„Zachciało się kafelka z pieca…” – mówi stare przysłowie – tak, jak gwiazdki z nieba. Można by je sparafrazować i powiedzieć o balladzie Agnieszki Zawadzkiej: „zachciało się napisać opowieść” o piecu, smutkach i radościach, pracy twórczej, podróżowaniu – tym dosłownym i metaforycznym, a na koniec dodać – „i udało się”.
Adam Strug „Mysz”; Kapela Timingeriu „Radio Rom”; Kapela Maliszów „Mazurki niepojęte”; Lautari „Vol.67 ”
Kapela Gęsty Kożuch Kurzu „Kapela Gęsty Kożuch Kurzu”; Naxos „Podróż dookoła mózgu”; Multi Culti Orkiestra Marii Pomianowskiej „Z Kolbergiem po Afryce i Azji”; Władysław Piróg „Skrzypek ze Słonnego”
Max Klezmer Band „MKB Live”; Andrzej Bieńkowski „Białoruś. Śpiewy obrzędowe. Śpiewy z kołchozów”; Wojtczak NYConnection „Folk Five”; Kapela Brodów „Muzikaim”
Nie tak dawno ukazała się debiutancka płyta zespołu łączącego polskie pieśni średniowiecza i renesansu z ciężkim, rockowym brzmieniem.
Lesja Szulc to nie pierwsza artystka, dla której folk choć ważny był tylko etapem rozwoju. W 2010 r. wokalistka ze Lwowa założyła zespół „Lesja i Muzyky”, który ewoluował w „Lesję”, a potem w „Lesja Folk”.
„Zjednoczeni” tak w tłumaczeniu na polski brzmi tytuł płyty, na której można wysłuchać dwunastu utworów, brzmienia śpiewu i instrumentów indyjskich oraz hiszpańskiego flamenco. Nazwa nawiązuje do międzynarodowego projektu Michała Czachowskiego, Indialucia zespołu, który jednoczy muzyków z kilku krajów.
Na trzeci album istniejącego od 2003 roku zespołu, znanego do tej pory w kręgach związanych z poezją śpiewaną, składa się jedenaście utworów. Trzy żeńskie głosy śpiewają w przedziwnych harmoniach, z towarzyszeniem nienachalnej elektroniki i niekiedy skrzypiec.
pochoKolekcjaMuzyki Ludowej Polskiego Radia to seria płytowa ukazująca się nieprzerwanie od 1997 r. Jej pomysłodawcą jest Maria Baliszewska i Radiowe Centrum Kultury Ludowej. Początkowo zaplanowano piętnaście albumów. W tym roku ukazała się już dwudziesta dziewiąta płyta, a redaktorzy RCKL mówią, że to jeszcze nie koniec.
Płyta jest rezultatem projektu „Mazurek vulgaris”, który realizowany był w ramach stypendium Ministra Kultury. Maciej Filipczuk zaprosił do współpracy Mateusza Kowalskiego (bęben obręczowy) i Marcina Lorenca (basy). Nagranie stanowi rekonstrukcję oryginalnego brzmienia kapeli ludowej, muzycy grają nawet na instrumentach z „epoki”, pochodzących od lokalnych rzeczyckich muzyków i majstrów oraz jelitowych strunach.
Na dużej scenie zeszłorocznego Przystanku Woodstock został zaprezentowany zamówiony specjalnie na tę okoliczność koncert łączący dwa, wydawałoby się, nie do pogodzenia podejścia do folkloru. Folkloryzm pod linijkę sprzed pół wieku reprezentowany przez zespół pieśni i tańca „Mazowsze” i radosna, elektroniczna twórczość osadzona w tradycji Beskidu Żywieckiego w osobie Goorala Mateusza Górnego z Bielska Białej.
Wielbłądy to grupa niekonwencjonalnych muzyków, którzy z niejednego pieca chleb jedli. W 2012 nagrali „setką”, a więc wszyscy razem, debiutancki album w składzie: Gwidon Cybulski (lider formacji i autor tekstów) - śpiew, donso ngoni, gitara, harmonijka ustna; Kuba Pogorzelski - gitara; Mateusz Szemraj - gitara elektryczna, oud; Sebastian Wielądek - duduk, ney. Ich muzyka inspirowana jest głównie afrykańskim bluesem, mieszanką takich gatunków jak afro blues i desert blues.
Płyta jest wynikiem badań nad ludowym repertuarem religijnym Podlasia - pieśniami wykonywanymi w tradycji katolickiej i prawosławnej, prowadzonych przez Julitę Charytoniuk (liderka zespołu Południce) i znaną śpiewaczkę ukraińską Tetianę Sopiłkę Zachykievich (Drevo, Diczka) i dofinansowany w ramach II edycji programu Instytutu Muzyki i Tańca „Muzyczne białe plamy”. Badania były prowadzone w latach 2012 -2013 we wsiach katolickich i prawosławnych na północnym Podlasiu.
Chudoba to jeden z najstarszych zespołów folkowych w kraju. Powstał we Wrocławiu w 1993 roku a na początku 2014 w Synagodze Pod Białym Bocianem świętował dwudzieste urodziny. Przez ten czas z różnym natężeniem był obecny na folkowym rynku. Jubileuszowi towarzyszyła płyta koncertowa będąca zapisem występu w Radiu Gdańsk w 2012 roku.
Ta płyta jest efektem współpracy dwojga wspaniałych muzyków, Marii Pomianowskiej i Włodzimierza „Kiniora” Kiniorskiego. Znajduje się na niej 14 utworów, w tym kilka wokalno-instrumentalnych oraz instrumentalnych. Interesujące brzmienie dawnych instrumentów ludowych w połączeniu z jazzowymi melodiami sprawiają, że słucha się ich w dużym skupieniu.