Nowa Tradycja

III Konkurs Muzyki Folkowej Polskiego Radia

Organizatorom Radiowego Konkursu Muzyki Folkowej "Nowa Tradycja" przyświecała idea wspomagania i promocji wykonawców muzyki inspirowanej folklorem. Aby wspierać tego typu pomysły, Polskie Radio i Centrum Kultury Ludowej postanowiło po raz pierwszy w 1998 roku zorganizować konkurs i festiwal jednocześnie.


Konkurs Radiowy wzorowany na "Young Tradition Award" Radia BBC 2, pozwoli, tak jak to stało się na Wyspach Brytyjskich, czynnie wspierać rodzimy ruch folkowy poprzez nagrania i promocję laureatów Konkursu. Dbając o wysoki poziom artystyczny i wykonawczy Konkursu, organizatorzy przeprowadzają corocznie wstępną selekcję nagrań demonstracyjnych nadesłanych przez wykonawców.

Idea wspomagania wykonawców muzyki współcześnie tworzonej (rockowej, jazzowej, pop czy eksperymentalnej) sięgającej do rodzimych źródeł , do polskiego folkloru jest bardzo ważna. Jednak organizatorom wydaje się, że nie można na tym poprzestać. Konkurs Muzyki Folkowej "Nowa Tradycja" miałby, zdaniem organizatorów, wprowadzić twórców i wykonawców tego rodzaju muzyki do szerszego obiegu społecznego poprzez możliwie najlepszą prezentację na antenach radiowych i telewizyjnych.


W Programie 2 Polskiego Radia:

transmisja koncertów:

  • 28 kwietnia 2000 r. godz.21.00 - "Kwartet Jorgi" i Studio festiwalowe
  • 29 kwietnia 2000 r. godz.22.00 - "Őkrös " i Studio Festiwalowe
  • 30 kwietnia 2000 r. godz.18.00 - Wannes Van de Welde i Koncert Laureatów

W Programie 1 Polskiego Radia:

  • 30 kwietnia 2000 r. godz. 20.15 - transmisja koncertu zespołu GOLEC uORKIESTRA

W Telewizji POLONIA:

  • 1 maja 2000 r. godz. 17.45 - odtworzenie Koncertu Laureatów
  • 7 maja 2000 r. godz.23.00 - odtworzenie Koncertów Specjalnych
  • 3 maja 2000 r. godz.17.15 - Reportaż z Konkursu i z "Gościńca do Europy"



  • Co było ...

    * Pierwszy Konkurs Muzyki Folkowej "Nowa Tradycja" odbył się 14 i 15 marca 1998 r. w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im.W.Lutosławskiego. Zgłoszenia przysłało 34 wykonawców, do przesłuchań konkursowych zakwalifikowano 14 zespołów i solistkę, którzy przybyli do Warszawy z najodleglejszych zakątków kraju - m.in. z Ustrzyk Dolnych, Czeremchy, Chorzowa, Białegostoku, Bochni, Tarnowskich Gór, ale także z Warszawy i Lublina.

    * Specjalnym gościem festiwalu była znakomita węgierska śpiewaczka IRÉN LOVASZ występująca wraz z zespołem MAKÁM - koncert zorganizowano przy współpracy z Węgierskim Instytutem Kultury.

    * Laureatami zostali :
    I Nagroda - zespół "Chudoba" z Wrocławia
    II Nagroda - ex aequo: "Kapela Ze Wsi" z Warszawy i "Się Gra" z Lublina,
    III Nagroda - "Varsovia Manta".
    Nagrody Specjalne - wyróżnienia otrzymali Anna Kiełbusiewicz z Tarnowskich Gór i Trio Michała Górczyńskiego z Warszawy.


    * Drugi Konkurs Muzyki Folkowej "Nowa Tradycja" zorganizowano w dn. 23 - 25 kwietnia 1999 r. w Radiowym Studiu im.Witolda Lutosławskiego Do II Konkursu, spośród 43 zgłoszeń, które napłynęły z całej Polski, organizatorzy zakwalifikowali 15 zespołów m.in. z Zakopanego, Warszawy, Koszalina, Białegostoku, Kozienić, Gdańska, Wrocławia, Sanoka.

