Muzykanci

Chcemy podzielić się tym, co nas wzrusza, zachwyca i niepokoi. Inspiracje czerpiemy z kilku źródeł. Korzystamy ze zbiorów Oskara Kolberga i innych dziewiętnastowiecznych etnografów, ze śpiewników kościelnych, druków ulotnych (aż po współcześnie wydawane), własnych nagrań terenowych, motywów nauczonych bezpośrednio od wiejskich muzykantów w czasie spotkań i podróży, publikowanych i niepublikowanych nagrań Instytutu Sztuki PAN, Polskiego Radia i osób prywatnych. Do repertuaru każdy z nas wnosi własne upodobania i fascynacje. Melodie i pieśni, zaproponowane do wspólnego wykonania, przez dłuższy czas gramy do tańca i do słuchu w najprostszej formie, charakterystycznej dla danego regionu poprzez brzmienie instrumentów lub zaśpiew. Po pewnym czasie, gdy nabiorą one odpowiedniego dla siebie tempa ("pod nogę"), wyrazu, wielogłosu, na tak "ogranym" materiale dokonujemy aranżacji. W zwartej formule koncertu staramy się przywołać i zachować pierwotną energię tańca i urodę pieśni.

Koncerty poszerzamy często o zabawę taneczną; uczymy tradycyjnych tańców polskich, czasem węgierskich, litewskich, bretońskich. Obok inspiracji tradycyjną muzyką polską różnych regionów, nawiązujemy do muzyki Karpat, mniejszości słowiańskojęzycznych zamieszkujących teren II Rzeczpospolitej, ponadto galicyjskich Żydów i Romów.