Postnik

Fot. K. Kuzko

Druga edycja Post Festiwalu odbyła się w dniach 14 marca – 18 kwietnia 2019 roku przede wszystkim w gościnnych salach Hades Szerokiej przy Grodzkiej 21 w Lublinie.

Najpierw chciałbym powtórzyć to, co już powiedziałem, a co główny Postnik Waldemar Sulisz z zadowoleniem cytuje, głosząc urbi et orbi, że „Post Festiwal to jedyne na świecie świętowanie postu”, czyli – czego Postnik już nie cytuje – „kuszenie ku przemyśleniom, równowadze i przyszłości”. To prawda. Co więcej – ta z pozoru banalna konstatacja o świętowaniu postu nieustająco niesie ze sobą coś prowokującego do zastanowienia, zaciekawiającego, skłaPostnik
Druga edycja Post Festiwalu odbyła się w dniach 14 marca – 18 kwietnia 2019 roku przede wszystkim w gościnnych salach Hades Szerokiej przy Grodzkiej 21 w Lublinie.niającego... właśnie – do chwili zadumy nad tym, co znamy już tak, że się zbanalizowało, z czego pozostało już jedynie „wytarte” słowo – zatracając swój sens i głębię, przestając działać.
Postnik Sulisz znalazł takie przesłanie drugiej edycji, które zdaje się być nowoczesnym odrodzeniem idei postu: to elektroniczny detoks! Szczerze mówiąc, do końca nie wiem, co ma na myśli, lecz trafność tej metafory intuicyjnie akceptuję, post – czyli detoks.
Program artystyczny nie był wcale postny, kto był, ten potwierdzi, niemniej miał w sobie pewną skondensowaną skromność albo nieskromną postność. Nie sposób tutaj opowiedzieć o wszystkich gościach trzech nurtów Festiwalu – słowo, dźwięk, pokarm. Lecz nie mogę nie pamiętać o wspaniałym Pawle Grochowskim, znawcy post-folkloru i mistrzu białego śpiewu, i o jego... psie, właśnie przygarniętym ze schroniska, towarzyszu jego występu, z zadowoleniem nieodstępującym swego pana nawet na scenie. Lidia Biały, Jean Bos... i Igor Wolszczak z Fundacji Żywioły Ziemi, który uczył publiczność lepić świąteczne baranki, a potem je wypalił. Niektórzy artyści gliny patrzyli z prawdziwym oniemieniem na swoje dzieła.
Trzeba jeszcze podkreślić coś, co ujawniło się w pełni podczas drugiej edycji święta postu i co bez wątpienia również stanowi o aurze i kolorycie Post Festiwalu. Gwoździem tych wydarzeń jest też sam twórca festiwalu, Waldemar Sulisz, który dwoi się i troi w kreacji opisów i metafor tego, co się dzieje, celebruje, wychwala, pisze... Właśnie, polecam suliszowy Post Przewodnik! I do... Postu!

Grzegorz Józefczuk