    * Gwiazdami Festiwalu byli:
    - Węgierski zespół muzyki tradycyjnej TÉKA - współpraca z Węgierskim Instytutem Kultury w WarszawieNorweskie instrumentalistki i śpiewaczki, znane w Europie i na świecie SINIKKA LANGELAND I ANNBJĆRG LIEN - współpraca z Ambasadą Królestwa Norwegii w Warszawie,
    - a także laureaci I Konkursu "Nowa Tradycja" : Kapela Ze Wsi Warszawa i zespół Się Gra z Lublina.

    * Laureatami II Konkursu zostali:
    Kapela Miejsko-Wiejska "Muzykanci" z Krakowa - Grand Prix - zespół w 2000r. będzie reprezentował Polskie Radia S.A. na Międzynarodowym Festiwalu Folkowym Europejskiej Unii Radiowej w Rożnowie w Czechach
    Zespół "Dikanda" ze Szczecina -ex aequo I Nagroda ufundowana przez MK i S
    Zespół "Matragona" z Sanoka - ex aequo I Nagroda ufundowana przez Firmę "Lubella S.A"
    Zespół "Poloki" z Zakopanego - II Nagroda Radiowego Centrum Kultury Ludowej


    JURY NOWEJ TRADYCJI 2000
    Maria Baliszewska - kierownik RCKL
    Sławomir Król - wydawnictwo Folk Time
    Wojciech Ossowski - dziennikarz PR 3
    Edward Pałłasz - kompozytor
    Maciej Rychły - muzyk


    Uczestnicy Konkursu Muzyki Folkowej

    Hajlandery

    Zespół liczy 6 osób, pracuje rok. Prawie wszyscy jesteśmy rówieśnikami, z jednym wyjątkiem - cymbalisty, prowadzącego grupę. Wszyscy pochodzimy z Podhala - gramy swoją muzykę, ale także sięgamy po muzykę całego pasa karpackiego. Współpracujemy z zespołem "Dikanda", głównie z liderem Anną Witczak.


    Cadyk

    Zespół "Cadyk" istnieje od roku. Występował m.in na Festiwalu Muzyki Żydowskiej w Warszawie. Specjalizuje się w wykonawstwie muzyki żydowskiej. Są to zarówno opracowania (autorstwa Indii Czajkowskiej) muzyki tradycyjnej jak i kompozycje własne nawiązujące do tej tradycji. India Czajkowska współpracuje również z zespołem etno-jazzowym "Elektra Ansamble".


    Przylądek Starej Pieśni

    Zespól powstał w 1993 roku pod nazwą "Cape Old Lay", grając przede wszystkim piosenki rodem z Zielonej Wyspy. Ostatecznie grupa odnalazła się w szeroko rozumianych klimatach europejskich, inspirując się zarówno muzyką słowiańską jak i celtycką. Dzisiaj w repertuarze grupy przeważają własne opracowania melodii ludowych zaczerpniętych z Ziem Słowiańskich leżących na wschód od Wisły i z Krainy Celtów, głównie Bretanii. Coraz częściej pojawiają się również w pełni autorskie kompozycje dla których pożywką pozostaje "ludowszczyzna i kultura Europy" /M.K./. Styl zespołu najprościej można określić jako folk-rock-funky.

    W ciągu ostatnich miesięcy "Przylądek..." zrealizował nagrania do dwóch płyt, z czego pierwsza ukaże się jeszcze przed wakacjami.


    Skąd-inąd

    Grupa uformowała się w 1999 roku podczas warsztatów śpiewaczych prowadzonych w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego. Pierwszym i jak dotąd jedynym publicznym występem było uświetnienie Jubileuszu 50-lecia pracy prof. Anny Czekanowskiej na Uniwerstycie Warszawskim w listopadzie 1999. Repertuar pochodzi z pogranicza wschodniej Polski zamieszkiwanego przez mniejszości ukraińską i białoruską.


