Taniec wyzwala moc i energię, uwalnia emocje. Daje możliwość uwolnienia i połączenia potencjałów ducha i ciała. Gdy ruch dzieje się samoistnie, gdy nie patrzymy na stopy żeby sprawdzać, czy dobre kroki stawiamy, ale gdy patrzymy sobie w oczy. Kiedy czujemy, a nie myślimy.
Magdalena Bartnik - polonistka, dziennikarka, poetka. Autorka tomiku poezji "Cień ćmy" (Olsztyn 2008). Publikowała m.in. w "Gadkach z Chatki", "Didaskaliach", "Borussii", "Kulturce", "Krajobrazach i spojrzeniach" a także w książce "Inna Szkoła Teatralna" (Węgajty 2007).
Kolędowania wiosenne a zimowe wydają się być zupełnie różne, mieć odmienną energię. Jednak oba mają jeden korzeń, choćby poprzez podobieństwo w działaniu i - oczywiście - w celowości. Zdarza się kolędować w grudniowym deszczu, a bywa też, że w Wielkanoc spadnie śnieg... Wiosenne kolędowanie jest wzmocnieniem zimowego, a zimowe jest przedprożem wiosennego. Jednak o wiosennym kolędowaniu, czyli o chodzeniu z alilują, niewielu już pamięta.