Artykuły z działu: Rozmowa

Pan Bhatt czaruje świat

85 (kwiecień 2010) Autor: Anna Wilczyńska Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Vishwa Mohan Bhatt znany w świecie muzycznym jako V. M. Bhatt urodził się 12 lipca 1952 roku w indyjskiej prowincji Radżastan. Jest twórcą instrumentu nazwanego Mohan Veena będącego adaptacją gitary hawajskiej na potrzeby muzyki hinduskiej. Artysta koncertując na całym świecie zdobył uznanie publiczności zarówno w Stanach Zjednoczonych, Europie, krajach Zatoki Perskiej, jak i w rodzimych Indiach. V. M. Bhatta doskonale czuje grę zarówno w stylu Tantrakari Ang (styl instrumentalny) jak i Gayaki Ang (styl wokalny). W 1994 roku zdobył statuetkę Grammy za nagraną z Ry`em Cooper`em płytę "A Meeting by the River". Mohan Veena została wpisana na listę indyjskich instrumentów klasycznych.

Szufladki? To nie dla nas!

85 (kwiecień 2010) Autor: Marcin Piosik Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Na początku lat 90. współtworzyli potężną scenę muzyczno-kulturową „Asian underground”, wraz z Asian Dub Foundation, Fun-Da-Mental czy Loop Guru, a w roku 1993 – wydali swoją pierwszą płytę „Dream Of 100 Nations”, która trafiła na listy przebojów pop.

W Transglobal Underground niezmienne jest uwielbienie fanów i pozytywna taneczna energia płynąca z fuzji muzyki azjatycko-afrykańskiej z elementami house'u, drum'n'bassu i techno. Stałym elementem jest także brak kompleksów w łączeniu elektroniki z brzmieniem naturalnych instrumentów, czemu sprzyja często zmieniający się skład i kulturowa mieszanka muzycznych tradycji.


Z liderami TGU – Tim`em Whelan`em i Godfrey`em Duncan`em podczas ubiegłorocznego Ethno Port Poznań rozmawiał dziennikarz Radia Afera Poznań – Marcin Piosik.

Sister Fa. Afrykańska pasja i misja

84 (grudzień 2009) Autor: Marcin Piosik Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Fatou Mandiang Diatta, znana pod pseudonimem Sister Fa, urodziła się w kwietniu 1982 roku w Dakarze, w Senegalu. Jako osiemnastolatka, zafascynowana społecznością senegalskich raperów nagrała kasetę demo i wzięła udział w swoim pierwszym festiwalu „Rhythm et Melodie” w Centre Culturel Blaise Senghor. Rok później została po raz pierwszy zaproszona do występu podczas gali Senegalese Hip-Hop Awards, na której przyznawane są nagrody dla najlepszych senegalskich muzyków hip-hopowych. W 2002 roku Sister Fa reprezentowała Senegal na Międzynarodowym Festiwalu kobiecego rapu w Gwinei. Swój pierwszy samodzielny album nagrała i wydała w 2005 roku (wcześniej brała udział w nagraniach składanek Art City w 2002 roku i Tous Rappons le Sida w 2003 roku), a pod koniec roku na piątej gali Senegalese Hip-Hop Awards otrzymała pierwszą nagrodę w kategorii Debiut Roku. Po przeprowadzce do męża do Niemiec, w 2006 roku, nie zaprzestała aktywnej działalności społecznej i głoszenia swojej misji na koncertach. W tym roku możemy posłuchać świeżo wydanej przez wytwórnię Piranha płyty „Sarabah”, którą zadebiutowała na światowych rynkach.

Emisariusze kubańskiej tradycji

83 (październik 2009) Autor: Roldán Gonzales Rovero Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Droga do międzynarodowej sławy zespołu Orishas była kręta, gdyż wiodła z Kuby, gdzie urodzili się panowie Roldán, Ruzzo i Yotuel, poprzez francuskie zaułki, gdzie doszło do spotkania i zapadła decyzja o połączeniu tradycyjnej muzyki kubańskiej z awangardowym hip-hopem. Na efekty takiej piorunującej mieszanki nie trzeba było długo czekać. Po wydaniu pierwszego albumu „A lo Cubano” (1999) przyszedł czas na pierwszą Platynową (Hiszpania) i Złotą Płytę (Francja i Szwajcaria). Po wydaniu drugiego albumu „Emigrante” (2002) zespół mógł już mówić o podboju światowej sceny, gdyż Magazyn „Time” uznał ich za jedną z najważniejszych grup zagranicznych obok U2, Radiohead i Pulp, a Rolling Stones. W 2003 roku zespół zdobył nagrodę „Latin Grammy” w kategorii Najlepszy Album Rap/Hip-Hop oraz został nominowany do nagrody Grammy w kategorii Najlepszy Alternatywny Rock Latynoski.