    The Cracow Klezmer Band

    W kwietniu 1997 roku w życie muzyczne krakowskiego Kazimierza wpisała się nowa grupa klezmerska "The Cracow Klezmer Band". Do jej powstania przyczynił się Jarosław Bester, kierownik muzyczny i autor aranżacji. Rozpoczęli od tradycyjnej żydowskiej muzyki klezmerskiej. Szukając wciąż nowych rozwiązań ukształtowali własny styl. Obecnie tworzą muzykę opartą na własnych pomysłach i kompozycjach, które łączą w sobie elementy muzyki klezmerskiej, bałkańskiej, jazzowej, a także klasycznej i współczesnej. Występowali u boku M.Alperta, A.Colemana i The Klezmatics.


    Kapela Stefana Kozby

    Kapela zadebiutowała w 1999 roku graniem na ulicach Polski, Węgier i Bułgarii. Później zaczęła występować na zabawach ludowych w Domu Tańca w Warszawskim Ośrodku Kultury i w warszawskich kawiarniach. Zespół tworzą osoby od dawna związane z muzyką ludową - członkowie Stowarzyszenia Dom Tańca i kapel: Rzepczyno Folk Band i Kapeli Ze Wsi Warszawa.


    Ars Nova

    Zespół Instrumentów Dawnych Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego istnieje od 1981 roku. Kieruje nim Jacek Urbaniak. Specjalizuje się w wykonawstwie muzyki europejskiej XIII-XVI wieku i należy do czołowych grup tegorodzaju w Polsce. Melodie ludowe ze zbiorów O.Kolberga z T.Mazowsze zostały opracowane przez członków zespołu, na instrumenty dawne, współczesne i ludowe.


    Kapela Drewutnia

    Utwory inspirowane muzyką ziem II Rzeczpospolitej kapela "Drewutnia" wykonuje od 1997 roku. Oprócz koncertów na terenie całej Polski brała udział w Mikołajkach Folkowych w 1996 (wyróżnienie) i 1998 roku, oraz na Festiwalu Piosenki Studenckiej "Japa" w Łodzi w 1997 r. (wyróżnienie).

    Dotychczas Kapela wydała dwie płyty. Stale współpracuje z ośrodkami kulturalnymi Lubelszczyzny, mniejszościami etnicznymi oraz Stowarzyszeniem Integracji z Artystami Niepełnosprawnymi "Dom Muzyki".


    Stara Lipa

    Początek historii zespołu sięga jeszcze roku 1997, kiedy to Ania i Maciek spotykali się wieczorami w domu i próbowali grać jakieś zasłyszane tematy. Było trochę Open Folk, trochę tematów z muzyki dawnej. "Stara Lipa" powstała w środowisku studenckim. Grupę utworzyli ludzie zafascynowani pięknem muzyki dawnej i ludowej. O doborze repertuaru decyduje przede wszystkim wyobraźnia.

    Ostatnie nagrody - II na "Mikołajkach Folkowych'99 i Nagroda Specjalna Orkiestry p.w. Św. Mikołaja.


    Shamrock

    "Shamrock" (Koniczynka") wyrosła w Suwałkach we wrześniu 1995 roku. Jest unikatowa, bo sześciolistna - tylu liczy muzyków. Działa przy Regionalnym Ośrodku Kultury w Suwałkach. Miłością największą obdarza muzykę irlandzką. Nowością jest wprowadzenie do dotychczasowego repertuaru utworów wyrastających z bogatej i pięknej tradycji muzycznej Suwalszczyzny.


    Extra Formacja Górali Beskidzkich

    Zespół działa przy Stowarzyszeniu Twórców Regionalnych "Hajduk" z siedzibą w Węgierskiej Górce. Powstał w październiku 1999 roku. W listopadzie Formacja nagrała i wydała płytę "Kolędy i apstorałki z Góralewa" współpracując z Kołem Śpiewaczym z Żabnicy, Chórem Szkoły Podstawowej z Węgierskiej Górki i Zespołem Dziecięcym "Grónićki" z Istebnej. W ostatnim czasie została zrealizowana następna płyta: "Góralewo tańcy śpiewo", która powinna ukazać się w kwietniu 2000 roku. Extra Formacja wystąpiła już z trzydziestoma koncertami.


