Co w numerze 106

STILO „Venus de Stilo”

Różne oblicza festiwali folklorystycznych - próba klasyfikacji

Rzeczywistość folklorystyczna ulega obecnie coraz większej fragmentaryzacji i zróżnicowaniu. Do powstawania jej kolejnych nurtów i kierunków w dużej mierze przyczyniają się dziś festiwale. Jednocześnie pojawia się przekonanie, że dzięki nim możliwe jest dalsze funkcjonowanie samego folkloru - tzw. drugi byt, jego drugie życie. Wyniki przeprowadzonych przeze mnie badań terenowych dowodzą jednak, że kwestia ta jest o wiele bardziej złożona. Z pewnością nie można skonstatować, że folklor i jego "nowe formy" żyją jedynie w efekcie stworzonej dla nich widowiskowej przestrzeni ekspozycji, której kwintesencją są festiwale.

Święto folkowej różnorodności

"O konkursie, jakim jest Nowa Tradycja, myślę głównie w kategoriach muzyki. Jako juror oceniający wykonawców staram się być maksymalnie autentyczny i prawdziwy. Moje różnorodne doświadczenia muzyczne - wiele lat poświęconych m.in. na pracę nad muzyką w teatrze czy granie muzyki improwizowanej - wszystko to się ułożyło tak, że teraz oglądając kolejne zespoły, interpretuję to również przez pryzmat swoich doświadczeń. Być może uwrażliwia mnie to na paletę bodźców, które się tutaj pojawiają. To niesamowicie kolorowy festiwal, różnorodny i zaskakujący..."

O werdykcie konkursu Muzyki Folkowej Nowa Tradycja 2013 i muzyce folkowej z Olem Walickim rozmawia Monika Koziołek.

Czas do wyśpiewania...

"Często przypisuje się nam, że gramy liryczne, a może i niełatwe dla odbiorcy utwory... Rzeczywiście tak jest. Mam słabośc do rzeczy smutnych, sporo w naszym repertuarze utworów o miłości albo śmierci. Może po prostu muszę to wyśpiewać? Ale wesołe, żywe utwory też się pojawiają! To muzyka bardziej akustyczna, w której sporo przestrzeni i improwizacji - może i niełatwa w odbiorze w porównaniu do muzyki, którą słyszymy w mediach" Z Angelą Gaber rozmawiala Monika Koziołek-Sulima.

Wieloma Językami

Rozmowa z Karoliną Cichą i Bartem Pałygą - laureatami Grand Prix Konkursu Muzyki Folkowej Polskiego Radia "Nowa Tradycja"

Azerbejdżan - państwo kontrastów

Kraj trudny do opisania, a jeszcze trudniejszy do zrozumienia… A jego bogactwem są ludzie tam mieszkający. Do ludzi się tęskni i chce się tam wracać. Taki właśnie jest Azerbejdżan.

Symulator tradycji

"Przez te wszystkie moje instrumenty jestem jakoś bliżej tak zwanego głosu prostego ludu. Wiele razy siedziałem zimą w nocy i słuchałem, jak wieje wiatr i jakie dźwięki są podczas śnieżycy. Z kolei wiosną obserwowałem wschód słońca i też słuchałem tych wszystkich dźwięków. Wsłuchiwałem się w śpiew rozmaitych ptaków, a później imitowałem je na swoich dudkach. Ciekawą rzeczą jest, że jak zaczynasz naśladować różne ptaki, po chwili one zaczynają naśladować ciebie. Pamiętam, jak był u mnie taki dziennikarz z Telewizji Rosyjskiej (nie pamiętam jego nazwiska), starszy pan... Kiedy zobaczył moją dyskusję z ptakami poprzez muzykę, nie mógł uwierzyć własnym oczom, stał w tamtych krzakach i tylko krzyczał do mnie: "Grajcie, grajcie!", a sam kręcił o tym film. No i później opowiadał wszystkim, że jestem jakimś szamanem."

Rozmowa z Marianem Skremblewiczem Antonowiczem - lutnikiem białoruskich instrumentów ludowych.

Pudełko diabła

Akordeon jest dzieckiem czasów nowożytnych, jednak jego dzieje sięgają chińskiego instrumentu szeng, o którym pierwsze wzmianki pojawiły się już ok. 1100 r. p.n.e. Instrument cieszył się popularnością także wśród Persów, którzy nazywali go mustaq sini - chiński mustaq. Na kontynent europejski miał on dotrzeć wśród zdobyczy przywiezionych przez Marco Polo, jednakże bardziej prawdopodobną hipotezą jest ta, mówiąca o dotarciu szengu do Europy drogą handlową.

The Bumpers „Po polsku”

The Bumpers 2013

Agata Siemaszko, Kuba „Bobas” Wilk

2012, Rumunia