Koktajl bitów i tradycji

82 (sierpień 2009) Autor: Nastia Kinzerska Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Z jednej strony banda (z ukr. - grupa, zespół) z drugiej arkan (taniec męski lub lasso) - takie połączenie energii i osaczenie muzyką możliwe jest tylko wtedy, gdy zagrają: Kostiantyn Markewycz (dj Binghi): komputer, drymba, tamburyn, śpiew, wibracje; Ostap Kostiuk: flojara, tyłynka, duda, drymba, trombita, śpiew; Lubomir Iszczuk: darbuka, tamburyn, didżeridoo, lira korbowa, drymba; Wsewołod Sadowyj: bębny, darbuka, bęben

Tradycja jednoczy ludzi

82 (sierpień 2009) Autor: Nastia Kinzerska Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Ostap Kostiuk - flojara, tylynka, huculska koza, duda, drymba, trembita; Olena Kostiuk - akordeon, drymba; Wasyl Strynadjuk - skrzypce; Wołodymyr Henseckij - cymbały, trembita; Wasyl Haranżuk - bajan; Wasyl Laskurijczuk - bęben, Wołodymyr Watalczuk - śpiew, taniec.
Autor i przewodniczący projektu "BAJ. Misterium Huculki" - Ostap KostiukKierownik artystyczny "Majsternja pisni" - Natalka Polowynka

Muzyka świata wewnętrznego

82 (sierpień 2009) Autor: Nastia Kinzerska Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Atma w tłumaczeniu z sanskrytu oznacza osobę, a sfera to jest to wszystko, co tę osobę otacza, co dotyczy jej wewnętrznego świata, uczuć, emocji, doświadczeń. Na koncertach Atmasfery między muzykami a publicznością zawiązuje się specyficzna więź...

Marzą mi się wydziały muzyki etnicznej

82 (sierpień 2009) Autor: Maria Pomianowska Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Maria Pomianowska to fascynująca postać w muzyce Wschodu i Zachodu. Z powodzeniem łączy rolę liderki Zespołu Polskiego z badaniami nad muzyką różnych kultur. Ukończyła warszawską Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w klasie wiolonczeli. Kilka lat spędziła w Indiach i Japonii zgłębiając tajniki tamtejszej muzyki. Śpiewa, gra na kilkunastu instrumentach strunowych takich jak: suka biłgorajska, fidel płocka (padudla), bas ludowy, rota celtycka, gadułka (Bułgaria), kemanche (Iran), rebab (Turcja), sarangi (Indie), er-hu (Chiny) oraz morin hur (Mongolia). Współpracowała z Yo-Yo Mą, grała na dworze cesarskim w Japonii. Co dwa tygodnie, w nocy z poniedziałku na wtorek na antenie Programu II Polskiego Radia prezentuje unikatową muzykę Wschodu. Nic więc dziwnego, że rozmowa z tak wielką i ciekawą postacią była dla mnie ogromnym zaszczytem, a zarazem wyzwaniem.

Rolnictwo ekologiczne - wymóg czy fanaberia?

80-81 (maj 2009) Autor: Małgorzata Kacprzak Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Czy gospodarstwa ekologiczne są alternatywą dla gospodarstw konwencjonalnych? Czy rolnicy są w stanie zrezygnować ze stosowania sztucznych nawozów, pestycydów, syntetycznych hormonów wzrostu i zastępować je nawozami organicznymi i biopreparatami? Komu powinno zależeć na tym, aby zwiększyć liczbę gospodarstw prowadzonych metodami ekologicznymi? - pytań jest wiele, ale odpowiedź tylko jedna; chcemy być zdrowi i chcemy zostawić po sobie planetę w jak najlepszym stanie.

