie Kultur, na dobre wpisał się w kalendarz kulturalny i pejzaż Warszawy.
Od 11. do 14. sierpnia Lublinem zawładnęła trzymetrowa złota kura - nieodłączny atrybut Jarmarku Jagiellońskiego. Ta stosunkowo młoda, bo pięcioletnia impreza, cieszy się niezwykłą popularnością i wyrasta na jedną z najważniejszych związanych z kulturą ludową i folkiem imprez w kraju. Inspiracją dla organizatorów są dawne, słynne w całej Rzeczpospolitej, jarmarki lubelskie - miejsce spotkań kupców z różnych stron świata.
- Gdyby jak Piłsudski porównać Polskę do obwarzanka, można powiedzieć, że to, co najsmaczniejsze jest na brzegach, a nie w środku - podkreśla Waldemar Sulisz, organizator Europejskiego Festiwalu Smaku. Waldemara Sulisza spotykam przy ul. Złotej, na patio kawiarni Pożegnanie z Afryką. Właśnie przybiegł z kolejnego spotkania związanego z organizacją Europejskiego Festiwalu Smaku. W powietrzu unosi się zapach kawy, a nad nami lata Franka de Mille. Bo w miejscu, gdzie rozmawiamy, pojawi się i ona, i Stan Borys. Z tomikiem wierszy przyjdzie też Ernest Bryll. A to nie wszystko.