Moja znajoma ze Szwajcarii zauważyła, że w Polsce życie kulturalne kwitnie, szczególnie w stolicy, choć nie tylko-masa imprez różnej miary. Począwszy od mega Folk Fiesty, poprzez Folk Fest w Krotoszynie, Eurofolk tym razem na Pograniczach w Sanoku, koncert "Tam, gdzie biją źródła", stłumione przez deszcz "Rozstaje 2000" w Krakowie, po małe kameralne knajpiane granie w Zakopanem czy festiwale z obrzeży gatunku - prawie bliźniacze Festiwal w Krajobrazie i Muzyka w Krajobrazie. Można powiedzieć, że Polska bawi się tego lata na folkowo.
"Pofolkuj sobie!" głosi składanka z muzyką inspirowaną rodzimym folklorem wydana przez Polskie Radio, na której miała zaszczyt znaleźć się też Orkiestra św. Mikołaja. Czy odniosła sukces? Jeszcze za wcześnie na ocenę. A Koch Interantional już szykuje podobne wydawnictwo. Płyt ukazało się sporo - jak to latem - Pejzaż, Czeremszyna, godna polecenia płyta zespołu Chutir zatytułowana "Skyrta sina". Ja najbardziej czekam na "Kaszuby" z kolekcji muzyki ludowej Polskiego Radia i nowe krążki Golców, choć "Wanna" czy prezentowane w Sopocie "Słodycze" zwiastują album mniej czerpiący z tradycji góralskiej, a bardziej zmierzający ku "piosence z tekstem" i folklorowi miejskiemu - szkoda.
Jednak bez dwóch zdań Golec UOrkiestra była najlepszym zespołem sopockiego koncertu "Muzyka świata". Autentycznie rozbawiła publiczność i nie musiała się jak Kapela dopraszać o bisy. "Podnieśliście ich, to ich teraz posadźcie" - wołał prowadzący koncert Artur Orzech. Czemu się tu dziwić, oprócz mało żywiołowych (mimo otrzymania multiplatynowej płyty) Brathanków wystąpiły 3 grupy z muzyką, którą można określić mianem bliskowschodniej, pod rząd (sic!). Kto układał ten program? Żadnego urozmaicenia. Odnosiło się wrażenie, że zmieniali się tylko soliści. Podobny układ w przypadku dwóch zespołów kubańskich raził mniej (bo grali krócej). Maire Brenndn bez Clanadu była, mimo całego szacunku dla talentu wokalistki, "wyrobem czekoladopodobnym".
W mediach (w przeciwieństwie do zeszłego roku) koncert przeszedł bez echa, choć można było usłyszeć głosy, że muzyka świata to przyszłość festiwalu, który po upadku konkursu Interwizji nie ma w zasadzie myśli przewodniej. W "Gazecie Wyborczej" pojawiła się nowa, dość zaskakująca, definicja folku: "[folkowcy] nie potrafią powiedzieć czy dany motyw muzyczny jest z Żywiecczyzny, Ukrainy, Serbii czy może Wietnamu (...) napędem tej muzyki jest nowoczesna sekcja rytmiczna zbudowana na współczesnej perkusji i basie" - chyba od 10 lat nie zajmuję się folkiem, tylko zupełnie innym nie nazwanym jeszcze nurtem muzycznym. Równie zdziwiony wydaje się być tym określeniem Tomasz Janas. "Muzyka świata" skierowana była do szerokiej publiczności ( "Muzyczne drogi Europy" w 1999 r. przeznaczone były dla koneserów). Ciekawe, czy to zauważyła?
Z bogatej skarbnicy folkloru czerpią muzycy, niekiedy dość kontrowersyjni jak formacja Loop Guru. Można się go doszukać w muzyce Pejzażu i podobno w komputerowych kompozycjach grupy Neurobot występującej na Festiwalu w Krajobrazie. Jest on też natchnieniem poetów, artystów tworzących w Koszelówce folkowe rzeźby czy obrazy. Można szyć folkowe stroje, piec folkowy chleb w Jaworniku i tańczyć folkowe tańce. Każdy może znaleźć coś dla siebie podobnie jak Zbigniew Nasiadko czy Alojzy Balcerzak. Podobnie jak Marta Cywińska - Dziekańska z mężem, zakochani w kulturze celtyckiej i pieczołowicie zbierający pamiątki dawnej szlacheckiej Polski w dworku pod Białymstokiem. Szukaj, na pewno coś zajdziesz dla siebie!
Moja znajoma ze Szwajcarii zauważyła, że w Polsce życie kulturalne kwitnie, szczególnie w stolicy, choć nie tylko-masa imprez różnej miary. Począwszy od mega Folk Fiesty, poprzez Folk Fest w Krotoszynie, Eurofolk tym razem na Pograniczach w Sanoku, koncert "Tam, gdzie biją źródła", stłumione przez deszcz "Rozstaje 2000" w Krakowie, po małe kameralne knajpiane granie w Zakopanem czy festiwale z obrzeży gatunku - prawie bliźniacze Festiwal w Krajobrazie i Muzyka w Krajobrazie. Można powiedzieć, że Polska bawi się tego lata na folkowo.