Z Jarosławem Stalengą rozmawia Małgorzata Kacprzak

Tęsknota do raju

80-81 (maj 2009) Autor: Agnieszka Matecka - Skrzypek Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Mieszkająca w podlubelskiej Dąbrówce Nicole Grospierre-Słomińska od trzech lat zajmuje się propagowaniem w Polsce japońskiej technologii mikroorganicznej EM. W tej pracy odnalazła idealne połączenie sektora non profit i sfery biznesu.

Odpoczynek od miasta

80-81 (maj 2009) Autor: Małgorzata Kacprzak Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Państwo Danuta i Roman Czerniecowie założyli swoje gospodarstwo agroturystyczne w 1995 roku, a już rok później zdobyli I nagrodę Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi za wzorcowe prowadzenie gospodarstwa i upowszechnianie agroturystyki. W nagrodę pojechali do Francji - do gospodarstwa agroturystycznego.

Inspirująca mozaika

79 (marzec 2009) Autor: Ewa Janion Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Z Jolantą Kossakowską z zespołu Mosaic rozmawiała Ewa Janion.

Zespół Muzyki Etno i Dawnej "Mosaic" jest laureatem I nagrody w konkursie "Scena Otwarta" na Festiwalu Muzyki Ludowej "Mikołajki Folkowe" 2008

Wszyscy równi wobec Czanki

79 (marzec 2009) Autor: Maria Tarkowska Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Z zespołem Čankišou, gwiazdą tegorocznych "Mikołajek Folkowych" rozmawiała Maria Tarkowska.

Główny koncert trwa już od kilku godzin, a w garderobie Čankišou nie widać śladów stresu. Przed chwilą krótki spacer po Starym Mieście w Lublinie, za chwilę próba, a teraz czas na chwilę relaksu. Zebrali się jednak wszyscy i obiecali odpowiedzieć na kilka pytań.

Adam Czech Socjolog w krainie muzykantów

76 (listopad 2008) Autor: Adam Czech Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Poznaniak. Socjolog kultury z żyłką poszukiwacza i odkrywcy. Niegdyś związany półprofesjonalnie z muzyką folkową. Pragnie wywołać ferment w środowisku folkowym. Swoją książkę, w której umiejętnie łączy naukowe podejście z przystępnym, nieco humorystycznym językiem, napisał z miłości do muzyki. Jakież było moje zdziwienie, kiedy okazało się, że Adam Czech, autor „Sprzedawców wiatru” nie jest panem w średnim wieku, a młodym, bo dwudziestosiedmioletnim człowiekiem. Przekonanie to zrodziło się po przeczytaniu „Sprzedawców...”, dzieła dojrzałego, a jednocześnie świeżego i oryginalnego.

Komu zegar bije?

75 (czerwiec 2008) Autor: Agnieszka Matecka - Skrzypek Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Jacek Hałas to prawdziwy człowiek renesansu, jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, a także muzykiem, kompozytorem i tancerzem. Ma swój sposób na życie i konsekwentnie go realizuje. Od 2005 roku wraz z żoną Alicją i czwórką dzieci podróżują po Europie ze swym najnowszym projektem artystycznym - "jurta", który jest najpełniejszą formą prezentacji ich zainteresowań, czyli pasji tańcem korowodowym i wirowym oraz tradycjami wędrownych śpiewaków. Na szeroką skalę zajmują się warsztatami i działalnością edukacyjną.

Poznałam Polskę

75 (czerwiec 2008) Autor: Maciej Szajkowski Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Mari Boine to jedna z najwybitniejszych postaci sceny world music. Jest najbardziej znaną osobistością na scenie muzycznej swego regionu. Mieszka na północy Norwegii, należy do ludu Sámi. Jej muzyka wymyka się wszelkim klasyfikacjom. Jej fundament stanowi tradycja śpiewu joik, ale można doszukać się wielu elementów muzyki współczesnej, od klasyki, jazzu, rocka do awangardy. Może też dlatego, że jej muzyka zaciera granice między muzyką świata, folkiem, jazzem czy rockiem. Jak sama mówi - nigdy nie widziała przed sobą celu ostatecznego swoich działań - raczej była zainteresowana ciągłym podróżowaniem i poszukiwaniem.