    Pejzaż

    Zespól "Pejzaż" istnieje od 1993 roku. Indywidualne i niekonwencjonalne podejście do muzyki sugeruje raczej twórczość inspirowaną folkiem, czego dowodem może być nagroda "Za Wnoszenie Nowych Wartości do Muzyki Folkowej" otrzymana podczas Konkursu "Euro-Folk". Na obecnym etapie poszukiwań określenie new age ("Modern Folk") idealnie pasuje do tego rodzaju koncepcji. Wszystkie utwory są kompozycjami własnymi.


    Kazimierz

    Przez kilkaset lat, Kazimierz (miejsce) był ośrodkiem spotkań ludzi z całej Galicji. Kazimierz (grupa) to spotkanie ludzi z Ameryki, Austrii i Szwecji - w Galicji, w Krakowie - na Kazimierzu. Muzyka dobrze odzwierciedla i wymieszanie wątków żydowskich i chrześcijańskich w dawnej Galicji i muzyce Karpat. Zespół występuje w restauracji "Alef" na Krakowskim Kazimierzu. Gra utwory polskie, huculskie, węgierskie, cygańskie i inne w unikalnym stylu wynikającym z wymieszania tradycji, jazzu i współczesnych poszukiwań formalnych.


    Pies Sczeka

    Grywają na weselach, potańcówkach, wernisażach i festynach na wolnym powietrzu. Zespół tworzą muzycy z "Kapeli z Milanówka", "Bractwa Ubogich" i zespołu "Księżyc".

    W repertuarze główne miejsce zajmują mazurki, kujawiaki, polki, oberki i pieśni weselne z Polski Centralnej wzięte od współcześnie żyjących wiejskich muzykantów i śpiewaczek, a także mazurki Chopina w opracowaniu na skrzypce, basetlę i bęben.

    Ket Jo Barat

    Grupa powołana do istnienia przez przyjaciół na co dzień działających w innych zespołach. Realizuje przedsięwzięcia wynikające z upodobania wiejskiego stylu wykonawczego muzyki ludowej z dawnej Galicji. Kierunki poszukiwań to 1/ wiejska muzyka klezmerska i jej ślady w ludowej tradycji polskiej i wschodniego łuku Karpat, 2/ pieśni dziadowskie - próba odnowienia tradycyjnego śpiewu i wykonania, 3/ ballady ludowe - tropienie wpływów i przenikania się wątków muzycznych.

    Propozycją jest podróż muzyczna z Kieleckiego nad Morze Czarne zbudowana na podstawie ballady "Przyjechał Jasieńko" zapisanej przez O. Kolberga.

    Pole Chońka

    "Bieszczad" to dawna nazwa krainy , którą w XIX w. zastał Oskar Kolberg. W swej wędrówce od Wzdowa do Procisnego spisał pieśni obrzędy i zwyczaje dawnych mieszkańców tej ziemi: Łemków, Bojków, Polaków i Żydów.

    Z początkiem 1997 r w sercu Bieszczadu - Ustrzykach Dolnych powstała "Pole Chońka"- zespół, który swoją twórczość zaczerpnął z owej wędrówki. Ludyczna wizja "Pole Chońki" wyrasta z różnorodnych fascynacji muzyków, ich wcześniejszych działań scenicznych w grupach punk rockowych tj. "KSU", "Rolka papy", czy "Widelec", przez co muzyka nie ma charakteru odtwórczego, a ciągle poszukuje swojej niekonwencjonalnej wyrazistości. Tematem utworów są hulaszcze i rozpustne motywy ,a także prosta relacja uczuciowa głównych bohaterów lirycznych , co niejednokrotnie okraszone jest wyrafinowaną formą literacką .Przygotowywany repertuar będzie miał podobne nacechowanie ,wzbogacone elementami ballady romantycznej.




