Nowości płytowe

Maria Siwiec

Maria Siwiec. Śpiewaczka z Gałek Rusinowskich

Stowarzyszenie Akademia Łucznica wydało płytę Marii Siwiec, śpiewaczki z Gałek Rusinowskich koło Przysuchy, prezentującej tradycyjny śpiew i muzykę instrumentalną z pogranicza radomsko-opoczyńskiego. Jest to pierwszy z planowanej serii albumów Krainy Muzyczne, która poświęcona będzie mistrzom muzyki tradycyjnej z terenu województwa mazowieckiego. Podczas nagrywania płyty Marii Siwiec towarzyszyli: Piotr Gaca z Rdzuchowa, Agnieszka Niwińska, Mateusz Niwiński, Mariza Nawrocka, Zuzanna Zimończyk oraz Jakub Zimończyk. Wykonawczyni należy do najwybitniejszych współczesnych śpiewaczek ludowych. Zdobyła uznanie jako solistka, członkini i kierowniczka zespołu Gołcunecki, doskonała tancerka ludowa oraz mistrzyni i popularyzatorka tradycji muzycznych południowego Mazowsza (obszaru przenikania się wpływów z regionu opoczyńskiego i radomskiego). Urodziła się we wsi Gałki Rusinowskie w 1959 r. Marię Siwiec cechuje prostolinijność, ujmująca życzliwość i szczególna umiejętność tradycyjnego przekazu pieśni, melodii, tańców. Od wielu lat wraz z członkiniami zespołu Gołcunecki, z muzykantami i kapelami z okolic Przysuchy prowadzi warsztaty śpiewu i tańca tradycyjnego. Jest laureatką wielu festiwali i nagród, m.in. Nagrody im. Oskara Kolberga (2015).

Fundacja Korzenie

Pieśni prządkowe

Przędzenie lnu, tkanie – to były główne zajęcia kobiece na polskich wsiach w okresie jesienno-zimowym. Nieodłącznym elementem prządkowych spotkań był śpiew. Wraz z rozwojem technologii i produkcji przemysłowej zwyczaj prządek zaczął zanikać, a razem z nim międzypokoleniowy przekaz kultury tradycyjnej w jej aspekcie rękodzielnictwa i obyczajowości. Obecnie pieśni prządkowe – niegdyś stanowiące ważny element kanonu tradycyjnej kultury śpiewaczej – praktycznie nie są już wykonywane. Rzadko można je znaleźć w repertuarze regionalnych zespołów folklorystycznych. Na płycie „Pieśni prządkowe”, która została wydana w drugiej połowie listopada 2016 r., znalazły się utwory zebrane podczas badań terenowych prowadzonych w powiecie kieleckim przez krakowską Fundację Korzenie. Do ich wykonania (a capella) i nagrania Fundacja zaprosiła śpiewaczki z trzech podkieleckich gmin: Zagnańska, Masłowa i Daleszyc.

Fifidroki

Blomkul

Fifidroki wydali pierwszą płytę. Niech słuchacza nie zwiedzie ta wegetariańska nuta (blomkul to po śląsku „kalafior”), gdyż w utworach zdecydowanie nie brakuje mięsa, krwi, a także magii i lirycznej tajemnicy. „Blomkul” to nie zawsze lekkostrawny i przyjemny folkowy gulasz, czasem wręcz bulgocze i kipi agresywnie, innym razem lekko pyrka na gazie, ale od pierwszego do ostatniego dźwięku jest smakowicie. Muzyka tej formacji ma swoje źródła w  śląskich kominach, beskidzkich polach, ukraińskich wsiach, żydowskich kibucach i zakazanych dzielnicach miast Śląska. Jest równie agresywna i  brudna, co balladowa i baśniowa.