Sutari

SUTARI tworzą trzy artystki z pogranicza muzyki i teatru. Zespół zadebiutował w 2012 roku na Festiwalu Folkowym Polskiego Radia Nowa Tradycja, zdobywając II nagrodę jury i nagrodę publiczności. Wkrótce potem został ogłoszony przez dziennikarzy specjalizujących się w muzyce etno/folk/world „najciekawszym nowym zespołem roku 2012”. Zwyciężczynie 10. edycji Battle of the Bands, konkursu organizowanego przez jedno z największych wydawnictw z muzyką świata – World Music Network. Są także autorkami entuzjastycznie odbieranego przez krytykę i publiczność muzycznego performance – „Watermelon ”.

Muzyka zespołu powstaje w oparciu o ludowe pieśni polskie, litewskie, a także własne kompozycje. Zachowując styl, temperament, melodykę, rytm, a przede wszystkim treść tradycyjnych pieśni – bliską kobiety, inteligentną, atrakcyjną – trio wydobywa z nich współczesne elementy, brzmienia i interpretacje.

Sutari to siła trzech kobiecych głosów i bogatej wyobraźni muzycznej. Eksperymentują z brzmieniami, wplatając w śpiew różnorodne techniki wydobywania dźwięków, od mocnego ludowego śpiewania po miękki słowiański soul, szept lub okrzyk inspirowany ptasim zawołaniem. Dopełniają to instrumenty, niekiedy wydobyte z domowych pieleszy, np. tarka, mikser kuchenny, klucze czy wanna wypełniona wodą.

We wrześniu 2014 r. wydały swój debiutancki album „WIANO”, muzyczny kolaż, w którym Sutari przeprowadza słuchacza przez różne przestrzenie dźwiękowe życia codziennego, zarówno intymnego, bliskiego, dziejącego się za zamkniętymi drzwiami, jak i utkanego z radosnej krzątaniny i spotkań w większym gronie. Artystki opowiadają historie o tematyce uniwersalnej – miłości, tęsknotach, zawiści, często doprawione dowcipem. Płyta nagrywana była w różnych przestrzeniach i okolicznościach: w lesie, w wiejskiej drewnianej chacie, w kuchni podczas przygotowywania posiłków, w miejskim mieszkaniu, podczas koncertu we Wrocławiu oraz zupełnie zwyczajnie – w studio. Do części utworów prowadzone były nagrania w plenerze: deszcz, szczekanie psa, rechot żab, szum ulicy. Całość materiału jest żywym dialogiem z polską muzyką tradycyjną.