Kūlgrinda

Kulgrinda to litewska formacja związana z Romuvą - tamtejszym pogańskim związkiemwyznaniowym. Zespół jest już doskonale znany fanom pogańskiego folku. Ta grupa w klimatachtradycyjnych jest klasą samą dla siebie. Najnowszy album Litwinów to kolejny kawał dobrejroboty w wyszukiwaniu pradawnych brzmień, które wydawały się w zasadzie nie do odzyskania.Krążek "Prusu giesmes" zawiera, jak już sam tytuł wskazuje, pieśni tradycyjne z Prus Wschodnich.Pierwszy utwór to wycie wilka, po chwili nuta przechodzi w tradycyjne brzmienie - dla mniejobeznanych z tematem mogące kojarzyć się z nutą rycerską lub muzyką dawną. Cały krążek pełenjest klimatów z czasów pradawnych bogów. Część z pieśni przypomina w brzmieniu chóralnewschodniosłowiańskie wielogłosy (jak "Tu zallis witwike", "O, kas wakei ten").

Nie jest to muzyka łatwa, ale piękna. Obok pieśni a cappella są tu także te z mniej lub bardziejrozbudowanym akompaniamentem generowanym na klasycznym dla pogańskiego folkuinstrumentarium - od lutni po lirę korbową i dudy. Ciekawostką są pruskie pieśni dziadowskie,znane do tej pory raczej ze źródeł słowiańskich (Polski, Ukrainy, Białorusi). "Prusu giesmes"to także moc potencjalnych inspiracji dla kapel folkowych i metalowych, a także źródło dźwiękówna turnieje rycerskie.