    Goście Specjalni

    MUZYKANCI

    "Chcemy podzielić się tym, co nas wzrusza, zachwyca i niepokoi. Inspiracje czerpiemy z kilku źródeł. Korzystamy ze zbiorów Oskara Kolberga i innych dziewiętnastowiecznych etnografów, ze śpiewników kościelnych, druków ulotnych (aż po współcześnie wydawane), własnych nagrań terenowych, motywów nauczonych bezpośrednio od wiejskich muzykantów w czasie spotkań i podróży, publikowanych i niepublikowanych nagrań Instytutu Sztuki PAN, Polskiego Radia i osób prywatnych.

    Do repertuaru - w postaci pieśni i melodii - każdy z nas wnosi własne upodobania i fascynacje. Zaproponowane do wspólnego wykonania, w najprostszej formie (charakterystycznej przez skład instrumentów lub zaśpiew dla danego regionu) przez długi czas gramy do tańca i do słuchu). Nabierają one najlepszego dla siebie tempa ("pod nogę"), instrumentarium, wielogłosu. Dopiero na tak "ogranym" materiale dokonujemy aranżacji, które zachowują energię tańca i urodę pieśni - w zwartej formule koncertu.

    Obok inspiracji tradycyjną muzyką polską, nawiązujemy do muzyki Karpat, mniejszości słowiańskojęzycznych zamieszkujących teren II Rzeczpospolitej, ponadto galicyjskich Żydów i Romów.

    Formę koncertu często poszerzamy o zabawę taneczną; uczymy tradycyjnych tańców polskich, czasem węgierskich, litewskich, bretońskich".


    DIKANDA - Muzyka Czterech Stron Wschodu... o sobie

    "...Jechaliśmy na koncerty do Szwajcarii kolejną, siódmą chyba godzinę. W naszym busie zdążyliśmy przeżyć ze sobą już niemal wszystko. Zdążyliśmy też wysłuchać wszystkich kaset, które zabraliśmy ze sobą. W środku nocy, umiejscowieni gdzieś, w połowie Niemiec, włączyliśmy radio. Z wielu stacji wybraliśmy, nie wiadomo dlaczego, właśnie tę i usłyszeliśmy ... naszą muzykę, nasze śpiewanie. Prawdopodobieństwo, że trafimy na prezentację naszej grupy, gdzieś w połowie Europy było żadne. A jednak! Była to relacja w rozgłośni niemieckiej z koncertu, który odbył się w Warszawie. Relacja z "Nowej Tradycji".

    I tak, nasz los, ciągle splata z tym, co wydarzyło się na festiwalu zorganizowanym przez Radiowe Centrum Kultury Ludowej. To tam właśnie, spotkaliśmy Krzysia Trebunię-Tutkę, który później zaśpiewał na naszej płycie. Spotkaliśmy tzw. "Babcię Folkową", która jest najbardziej nieprawdopodobną fanką folku na świecie. Dzięki wyróżnieniom, jakie otrzymaliśmy na "Nowej Tradycji" zagraliśmy wiele więcej koncertów, nagraliśmy płytę i co najważniejsze spotkaliśmy ludzi, którzy stali się naszymi przyjaciółmi. W Warszawie, akustycy nagłośnili nas tak, że ciągle marzymy, by ponownieoddać się w ich ręce. Poznaliśmy górali, z którymi śpiewaliśmy do białego rana i za którymi tęsknimy każdego dnia. Gdy występy artystów organizowane są tak, jak ten w Warszawie, w takiej atmosferze i wśród takich ludzi, chce się grać, śpiewać i żyć.

    Zastanawiamy się właśnie co zrobić, by na stałe wpisać się w repertuar tegoż festiwalu i być tam zawsze, aż do końca świata..."

    Violina Janiszewska
    KWARTET JORGI
    "Często wędrowałem po wioskach.
    Zawsze ku ludziom. Na spotkanie.
    Pragnąłem się czegoś konkretnego nauczyć, pogawędzić, wymienić myśli. Normalny to prywatny wyraz spotkania.
    Bez udawania małpy.
    Bez strugania dudka.
    Symetria.

