Zgodnie z tradycją

23. stycznia 2001 w Auli Gmachu Głównego PW wystąpił zespół Werchowyna. Podczas zapalania świec szefowa kapeli wprowadzała licznych zebranych w nastrój koncertu. Chwilkę później członkowie grupy zeszli się promieniście do środka, ustawili w okrąg i rozpoczęli.

Na początku zaśpiewali a capella dwie szczedriwki "Pawi oczka" i "Swiataja Warwara" - ukraińskie pieśni życzeniowe śpiewane w czasie Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku, zaraz po nich "Cwite teren" - liryczna skarga porzuconej dziewczyny. A następnie: "Spyłsia kozak, spyłsia" - piosenkę z Polesia; "Rano, rano" śpiewane, zgodnie z tradycją, tylko przez dziewczyny na święto wodzenia rusałek; "Oj, u poli żyto" - pieśń liryczna z Polesia Kijowskiego; "Oj, haju" - liryczna pieśń ukraińska; "Ej, bolat mene ruczky" - łemkowska o ciężkiej pracy; "Małanka" - noworoczna żartobliwa piosenka ukraińska o kochliwej Melanii; "Na horodi werba riasła" - bardzo liryczna pieśń ukraińska; "Oj, liaceli husi" - rzecz o nieszczęśliwej miłości, pochodząca z Białorusi; "Sywaja zozula" - pieśń liryczna z ukraińskiego Polesia; "Oj, pje kozak, pje" - dialog pomiędzy matką a synem pijakiem, ukraińska pieśń kozacka; "Usi hory zelenijut" to kolejna bardzo liryczna pieśń ukraińska; "Oj, zza hory" - czumacka z Połtawszczyzny na Ukrainie, o dziewczynie tęskniącej za podróżującym ukochanym; "Hajciu, lulu, lulu", kołysanka z Łemkowszczyzny i "Czomu na waszych polach", ukraińska pieśń o rannym żołnierzu. Po gromkich brawach zespół zaśpiewał jeszcze dwa bisy, z których drugi był bardzo szybki i krótki, odbiegający nieco klimatem od pozostałych.

Koncert był bardzo klimatyczny, świece ustawione grupkami w okrąg, dobra akustyka auli, zgaszone światła. Zespół prawie wszystkie utwory wykonał a capella, raz tylko zabrzmiały skrzypeczki i raz nastrojowa gitara. Podobnie jak w latach poprzednich - publiczność dopisała.