Korczmin-Staiwka: Obywatelska wspólnota pamięci w modlitwie?
Polsko-ukraińska pamięć przeszłości jest pamięcią straumatyzowaną i dlatego niewielu ma dziś odwagę podjąć pracę nad nią, pozostawiając to, co przeżyte i doświadczone, raczej w sferze niepamięci. Ta ostatnia, jakkolwiek jest inną wersją pamięci, znacznie częściej stanowi przedmiot rewizji, niż źródło pojednania. Chętniej też podejmowana jest przez polityków, niż obywateli.
Święto Transgraniczne, obok politycznej, przywołuje też inną pamięć pamięć modlitwy. Modlitwy rozumianej i dosłownie, i jako pamięć tych wszystkich modlitw, które brzmiały tu onegdaj i tych, których dotąd tu nie wypowiedziano. Modlitwa ta jest tym cenniejsza, że odmawiana jest nie tylko wobec świętego wizerunku Matki Boskiej Korczmińskiej, ale także w imię kontynuacji obywatelskiego gestu, jaki przed kilku laty wykonali tu Polacy i Ukraińcy odnawiając cerkiew, oczyszczając święte źródełko i odnawiając kapliczkę oraz figurkę Matki Boskiej przynależne do dwóch tutejszych tradycji religijnych i narodowych.