    Fascynował mnie świat ludzi, którzy byli kiedyś wziętymi muzykami. Dziś, na krańcu swej artystycznej biografii, mieli dużo czasu. Dzielili się swoim doświ
    dczeniem z młodym wędrowcem. Toż to ja do nich przychodziłem z innego świata. Jakże chciałem się przekonać, że te nasze światy są podobne. Dziś za najciekawsze, za najwartościowsze z tych spotkań uważam przebłyski zrozumienia, czyli momenty odkrywania wspólnego świata.

    Spotkać się w oberku - cóż za człowiecze i kulturowe doświadczenie.
    Kiedyś chodziłem po wioskach bo chciałem grać.

    Spotykałem się z muzykami, bo ich muzyczna wiedza była autentycznie odrzucona, nie piastowała jej żadna instytucja, którą znałem. Zachowanie podmiotowości spotkania, wymiana twarzą w twarz, bez redukowania się i uprzedmiotowiania do roli społecznej, do instytucjonalizmu, to mnie budziło.

    Byłem i będę przeciwnikiem poniżającego wciskania kogokolwiek w rolę małpy i to pod jakimkolwiek "humanitarnym" ratowniczym szyldem.

    Wędrowałem za ludźmi, za spotkaniami i z tych wędrówek pamiętam cudownych, wspaniałych muzyków, którzy tworzą dziś moje wyobrażenie o tym, czym jest kultura tradycyjna. Oni je zbudowali, ale nie bez mego wysiłku. [...]

    Kultura tradycyjna stała się dotąd dla mnie sprawą odpowiedzialności i troski tych, których spotykałem. To było i jest ich życie, a troszeczkę moje, poprzez tamte spotkania.

    Potem ruszyłem w podróż szukać form nowego środowiska dla wzrostu tradycyjnych form."

    Maciej Rychły
    (fragm.większej całości)

    ...i wędrują /KWARTET JORGI/ jak Macziguengowie, małe plemię z Amazonii, które wierzy, że gdy przestanie wędrować Słońce spadnie na Ziemię i nastanie ciemność...


    Ökrös /WĘGRY/

    "...Zespół grał już na kilku kontynentach, ale z powodu zdrowego patriotyzmu lokalnego tkwiącego w każdym z nas, najmilszą dla nas okolicą pozostanie Nasza Ojczyzna, Europa Środkowa. Począwszy od dzieciństwa z początku każdy oddzielnie, później już razem wędrowaliśmy - graliśmy przez wszystkie jej ziemie, a widząc jej widoki i piękno. jesteśmy jej wielbicielami. Podczas naszych wędrówek z wielką radością zauważaliśmy, że tych jakże różnych ludzi, mieszkających w różnych miejscach, niewątpliwie łączy jedna cecha - gościnność. Nasze dobre wspomnienia oraz ciężka praca organizatorów wciąż i wciąż wzywają nasz zespół do Polski, czemu z wielką radością sprostamy..."

    Csaba Ökrös
    WANNES VAN DE VELDE /BELGIA/

    urodził się 29 kwietnia 1937 roku w Antwerpii. Młodość spędził w robotniczej dzielnicy miasta. Uczył się gry na gitarze klasycznej u Ilsa Alfonsa. Działalnośc artystyczną rozpoczął w 1960 roku. Nie zmienił swego imienia, choć znany był bardziej jako Wim - tak mówili na niego rodzice i przyjaciele. Pod tym imieniem zaczął występować w najlepszym Klubie Jazzowym Antwerpii jako saksofonista. Starał się wprowadzać do programów stare pieśni flamandzkie. W połowie lat sześćdziesiątych zrezygnował z kariry muzyka jazzowego i ukazał się w nowej postaci - wspaniałego gitarzysty flamenco. Od tego momentu zyskał miano muzyka folkowego i narodowego pieśniarza Flamandów.

    Pierwsze nagranie zrealizował w 1966 roku. Zadziwił słuchaczy swojej muzyki tym, że wykorzystał dialekt antwerpski. Tradycyjne pieśni stały się dobrymi przykładami eksperymentu ukazującego równocześnie ich typowość jak i bardzo indiwualistyczne do nich podejście. Wielu ludzi próbowało umniejszyć rolę lokalnego języka, lecz nie polemizowało z wizją artystyczną muzyka. Dzięki temu rząd belgijski wysłał Wannesa Van de Velde do Japonii jako ambasadora kultury.