Debiutowała na początku lat osiemdziesiątych, choć sławę przyniosła jej dopiero płyta "Gula Gula", która ukazała się w 1989 roku nakładem wytwórni Petera Gabriela. Płyta uczyniła Mari Boine osobą znaną. Osobą której "słucha się". Wielu ludzi zaczęło postrzegać Mari Boine jako rzecznika, "ambasadora kultury" ludu Sámi. Choć ona sama się za niego nigdy nie uważała - Nie mogę reprezentować całego mojego ludu. Ale mogę opowiedzieć moją historię jako Sámi, to jest mój sposób by pokazać część naszego świata. Mogę opowiedzieć o moim bólu i ucisku, ale również o radości bycia częścią kultury tak bliskiej i przyjaznej naturze. Nie zawsze byłam tak aktywna politycznie - to przyszło razem z muzyką.

Współpracowała z wieloma wybitnymi muzykami m.in.: Janem Garbarkiem, Kari Bremnes Ole Pausem, Peterem Gabrielem.

Koncert Mari Boine w ramach Festiwalu Warszawskiego. Skrzyżowanie Kultur został objęty patronatem Ambasady Królestwa Norwegii.

Pogańska bioenergia Żywiołaka

74 (kwiecień 2008) Autor: Robert Jaworski Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Kto raz w życiu usłyszy muzykę Żywiołaka, temu już trudno będzie pogodzić się z faktem, że muzyka ludowa jest jednak nieskończoną i nieprzewidywalną materią. Każdy z muzyków dodając swój pierwiastek do kotłującej się i huczącej idei dodaje nową jakość do muzycznego rynku świata. Muzyka żywiołów i żywiołowość muzyków tworzących zespół, który od 2005 roku oprócz Roberta Jaworskiego i Roberta Wasilewskiego – twórców grupy, wzbogacił się o dziki wokal Izy Byry a wkrótce także nieposkromiony głos Ani Piotrowskiej. Najczęstszym rotacjom podlegało miejsce w sekcji rytmicznej, najpierw był to Michał „Thorn”, następnie Maciej Łabudzki a od 2007 roku Maciej Dymek.

Czy Cyganie w ogóle posiadają jakąś historię i kulturę...?! "Muzeum cygańskie" w Tarnowie

71-72 (listopad 2007) Autor: Agnieszka Caban Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Od wielu lat już Tarnów, średniej wielkości miasto na południu Polski, wyróżnia się na mapie nie tylko Europy, ale nawet świata. Właśnie tutaj powstało pierwsze i jedyne muzeum, które posiada stałą ekspozycję o tematyce romskiej. Jest to fenomen na szeroką skalę, zważywszy, że od tamtej pory powstało jeszcze tylko jedno takie miejsce, w czeskim Brnie, założone w latach dziewięćdziesiątych przez elitę romskiej inteligencji.

Muzeum cygańskie, bo tak zwykle nazwa się tę tarnowską placówkę, powstało z inicjatywy Adama Bartosza, etnologa, etnografa, cyganologa, dyrektora Muzeum Okręgowego w Tarnowie. "Roma, Cyganie - historia, kultura" jest nazwą właściwą placówki, odnoszącą się do stałej wystawy zbiorów cyganologicznych Muzeum Etnograficznego, będącego jednym z oddziałów Muzeum Okręgowego w Tarnowie.

Kobiety też noszą spodnie

71-72 (listopad 2007) Autor: Małgorzata Nieciecka Dział: Rozmowa To jest pełna wersja artykułu!

Znaleźć panią Krystynę Gil wcale nie jest trudno. Dość szybko udaje się nam zdobyć numery telefonów i adresy - z Internetu i od osób prywatnych. Schody zaczynają się w momencie, gdy chcemy porozmawiać osobiście, bo ciągle tylko słyszymy od współpracowników, od męża: Już wyszła do świetlicy, właśnie jest w sklepie, chyba jest w urzędzie, idzie do domu...

Pani prezes Stowarzyszenie Kobiet Romskich, wyróżniona w plebiscycie "Poza stereotypem" - Senior Roku 2006 za działania na rzecz integracji romskiej mniejszości narodowej jest kobietą szalenie aktywną, dla dzieci - romskich, polskich, które przychodzą do świetlicy jest po prostu babcią.