Pełna wersja artykułu znajduje się w papierowym wydaniu Pisma Folkowego. Zapytaj o numery archiwalne lub pobierz (jeśli jest dostępny) plik PDF z numerem pisma. Tymczasem zapraszamy do zapoznania się ze skrótem artykułu.
Możesz również przeczytać inne artykuły tego autora (jeśli dostępne - kliknij w nazwisko poniżej) lub zapoznać się z innymi artykułami z tego działu (jeśli dostępne - kliknij w nazwę działu poniżej),
miejscem, w którym występują artyści, w tym także ci posługujący się dźwiękiem. Pierwotnie jedna osoba wykonywała wiele różnych czynności. Jak zauważa brytyjski historyk i antropolog Peter Burke, w Anglii w latach 1500-1800 „Ťkomediantť nie ograniczał się do odgrywania ról komediowych. ŤIgrzecť (angielski player lub niemiecki Spielmann) muzykował, był aktorem, błaznował lub występował we wszystkich tych rolach. ( ) Bufon lub błazen mógł śpiewać lub improwizować wierszem, fechtować lub spacerować po linie, pokazywać sztuki akrobatyczne lub żonglować kulami w powietrzu”. Jednak wraz z upływem lat, nasilał się proces profesjonalizacji i specjalizacji.