    W latach siedemdziesiątych rozpoczął działalność pedagogiczną (nauka gry na gitarze) w szkole teatralnej, w Instytucie Hermana Teirlincka, a później został akompaniatorem w Państwowym Instytucie Baletu w Antwerpii. Tu spotkał się ze znakomitym śpiewakiem flamenco Amparo Cortesem i odbył z nim wiele podróży artystycznych. Od 1985 roku jest współautorem wielu produkcji radiowo-telewizyjnych, wraz ze swoim zespołem "Wannes Van de Velde Band".

    Nazywany jest powszechnie "poetą i muzykiem miasta" - nie tylko Antwerpii.


    GOLEC uORKIESTRA

    Bliźniacy Łukasz i Paweł Golec po raz pierwszy ujrzeli świat 19 lutego 1975 roku w Żywcu. Na stałe mieszkają w Milówce. Już od najmłodszych lat mieli kontakt z muzyką, zawsze obecną w ich domu. Mama jest gawędziarką ludową, a tata grał na klarnecie w orkiestrach dętych. Muzycznego "bakcyla" zaszczepił w bliźniakach ich starszy brat, Rafał, który założył w Milówce pierwszy rock-and-roll'owy zespół.

    Od trzeciej klasy szkoły podstawowej Łukasz uczył się grać na trąbce, Paweł na perkusji w Szkole Muzycznej I stopnia w Żywcu. Łukasz kontynuował naukę gry na trąbce, natomiast Paweł w Szkole Muzycznej II stopnia rozpoczął swoją przygodę z puzonem. W szkole właśnie założyli swój pierwszy zespół jazzowy ("Straight Ahead"). Podczas studiów na Wydziale Jazzzu i Muzyki Rozrywkowej w Akademii Muzycznej w Katowicach grali w zespole "Head Up" i założyli swoją grupę "Acoustic Jazz Sextet - Alchemik". Golec Uorkiestra to "udane, chciałoby się powiedzieć - stylowe, kompozycje wykorzystujące odwołania do muzyki góralskiej [...] No i rzadko spotykany dynamizm, ludyczność, dowcip."

    /T.Janas, Gadki z Chatki nr 26/


    Radiowe Centrum Kultury Ludowej

    Centrum Kultury Ludowej zostało powołane przez Zarząd Polskiego Radia w 1994 roku. Zajmuje się kulturą ludową w różnych aspektach: przez promocję na antenach wszystkich programów radia publicznego, przez organizowanie stałej dokumentacji istniejących jeszcze zjawisk tej kultury (dzięki wielkiej pomocy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego), a więc przez stałe powiększanie Archiwum , bierze na siebie rolę jej mecenasa przez wspieranie finansowe imprez i fundowanie nagród dla wybitnych jej twórców, przez organizację koncertów i Konkursu "Nowa Tradycja" w Studiu im.Witolda Lutosławskiego, przez promocję na antenach stacji zagranicznych zrzeszonych w Europejskiej Unii Radiowej, wreszcie przez publikowanie serii płytowej "Muzyka ródeł - z Kolekcji Muzyki Ludowej Polskiego Radia".


    Zespół tworzą:

    Maria Baliszewska - muzykolog, kierownik
    Anna Borucka-Szotkowska - muzykolog, z-ca kierownika
    Małgorzata Jędruch-Włodarczyk - muzykolog
    Piotr Kędziorek - antropolg
    Włodzimierz Kleszcz - muzyk
    Teresa Łozińska - polonista
    Elżbieta Strzelecka-Waszkiewicz - muzykolog
    Anna Szewczuk-Czech - muzykolog

    Najważniejsze cykliczne audycje RCKL to:

