Artykuły z działu: Elemele-folki

Czy Stary niedźwiedź nas zje, czy przytuli? Język

Trwająca współcześnie dyskusja nad granicą ingerencji w archaiczne teksty użytkowe w celu uwspółcześnienia ich języka, jest w ostatnich latach nader żywa. Ta praktyka odbywająca się na polu pieśni liturgicznych i religijnych, zarówno tych do tekstów literackich, jak i ludowych, została uznana za niewłaściwą. Podobne zabiegi jednak coraz częściej obserwuje się w codziennej praktyce użytkowej, na polu tradycyjnych zabaw dziecięcych.

Klaskanki

Jedna z definicji zabawy mówi, że oznacza ona każdą czynność wykonywaną dla przyjemności, bez względu na końcowy jej rezultat. Przystępuje się do niej dobrowolnie, a nie pod wpływem siły zewnętrznej lub przymusu. Z uwagi na istotny w zabawie czynnik asocjacyjny i społeczny dostarcza ona dzieciom wartościowych, kształcących doświadczeń. Większość gatunków folkloru dziecięcego adresowanych przez dorosłych do najmłodszych posiada cele edukacyjne i wychowawcze. Rodzic, opiekun, zabawiając dziecko w pierwszym okresie życia, tworzy, „wymyśla” dla niego zabawy w odpowiedzi na jego potrzeby. W tym czasie zabawa wykazuje jedność z czynnościami opiekuńczymi i uzależniona jest od aktywności zarówno dziecka, jak i rodzica.

fot. z arch. aut.