    • magazyn BURCZYBAS i KIERMASZ POD KOGUTKIEM (PR 1), nadawane na przemian w każdą niedzielę o godz.6.05
    • MUZYCZNE WYCINANKI (PR 1), nadawane w każdą niedzielę o godz.5.05
    • RADIO DZIECIOM - RÓDEŁKO (PR 1), nadawane w każdą niedzielę o godz.19.30
    • ARS ETNICA (PR 2), poniedziałki i soboty, godz.19.05
    • magazyn RÓDŁO (PR 2), środa, godz.23.30
    • CZAS NA FOLK, ATLAS KULTURY LUDOWEJ, MUZYCZNY ATLAS POLSKI (PR 2), codziennie o godz.5.10
    • NOCNE SPOTKANIA (W.Kleszcza)(PR 1), nadawane raz w miesiącu
    • KLESZCZOWISKO (Koncert na Koniec Nocy) (PR 2), środy i niedziele, godz.3.00






    Program koncertów
    28-30 kwietnia 2000 rok

    Studio Koncertowe im.W.Lutosławskiego

    koncerty prowadzi Krzysztof Trebunia-Tutka




    28 kwietnia 2000 - piątek, godz.17.00

    17.00 - 17.30 koncert Laureata Grand Prix II Konkursu "Nowa Tradycja" - MUZYKANCI
    koncert konkursowy - przesłuchania
    17.50 PRZYLĽDEK STAREJ PIEŚNI
    18.15 KAPELA STEFANA KOZBY
    18.35 CADYK
    19.00 HAJLANDERY
    19.25 KET JO BARAT
    19.50 STARA LIPA
    20.15 SKĽD-INĽD
    20.35 ARS NOVA
    21.15 koncert specjalny - gwiazda wieczoru - "KWARTET JORGI"


    29 kwietnia 2000 - sobota, godz.17.00

    17.00 - 17.30 koncert Laureata II Konkursu "Nowa Tradycja" - DIKANDA
    koncert konkursowy - przesłuchania
    17.45 POLE CHOŃKA
    18.10 KAZIMIERZ
    18.35 DREWUTNIA
    19.00 PEJZAŻ
    19.25 PIES SCZEKA
    19.45 SHAMROCK
    21.10 EXTRA FORMACJA GÓRALI BESKIDZKICH
    20.35 THE CRACOW KLEZMER BAND
    21.15 koncert specjalny - gwiazda wieczoru - Ökrös (Węgry) /trans. PR 2


    30 kwietnia 2000 - niedziela , godz.18.00

    18.00 koncert specjalny - gwiazda wieczoru - WANNES VAN DE VELDE /trans. PR 2
    19.00 koncert Laureatów III Konkursu "Nowa Tradycja" /trans. PR 2
    20.15 koncert specjalny zespołu "GOLEC UORKIESTRA" /trans. PR1

Skrót artykułu: 

Organizatorom Radiowego Konkursu Muzyki Folkowej "Nowa Tradycja" przyświecała idea wspomagania i promocji wykonawców muzyki inspirowanej folklorem. Aby wspierać tego typu pomysły, Polskie Radio i Centrum Kultury Ludowej postanowiło po raz pierwszy w 1998 roku zorganizować konkurs i festiwal jednocześnie.


Konkurs Radiowy wzorowany na "Young Tradition Award" Radia BBC 2, pozwoli, tak jak to stało się na Wyspach Brytyjskich, czynnie wspierać rodzimy ruch folkowy poprzez nagrania i promocję laureatów Konkursu. Dbając o wysoki poziom artystyczny i wykonawczy Konkursu, organizatorzy przeprowadzają corocznie wstępną selekcję nagrań demonstracyjnych nadesłanych przez wykonawców.

Idea wspomagania wykonawców muzyki współcześnie tworzonej (rockowej, jazzowej, pop czy eksperymentalnej) sięgającej do rodzimych źródeł , do polskiego folkloru jest bardzo ważna. Jednak organizatorom wydaje się, że nie można na tym poprzestać. Konkurs Muzyki Folkowej "Nowa Tradycja" miałby, zdaniem organizatorów, wprowadzić twórców i wykonawców tego rodzaju muzyki do szerszego obiegu społecznego poprzez możliwie najlepszą prezentację na antenach radiowych i telewizyjnych.


Dział: 

Dodaj komentarz!